Ακούγοντας Μάλερ και «Κάρμινα Μπουράνα», ο έφηβος Καλιφορνέζος Κρίστοφερ Παολίνι συνέγραψε το σκοτεινό παραμύθι Eragon, που έμελλε να του χαρίσει πολλά χρήματα και τη βαριά φήμη του νέου Τόλκιν. Παρακολουθώντας το φιλμ, οι συγκρίσεις με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, αλλά και με το Dragonslayer, τη Νάρνια -και οτιδήποτε συνδυάζει δράκους, τρελούς μάγους και ευγενείς ιππότες- έρχονται κατευθείαν στο νου. Το στόρι είναι απλό, και προσκαλεί κυρίως αγόρια 11 ώς 16 ετών σε μια βόλτα στη φανταστική χώρα της ανδρείας και της αυτοθυσίας. Γνωστοί ηθοποιοί πλαισιώνουν ένα εφηβικό καστ, και η τελική σκηνή της μάχης ανάμεσα στο δράκο, τον νεαρό ιππέα και τον σατανικό Ρόμπερτ Καρλάιλ (που μοιάζει με διασταύρωση της Ρέγκαν από τον Εξορκιστή και τον Δράκουλα του Όλντμαν) είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή - βεβαίως, δεν πιάνει χαρτωσιά μπρος στην ευφάνταστη κλίμακα του Πίτερ Τζάκσον.