Yπάρχουν πολλές φωτογραφίες από την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 και οι περισσότερες απεικονίζουν τους Δίδυμους Πύργους στις φλόγες, τον τρόμο των ανθρώπων που ήταν κοντά στο σημείο και τα συντρίμμια της κατάρρευσης. Όμως εκείνη την ημέρα, όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα σε εκείνο το σημείο και οι κάτοικοι της Νέα Υόρκης που ήταν μακριά από το κέντρο, προσπαθούσαν να δουν τι συμβαίνει βγαίνοντας σε μπαλκόνια ή ανεβαίνοντας σε ταράτσες.
Ο φωτογράφος Robert Clark δεν ήταν από εκείνους που βρέθηκαν κοντά στο σημείο της επίθεσης, αλλά κατέγραψε από μακριά τις αντιδράσεις των παρατηρητών, σε μια σειρά φωτογραφιών που όλα αυτά τα χρόνια έχουν αναδημοσιευτεί χιλιάδες φορές. Σήμερα, με αφορμή την επέτειο των 15 ετών από την τραγωδία, δίνει στη δημοσιότητα μια ακόμη φωτογραφία που είχε στο αρχείο του.
Η αδημοσίευτη έως τώρα εικόνα, είναι τραβηγμένη από μια ταράτσα στο Μπρούκλιν. «Το κτίριο ήταν γεμάτο από καλλιτέχνες, hipsters, ζωγράφους και γλύπτες, το είδος των ανθρώπων που δεν ξυπνάνε νωρίς το πρωί», λέει ο Clark στο National Geographic.
«Η οροφή άρχισε να γεμίζει καθώς παρακολουθούσαμε τους πύργους να καταρρέουν. Όλοι απλά κοιτούσαν προς τα εκεί . Το ζευγάρι στη δεξιά, καθόταν στην άκρη. Η κοπέλα ήταν ξαπλωμένη και έκλαιγε, και το αγόρι προσπαθούσε να την παρηγορήσει. Εκείνη τη στιγμή, έσκυψε και τη φίλησε.»
Η φωτογραφία αυτή μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί από το θεατή και μοιάζει σαν μια ανάλαφρη στιγμή οικειότητας με ένα φιλί που εκδηλώνει αδιαφορία μπροστά στον όλεθρο. Το κάδρο είναι όντως αλλόκοτο και προκαλεί σκέψεις, όμως όλοι ήταν σε σοκ σε αυτή την ταράτσα και ο φωτογράφος εξηγεί πως δεν ήταν ένα φιλί προορισμένο να δώσει ευχαρίστηση, αλλά να ανακουφίσει και να ηρεμήσει. Αυτό λοιπόν που μοιάζει με απάθεια είναι στην πραγματικότητα η κάπως αμήχανη στιγμή που ένας εραστής προσπαθεί να απομακρύνει το τρομαγμένο βλέμμα της συντρόφου του από το φοβερό θέαμα. Αλλά, αυτή η φωτογραφία δεν δόθηκε ποτέ για δημοσίευση καθώς προκαλούσε πάντα ανάμεικτα συναισθήματα στον Clark.
Τα ονόματα των ανθρώπων αυτών δεν είναι γνωστά. Η ένταση της ημέρας δεν επέτρεψε συστάσεις και καταγραφή ονομάτων. Ο Clark παρέδωσε τις πιο καθαρές φωτογραφίες από την καταστροφή στο περιοδικό Time και κράτησε αυτές που θεωρούσε αδιάφορες για το αρχείο του. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, ποτέ δεν μπόρεσε να ξεκαθαρίσει τι έπρεπε να τις κάνει.
Πρόσφατα ήταν σε ένα μπαρ και είδε στον τοίχο κρεμασμένη μια φωτογραφία από την καταστροφή του Χίντενμπουργκ. Κατάλαβε πως όταν τα χρόνια περνάνε, οι φωτογραφίες αποκτούν άλλη ερμηνεία και σημασία και συνειδητοποίησε πως ήταν η ώρα να δημοσιοποιήσει το δικό του ντοκουμέντο.
σχόλια