Ο Κηθ Ρίτσαρντς άλλαξε το αίμα του με καινούριο, μια ινδιάνικη κατάρα σκοτώνει αμερικανούς προέδρους και ο Άγιος Νεκτάριος στέλνει γράμματα.
Όποιος πιστεύει ότι όλα τα παραπάνω είναι αλήθεια να κάνει ένα βήμα μπροστά. (Πού πας δόλιε αναγνώστη;)
Από την Μάρω Αγγελοπούλου
Ο νομπελίστας Χάρολντ Πίντερ έγραφε το 1958: «Δεν υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ του πραγματικού και του μη πραγματικού, ούτε μεταξύ του αληθινού και του μη αληθινού. Ένα πράγμα δεν είναι απαραιτήτως ή αλήθεια ή ψέμα. Μπορεί να είναι ταυτόχρονα και αλήθεια και ψέμα». Αν και υπάρχει μια γενική θεώρηση ότι ο εκπαιδευμένος ενήλικος νους δύναται να διαχωρίσει το ψέμα από την αλήθεια, ένα σύμφυρμα πληροφοριών, απ’ αρχής της ανθρωπότητας, καλείται όχι μόνο να μας διασκεδάσει και να μας ενημερώσει αλλά και ενίοτε να μας κάνει να αμφιβάλλουμε για την κρίση και τη λογική μας.
Ευρέως διασπαρμένες δοξασίες, μαγικές πρακτικές, θρησκευτικές αντιλήψεις, αλλά και αστάθμητοι παράγοντες όπως η τύχη και ο φόβος, κάλυψαν με σκληρυντικό το περίβλημα του παραδοσιακού μύθου. Όλα αυτά, πολύ πριν πάρουν τη θέση τους οι σύγχρονοι αστικοί θρύλοι και μας σύρουν με το ζόρι σε ένα κυκλωτικό χορό συγκρητισμού με εμάς στη μέση να διστάζουμε ή να υποκύπτουμε στην αληθοφάνειά τους. Ο όρος «αστικός θρύλος» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1981 από τον Γιαν Χάρολντ Μπράνβαντ, καθηγητή λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα των Η.Π.Α., στο βιβλίο του “The Vanishing Hitchhiker: American Urban Legends & Their Meanings” (σ.σ. ο τίτλος προέκυπτε από τον αστικό θρύλο της εποχής για ένα… φάντασμα που έκανε οτοστόπ τη νύχτα σε πολιτείες της Αμερικής), όπου καταδείκνυε ότι οι μύθοι και οι θρύλοι δεν αγγίζουν μόνο τις πρωτογενείς κοινωνίες και υποδείκνυε τη χρησιμότητά τους ως στοιχεία της πολιτιστικής ταυτότητας των ανεπτυγμένων αστικών κοινωνιών.
Η χρήση του όρου «αστικός» στόχευε ουσιαστικά στο διαχωρισμό από κάθε άλλου είδους μυθολογία, χωρίς να συνδέεται απαραιτήτως με ένα αστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Ο καθηγητής Μπράνβαντ υποστήριζε ότι πρόκειται για «θρύλο» και όχι «μύθο», καθώς ο πρώτος είναι λιγότερο στιγματιστικός και μπορεί εν τέλει να αφορά- έστω πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- σε αληθινό γεγονός, ενώ ο μύθος, όπως και το παράγωγό του «παραμύθι», είναι εκ προοιμίου ψευδής. Σκοπός των αστικών θρύλων είναι να εντυπωσιάσουν και να παραπληροφορήσουν, ως φάρσα ή τρομολαγνεία, ακόμα και ως στοχευόμενη επίθεση ανάμεσα σε ανταγωνιστικές εταιρίες!
Αν διαβάσεις το κείμενο μέχρι τέλους θα έχεις αιώνια τύχη και αγάπη.
Κάπως έτσι τη θέση της θρυλικής Ιλιάδας, ένα τρανό παράδειγμα πραγματικών γεγονότων εμπλουτισμένων, ωστόσο, με την αστείρευτη φαντασία του Ομήρου, ή του Μαρμαρωμένου βασιλιά και του Κάμελοτ, πήραν οι σημερινοί αστικοί θρύλοι, οι οποίοι ειδικά μέσω του διαδικτύου έχουν πολλαπλασιαστεί, εφ’ όσον ο χρόνος που χρειαζόταν κάποτε μια ιστορία για να μεταδοθεί προφορικά και να ενσωματωθεί στη λαϊκή συνείδηση πλέον είναι μηδενικός.
