Χθες 10 Δεκεμβρίου 2013, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου και μια πλειάδα Γενικών Γραμματέων και άλλων κυβερνητικών παραγόντων δημοσιοποίησαν το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.[1] Μερικές πρώτες εντυπώσεις ακολουθούν.
Κατ’ αρχή η «σεμνή τελετή» στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ ξεκίνησε με χαιρετισμό του Εκπροσώπου του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Οι ομιλητές που ακολούθησαν, στις προσφωνήσεις τους, το ανέφεραν πρώτο πριν από τους κυβερνητικούς παράγοντες. Ενώ δε το Σχέδιο Δράσης δεν έχει τίποτε για θρησκευτικές ελευθερίες, το Υπουργείο Παιδείας εκπροσωπήθηκε από το Γενικό Γραμματέα Θρησκευμάτων –που πριν μερικές εβδομάδες είχε απαγορεύσει σε μειονοτικό της Θράκης να μιλήσει στη μητρική τουρκική γλώσσα του σε πανεπιστημιακό συνέδριο για την εκπαίδευση της επίσημα τουρκόφωνης μειονότητας… Δεν υπήρχε δε κανένας εκπρόσωπος άλλης θρησκείας στην εκδήλωση για να επιβεβαιωθεί στην πράξη πως, αν και δεν ονομάζονται πια έτσι επίσημα, οι μειονοτικές θρησκείες είναι «ξένα θρησκεύματα και δόγματα» για το ελληνικό κράτος. Η Ελλάδα παραμένει μια θεοκρατία…
Εκθέτοντας το έργο του ο Υπουργός Δικαιοσύνης προκάλεσε σύγχυση για τον αντιρατσιστικό νόμο. Στην αρχή είπε πως πέρασε από τις επιτροπές της Βουλής αλλά όταν στο τέλος, στα ελάχιστα λεπτά που άφησαν για ερωτήσεις, επανήλθε πληροφόρησε πως οι διατάξεις του σχεδίου νόμου είναι υπό διαμόρφωση. Γι’ αυτό άλλωστε και η συνεδρίαση της Επιτροπής της Βουλής για την κατ’ άρθρο συζήτηση του αντιρατσιστικού σχεδίου νόμου που ήταν προγραμματισμένη για το ίδιο απόγευμα είχε ματαιωθεί χωρίς καμιά εξήγηση, με αποτέλεσμα να σταλεί το αντιρατσιστικό στις καλένδες του 2014, χωρίς καμιά διαμαρτυρία από κανένα κόμμα.
Στη συνέχεια, ο Υπουργός ειρωνεύθηκε τον Επίτροπο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων που δήθεν λέει πως η Ελλάδα δεν έχει αντιρατσιστικό νόμο τονίζοντας περήφανα και επανειλημμένα πως η Ελλάδα έχει από το 1979 από τους παλαιότερους αντιρατσιστικούς νόμους. Ψέματα είναι και τα δύο: ο Επίτροπος έχει αναφερθεί στον υπάρχοντα αντιρατσιστικό και έχει τονίσει τη μη εφαρμογή του και όχι την ανυπαρξία του, ενώ αντιρατσιστικούς νόμους έχουν όλες οι χώρες που έχουν κυρώσει τη σχετική σύμβαση του ΟΗΕ, κάτι που πολλές έχουν κάνει πριν από την Ελλάδα.
Το αποκορύφωμα ήταν η απάντηση του Υπουργού στις οργανώσεις ΛΟΑΤ για την απουσία προστασίας του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου από το νέο αντιρατσιστικό. Είπε πως θα περιληφθεί το πρώτο ενώ πρόσθεσε πως «η αλλαγή φύλου» είναι ένα πρόβλημα προς μελέτη: δεν ξέρει καν τι είναι ταυτότητα φύλου, ή ξέρει αλλά συνειδητά μιλάει για αλλαγή φύλου για να μειώσει την κοινότητα των τρανς;
Το χειρότερο σημείο του Σχεδίου Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι ότι συντάχθηκε με την πλήρη συμμετοχή –άρα και συνευθύνη- δύο ανεξάρτητων αρχών, του Συνηγόρου του Πολίτη και της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, στην οποία μετέχουν όλα τα κόμματα της Βουλής και έξι επιλεγμένες από το κράτος Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Όλοι αυτοί οι φορείς –ανεξάρτητοι ή μη κυβερνητικοί- χρεώνονται λοιπόν ένα ελλιπέστατο έως απαράδεκτο Σχέδιο (μη) Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Από αυτό λείπει κάθε αναφορά στα δικαιώματα των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, με εξαίρεση το πρόγραμμα εκπαίδευσης για τα παιδιά της μειονότητας στη Θράκη, στην αντιμετώπιση του εκπαιδευτικού αποκλεισμού ή διαχωρισμού σε σχολεία-γκέτο των παιδιών Ρομά, όπως και στο τεράστιο στεγαστικό πρόβλημα και στις εξώσεις δεκάδων χιλιάδων Ρομά στην Ελλάδα. Γενικότερα δε, δεν υπάρχει καμιά δράση για την εκτέλεση των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για την απαγόρευση λειτουργίας τουρκικών και μακεδονικών σωματείων, την αστυνομική βία, το στεγαστικό και το εκπαιδευτικό των Ρομά και το θρησκευτικό όρκο.
Όταν τέλος η Ελλάδα θα επικαλεσθεί το Σχέδιο Δράσης στις Επιτροπές του ΟΗΕ που επέμειναν να συνταχθεί αλλά και στα όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης για να δείξει το «έργο» της στον τομέα, θα υπενθυμίζουμε στα όργανα αυτά πως το Σχέδιο Δράσης δεν κάνει καμιά συγκεκριμένη αναφορά στις παρατηρήσεις και συστάσεις τους και πώς αυτές θα υλοποιηθούν.
Χθες 10 Δεκεμβρίου 2013, ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρώπινων Δικαιωμάτων: η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και όλοι/ες που δεν αντέδρασαν σε όσα (δεν) έκανε, (α)τίμησε την Ημέρα με ένα καθαρά ελληνικό(κεντρικό) υποκριτικό τρόπο…
σχόλια