Mε τον όρο beefcake oι Αμερικάνοι συνήθως περιγράφουν δύο πράγματα.
Άντρες εξαιρετικά γυμνασμένους και σέξι, λίγο νάρκισσους, αρκετά γοητευτικούς και που κάλλιστα θα μπορούσαν να ποζάρουν για κάποιο editorial ή να παίξουν σε μια ακόμη στερεοτυπικά εμπνευσμένη διαφήμιση.
Βeefcake όμως στην καθομιλουμένη και λίγο αργκό, αμερικάνικη, μπορεί να σημαίνει και το εντελώς αντίθετο. Άντρες με πιασίματα που προσπαθούν αφελώς να ποζάρουν sexy και που σου προκαλούν αμηχανία ή και γέλιο.
Οι ταξιτζήδες της Νέας Υόρκης δανείστηκαν τον χαρακτηρισμό, εξοπλίστηκαν με πολύ αυτοσαρκασμό και πόζαραν σαν επαγγελματίες μπροστά από τον φακό δύο φωτογράφων για να φτιάξουν το δικό τους ημερολόγιο.
'Ολο το concept δεν δημιουργήθηκε για να προβάλλουν τον κλάδο τους αλλά για να βοηθήσουν ένα από τα παλιότερα ιδρύματα κοινωνικής ωφέλειας και προστασίας μεταναστών, απόρων και ηλικιωμένων στην πόλη.
Οπότε αφενός αξίζουν συγχαρητηρίων και επιείκειας ως προς το αποτέλεσμα και αφετέρου για πρώτη φορά δεν τα πήγαν και άσχημα...
Το ημερολόγιο ξεπούλησε εντός λίγων ημερών και επανακυκλοφορεί.
σχόλια