Αρκεί ένα κλικ στον υπολογιστή για να προωθηθεί μια υποτιθέμενη ιστορία για μια γυναίκα-βαμπίρ στην Τσεχοσλοβακία, ότι η Lady Gaga γεννήθηκε άντρας, ο Σαντάμ Χουσείν έκανε στα νιάτα του καριέρα στον ροζ κινηματογράφο και πως ο Ντόναλντ Τραμπ μοιράζει την περιουσία του. Για τη δημιουργία ενός αστικού θρύλου επίσης δε χρειάζεται ιδιαίτερος χρόνος. Μια καλή ιδέα επαρκεί, ένα υποτιθέμενο ή πραγματικό γεγονός, αρκούντως διανθισμένο, με την ανάλογη χωροταξική τοποθέτηση διαδίδεται είτε μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας είτε με την παλιά προφορική παράδοση. Η παγίδα στήνεται και η εξακρίβωση για το εάν πρόκειται για ψέμα ή αλήθεια συχνά είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Χαρακτηριστικά, στις αρχές του 19ου αιώνα στις Η.Π.Α., οι εφημερίδες συνήθιζαν να δημοσιεύουν τέτοια νέα, ανεξαρτήτως εάν επρόκειτο για φήμες ή κιτρινισμούς, υπό τον τίτλο «Σημαντικό, εάν αληθεύει» (σ.σ. “Important, If True”), καλύπτοντας κάπως τα δημοσιογραφικά τους νώτα σε περίπτωση διάψευσης των γεγονότων. Το ίδιο φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με ελαφρώς διαφορετική μορφή: οι χρήστες του διαδικτύου λαμβάνουν καθημερινά εντυπωσιακές πληροφορίες ή φάρσες, πολλές εξ αυτών ανεξακρίβωτες. Συχνά δε, για να στηριχθεί η επαλήθευση του φερόμενου ως γεγονότος, ο αφηγητής το οικειοποιείται αποδίδοντάς το σε κάποιον ανύπαρκτο φίλο φίλου ότι τάχα του συνέβη, έτσι ώστε να προσωποποιηθεί η διήγηση και να μεταδοθεί άμεσα σαν γνήσιο «χαλασμένο τηλέφωνο».
Οι εξιστορήσεις αυτές γίνονται συχνά πιστευτές καθώς οικοδομούν και ισχυροποιούν την κοσμοθεωρία της ομάδας στην οποία η ιστορία λέγεται και αναπαράγεται, ενώ συχνά μας εφοδιάζουν με συνεκτικές και πειστικές εξηγήσεις περίπλοκων γεγονότων. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα αρχετυπικά μοτίβα των λαϊκών παραμυθιών, η μελέτη των αστικών θρύλων είναι εξαιρετικά χρήσιμη σε επιστήμες όπως η κοινωνιολογία, που ήδη ερμηνεύει μέσω αυτών πολυσχιδείς κοινωνικο-ψυχολογικές πεποιθήσεις και συμπεριφορές γύρω από το έγκλημα, την πρόνοια και τη σύγχρονη κουλτούρα. Χαρακτηριστικό του αστικού θρύλου, όσο και αν εξαπλωθεί σε ποικίλες παραλλαγές είναι ότι τις περισσότερες φορές αποκλείει λεπτομέρειες όπως ονόματα και τοποθεσίες, κάτι που αυτομάτως ανατρέπει την γοητευτική του αληθοφάνεια και μας κάνει να σμίγουμε τα φρύδια από υποψία όταν ακούσουμε ότι ο παρακούμπαρος του γείτονα του φίλου μας προώθησε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα της Microsoft σε 15 άτομα και κέρδισε 20.000 ευρώ!
Τρελές ιστορίες αστικών θρύλων
Τόσο η διαχρονική πρακτική της μυθοπλασίας, όσο και τα… αναληθοφανή πλην όμως πραγματικά γεγονότα, γέννησαν μερικές από τις πλέον ακραίες,ευτράπελες και προπαντός εντυπωσιακές ιστορίες. Μερικοί από τους πιο διαδεδομένους αστικούς θρύλους παρουσιάζονται παρακάτω και σε αρκετούς μπορεί να πέσατε θύματα ευπιστίας ακόμα και εσείς οι ίδιοι.
1. Στις 27 Αυγούστου στις 12.30 π.μ. ο πλανήτης Άρης θα είναι ορατός με γυμνό μάτι.
Μύθος.
Από το 2003 κυκλοφορεί το μήνυμα στο διαδίκτυο επισημαίνοντας ότι «το θέαμα εμφανίζεται κάθε 100 χρόνια»! Ανήκει στους κλασικούς αστικούς θρύλους, εφόσον σύμφωνα με την αναφερθείσα στο μήνυμα απόσταση των 56 εκατομμυρίων χιλιομέτρων του Άρη από τη Γη, ήτοι στις 0.37 αστρονομικές μονάδες της απόστασης Γης-Ήλιου, δε θα μπορούσε ο πλανήτης να φαίνεται με γυμνό μάτι σαν την πανσέληνο.
2. Η Σαλάτα του Καίσαρα ονομάστηκε προς τιμήν του Ιουλίου Καίσαρα.
Μύθος.
Απολύτως καμία σύνδεση δεν υφίσταται ανάμεσα στη γνωστή μαρουλοσαλάτα και τον Ιούλιο Καίσαρα. Αντιθέτως, πήρε το όνομά της από τον δημιουργό της, τον Μεξικάνο σεφ Σίζαρ Καρντίνι που δημιούργησε το γνωστό πιάτο το 1924.
3. Κακοποιημένη κατσίκα σκοτώνει τον ιδιοκτήτη της.
Αληθές.
Το 1991, ένας αγρότης στο Κάντον της Τζόρτζια των Η.Π.Α., ο Καρλ Χάλσεϊ, αποφάσισε να μετατρέψει την κατσίκα του ονόματι Χιονομπαλίτσα σε κυνηγόσκυλο, χτυπώντας τη καθημερινά για να γίνει επιθετική. Αποτέλεσμα; Στις 16 Μαϊου η 110 κιλών απηυδισμένη Χιονομπαλίτσα ποδοπάτησε τον βίαιο ιδιοκτήτη της μέχρι θανάτου. Για χρόνια, στο Κάντον, οι κάτοικοι επηρεασμένοι από το γεγονός ήταν ιδιαίτερα περιποιητικοί με τις κατσίκες τους.
4. Το τραγούδι “Hotel California” των Eagles είναι σατανιστικό.
Μύθος.
Το άλμπουμ Hotel California (1976) των Eagles πούλησε μεν εκατομμύρια αντίτυπα, ωστόσο το ομώνυμο τραγούδι προκάλεσε ένα κυκεώνα μυθολογίας γύρω από τους ασαφείς στίχους του. Συνδέθηκε ανυπόστατα με την παραφροσύνη, ακόμα και με τον κανιβαλισμό! Κυρίως όμως συσχετίστηκε με τον σατανισμό και αρκετοί πίστευαν ότι στο εξώφυλλο απεικονιζόταν ο Αντόν Λα Βέϊ, αρχηγός της Εκκλησίας του Σατανά. Στην πραγματικότητα, οι αλληγορικοί στίχοι αφορούσαν στον ηδονισμό, συνυφασμένο με την επιτυχία και το χρήμα τη δεκαετία του ’70 στην Αμερική.
5. Ο εμπορικός κωδικός του άλμπουμ Thriller ήταν το τηλέφωνο του Μάικλ Τζάκσον.
Μύθος.
Η φήμη εξαπλώθηκε το 1984 υποστηρίζοντας ότι τα πρώτα επτά ψηφία του κωδικού (UPC) που αναγραφόταν στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ Thriller ήταν το τηλέφωνο του Τζάκσον. Εκατοντάδες έσπευσαν να επικοινωνήσουν μαζί του, δοκιμάζοντας τους κωδικούς διαφόρων περιοχών. Φευ, όμως! Τη μία έπεφταν απογοητευμένοι σε μια Μπάρμπαρα Μπράουν στο Οχάιο, την άλλη σε κομμωτήριο της Ουάσινγκτον. Το MTV κατηγορήθηκε αδίκως για τη φημολογία, της οποίας η προέλευση παραμένει άγνωστη.
6. Ο Ιησούς γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου.
Αδιευκρίνιστο.
Η ιδέα του εορτασμού της Γέννησης του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου αναδύθηκε τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν η Εκκλησία προσπαθούσε να εξαλείψει τις παγανιστικές εορτές του Μιθραϊσμού. Τη συγκεκριμένη ημερομηνία οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τη Γέννηση του Μίθρα και η λατρεία αυτή ήταν ένα σημαντικό εμπόδιο για τον Χριστιανισμό. Μετά την παράλληλη επισημοποίηση του εορτασμού της 25ης Δεκεμβρίου ως ημερομηνία της Γέννησης του Ιησού, ο Χριστιανισμός εγκαθιδρύθηκε στη Δύση το 337 μ.Χ, όταν τον ασπάστηκε ο Κωνσταντίνος ο 1ος.
7. Στον Καναδά, η διεύθυνση του Αγίου Βασίλη είναι ΧΟΧ-ΟΧΟ
Αληθές.
Επί δεκαετίες τα παιδιά γράφουν στον Άγιο Βασίλη για τα δώρα που περιμένουν. Το πρόβλημα ήταν σε ποια διεύθυνση να τα στείλουν. Το Καναδικό Ταχυδρομείο βρήκε τη λύση το 1982 δημιουργώντας έναν ειδικό ταχυδρομικό κώδικα: το «ΧΟΧ-ΟΧΟ»! Ανεξαρτήτως εάν ο φάκελος προορίζεται για τον «Άγιο Βασίλη, κατεπείγον» ή το «Εργαστήρι Παιχνιδιών, Λαπωνία», αρκεί να αναγράφεται ο μαγικός ταχυδρομικός κώδικας που αντιστοιχεί σε ειδικά στελεχωμένο γραφείο που απαντά στα γράμματα.
8. Άνδρας μένει έγκυος.
Μύθος.
Η πιθανότητα ένας άντρας να κυοφορήσει, αν και κωμική, λήφθηκε σοβαρά υπόψη το 1986 μετά τη δημοσίευση μελέτης στο βρετανικό New Society, σύμφωνα με την οποία θα ήταν εφικτό εάν ο άντρας υποβαλλόταν σε ορμονική θεραπεία, ανεξαρτήτως των όποιων επιπλοκών. Το 2000, αρκετά Μέσα παρουσίαζαν τις προσπάθειες του Λι Μινγουέι να είναι ο πρώτος που θα κυοφορούσε. Ψευδείς υπέρηχοι του «εμβρύου» έριξαν την κοινή γνώμη στην παγίδα του αστικού θρύλου.
9. Η Μέριλιν Μονρόε ήταν εξαδάκτυλη.
Μύθος.
Η υπόθεση ότι η Μονρόε γεννήθηκε με έκτο δάχτυλο στο αριστερό της πόδι, προήλθε από τον φωτογράφο Τζόζεφ Τζάσγκουρ, ο οποίος το 1946 είχε τραβήξει πόζες της 19χρονης τότε Νόρμα Τζην Ντόχερτι. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, κατά τη δημοσίευση των φωτογραφιών στο βιβλίο “The Birth of Marilyn: The Lost Photographs of Norma Jean”, ο Τζάσγκουρ πρόσεξε ότι η Μέριλιν είχε έκτο δάχτυλο! Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε ακόμα και στην βρετανική Daily Mirror και όπως αποδείχθηκε ήταν αποτέλεσμα παιχνιδίσματος φωτοσκιάσεων.
10. Χρήστης ναρκωτικών νικά το τέστ ουσιών πίνοντας λευκαντικό.
Μύθος.
Χρήστης ναρκωτικών από την Αλαμπάμα λιποθύμησε κατά την ακροαματική διαδικασία σε δικαστήριο και παραδέχτηκε πως είχε πιει λευκαντικό για να νικήσει το τεστ ουσιών. Πολλοί πίστεψαν στην αποτελεσματικότητα του μέτρου που «καθάριζε» το στομάχι από τις ενοχοποιητικές ουσίες. Ευτυχώς, διαδόθηκαν άμεσα και οι ιατρικές οδηγίες καθότι η κατάποση λευκαντικού μπορεί να είναι θανατηφόρα, ενώ ουδεμία αποτελεσματικότητα έχει στο να βγει αρνητικό το τεστ ναρκωτικών.
11. Η σοκολάτα Kit-Kat βοηθά τους Ιάπωνες φοιτητές να παίρνουν άριστα.
Μύθος.
Το όνομα της σοκολάτας Kit-Kat προφέρεται στην Ιαπωνία kitto-katto, το οποίο παρέπεμπε στην έκφραση Kitto Katsu, που σημαίνει «απόλυτη επιτυχία». Αποτέλεσμα ήταν να σημειωθεί τεράστια ζήτηση στους φοιτητές, οι οποίοι κατανάλωναν τις σοκολάτες ελπίζοντας να τους φέρει τύχη στην εξεταστική τους περίοδο. Η εταιρία Nestle ανταποκρίθηκε στη ζήτηση κατασκευάζοντας ειδικές συσκευασίες για την Ιαπωνική αγορά, οι οποίες έφεραν σύμβολα που σχετίζονταν με την επιτυχία.
12. Ο Κηθ Ρίτσαρντς των RollingStones γλίτωσε τον εθισμό στην ηρωίνη επειδή άλλαξε το αίμα του.
Μύθος.
Οι ιστορίες για τον γερόλυκο της ροκ και τις περιπέτειές του με τα ναρκωτικά δεν ήταν δύσκολο να εξάψουν τη φαντασία. Ειδικά, όταν κατά την ευρωπαϊκή περίοδο των Rolling Stones το 1973 ο Ρίτσαρντς νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Ελβετίας, ξέσπασε η φημολογία, την οποία ξεκίνησε ο ίδιος ως φάρσα, ότι αντικατέστησε το αίμα του με καινούριο προκειμένου να αποτοξινωθεί!
13. Μια ινδιάνικη κατάρα σκοτώνει τους αμερικανούς Προέδρους που εκλέγονται σε χρονιά που λήγει σε μηδέν.
Αδιευκρίνιστο.
Η κατάρα του Τεκουμσέχ, γνωστή και ως «Κατάρα των Προέδρων» και «Παράγων Μηδέν» θεωρήθηκε υπεύθυνη για τις δολοφονίες όσων αμερικανών προέδρων εκλέγονται σε χρονιά που λήγει σε μηδέν. Η θεωρία προέκυψε μετά τη μάχη του 1811, ανάμεσα στους ινδιάνους αυτόχθονες και στoν στρατό των Η.Π.Α. υπό την ηγεσία του Γουιλιαμ Χάρντιν Χάρρισον. Όταν ο Χάρρισον εκλέχθηκε πρόεδρος των Η.Π.Α. το 1840, λέγεται πως ο Τεκουμσέχ τον καταράστηκε να πεθάνει στη θητεία του. Όπερ και συνέβη. Ακολούθησαν ο Αβραάμ Λίνκολν, εκλεγμένος το 1860, που δολοφονήθηκε το 1865 και ο εκλεγμένος το 1880 Τζέιμς Γκάρφιλντ. Στη λίστα των «καταραμένων» προστέθηκαν οι Γουίλιαμ Μακίνλει, Γουόρεν Χάρντινγκ και Τζον Κέννεντι, ενισχύοντας τη θεωρία.
14. Ιστοσελίδες επιτρέπουν στους χρήστες τους να εντοπίζουν οποιαδήποτε συσκευή κινητής τηλεφωνίας.
Μύθος.
Στο χορό των αστικών θρύλων μπαίνουν και ιστοσελίδες εντοπισμού κινητών τηλεφώνων, που υποτίθεται χρησιμοποιώντας τεχνολογία GPS μπορούν να καθορίσουν το σημείο που βρίσκεται η συσκευή πληκτρολογώντας απλά τον αριθμό τηλεφώνου. Οι απατημένοι, ζηλιάρηδες ή απλά περίεργοι χρήστες αντιλαμβάνονται το αστείο όταν αντί για το κινητό που τους ενδιαφέρει, βγαίνει στην οθόνη μια ηλεκτρονική φάτσα που τους γελά στα μούτρα για τη βλακεία τους.
15. Μια 5χρονη είναι η νεότερη μητέρα στον κόσμο.
Αληθές.
Το όνομά της ήταν Λίνα Μεντίνα, ένα Περουβιανό κορίτσι από τις Άνδεις, που έμεινε έγκυος υπό άγνωστης ταυτότητας πατρός, σε ηλικία μόλις 5 ετών! Αρχικά, οι γονείς της Μεντίνα πίστευαν ότι η μικρή υπέφερε από όγκο στην κοιλιά, ωστόσο διαγνώσθηκε η ήδη προχωρημένη της εγκυμοσύνη όταν μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Λίμας, όπου και γέννησε στις 14 Μαΐου 1939. Η απίστευτη ιστορία της Μεντίνα ερευνήθηκε από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, η οποία και αποφάνθηκε ότι η σωματική και οργανική της διάπλαση ήταν ανάλογη ενός 12χρονου.
16. Φάρμακο χρησιμοποιείται σε βιασμούς.
Μύθος.
Το Progesterex είναι ένα φανταστικό φάρμακο που φημολογείται ότι χρησιμοποιείται στους βιασμούς γυναικών. Η φάρσα κυκλοφόρησε το 1999 μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, υποστηρίζοντας ότι μια γυναίκα βιάστηκε και οι εργαστηριακές εξετάσεις έδειξαν ίχνη του υπνωτικού Pohypnol και Progesterex, ένα μικρό χάπι αποστείρωσης. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει φάρμακο με τις συγκεκριμένες ιδιότητες και ποτέ δεν αναφέρθηκε ή επιβεβαιώθηκε τέτοιο περιστατικό.
17. Μαντζούνια θεραπεύουν τον καρκίνο.
Μύθος.
Το 1952 εμφανίστηκε το αφέψημα πικραγγουριάς ως υποτιθέμενη θεραπεία για τον καρκίνο (σ.σ. στα θύματα του κομπογιαννιτισμού ήταν και ο Αρχιεπίσκοπος της Αμερικής, Μιχαήλ). Το 1955 το λεγόμενο «φάρμακο Γεωργιάδη», ένα μείγμα από πικραγγουριά, ζάχαρη και οινόπνευμα, ενός ποτοποιού εκ Θεσσαλονίκης αντί να θεραπεύσει έστελνε ταχέως τους ασθενείς στον άλλο κόσμο. Στην ίδια κατηγορία ανήκε το ραδιενεργό, όπως αποδείχθηκε, νερό του Καματερού, που έσπερνε το 1976 φρούδες ελπίδες, αλλά και η «φραπελιά» που παρουσιάστηκε προσφάτως ως υποτιθέμενο γιατροσόφι για τους καρκινοπαθείς.
18. Η ελληνική γλώσσα θα χρησιμοποιηθεί στους υπολογιστές του μέλλοντος.
Μύθος.
Στη γνωστή και ως υπόθεση Hellenic Quest, ο δημιουργός της ενέπλεξε το CNN και την Apple Computers, η οποία επισήμανε την ανακρίβεια. Σε παραλλαγή της ιστορίας, ως νονός της ιδέας για την χρήση των αρχαίων Ελληνικών στους υπολογιστές, πλασάρεται ο Μπιλ Γκέητς. Αξιοσημείωτο είναι ότι τον μύθο τον χρησιμοποίησε ακόμα και ο πρώην Υπουργός Παιδείας, Ε. Στυλιανίδης, σε ομιλία του στην Παλαιά Βουλή το 2008, ξεσηκώνοντας επικρίσεις.
19. Το γράμμα του Αγίου Νεκταρίου.
Μύθος.
Στα φοβικά σύνδρομα που προκαλούν ποικίλοι αστικοί θρύλοι ανήκει και το «Γράμμα του Αγίου Νεκταρίου», το οποίο κυκλοφορούσε ευρέως από πόρτα σε πόρτα πριν εμφανιστεί στο διαδίκτυο. Το περιεχόμενο είναι απαράλλαχτο: παρακαλούν τον Άγιο Νεκτάριο για υγεία και ευτυχία, τρομοκρατώντας τον εκάστοτε παραλήπτη του γράμματος ότι εάν δεν το προωθήσει θα τον βρει ατυχία, θα ξεκληριστεί η οικογένειά του κ.λ.π.
20. Η φράση «Ας φάνε παντεσπάνι!» ανήκει στη Μαρία Αντουανέτα.
Μύθος.
Αδίκως χρεωνόταν στην βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα η συγκεκριμένη φράση, ως απάντηση στο ότι ο γαλλικός λαός λιμοκτονούσε. Αφορμή ήταν η σημείωση του φιλοσόφου Ζαν-Ζακ Ρουσσώ στην αυτοβιογραφία του ότι «μια μεγάλη πριγκίπισσα είπε ότι εάν οι φτωχοί δεν έχουν να φάνε, ας φάνε παντεσπάνι», χωρίς να την κατονομάζει. Όπως αποδείχθηκε την περιβόητη πρόταση ξεστόμισε η Μαρία-Θηρεσία, 100 χρόνια πριν την ηγεμονία της Αντουανέτας.
σχόλια