Για να εκτιμήσετε καλύτερα πόσο απλόχερη είναι η εποχή μας στους αδιόρθωτα ερωτευμένους, θα ξεκινήσουμε το σημερινό μας σημείωμα με μια μικρή αναφορά στο τι υπέφεραν οι ερωτευμένοι μιας άλλης εποχής.
Αντιλαμβάνεστε βέβαια, ότι όσο πιο μικρή ήταν κάποτε η Αθήνα μας, όσο πιο πολύ οι κάτοικοί της γνωρίζονταν μεταξύ τους, τόσο περισσότερο πρόσεχαν και σεβόντουσαν τις ντόπιες γυναίκες και προπάντων τα κορίτσια. Πριν από το 1890, ελάχιστοι θα σκέφτονταν να πειράξουν Αθηναία στο δρόμο. Οι συνέπειες ενός τέτοιου τολμήματος θα ήταν τρομερές. Δανδήδες και λιμοκοντόροι περιοριζόντουσαν σε γλυκοκοιτάγματα, ενώ μόνο ξετσίπωτοι προχωρούσαν σε εκδηλώσεις θαυμασμού, του τύπου: «Δεσποινίς, είστε ωραία». 
Η πιο συνηθισμένη αναιδής τέτοια έκφραση ήτανε το: «Φτου να μη βασκαθήτε, δεσποινίς» και αναφερότανε βεβαίως ως έκφραση θαυμασμού στο πάχος της μικρής, αφού ακόμη τότε το ευτραφές του σώματος ήταν της μόδας.
Φυσικά τέτοια πειράγματα θεωρούνταν προσβλητικές εκδηλώσεις. Το κορίτσι της Παλιάς Αθήνας αντιδρούσε σε αυτές τις ανήθικες επιθέσεις με δύο τρόπους: Υστερικά κλάματα και γοερή έκκληση σε βοήθεια! Συνήθως θα βρισκόταν πάντα εκεί κοντά ένας χωροφύλακας, που θα οδηγούσε τον αυθάδη νέο στο τμήμα για να αξιολογηθεί η αναίσχυντη πράξη και τα περαιτέρω...
Ο Αθηναιογράφος Βασίλης Αττικός αναφέρει την περιπέτεια ενός νεαρού υπαλλήλου του Υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος είχε το «θράσος» να κοιτάξει κάπως ερωτιάρικα μια όμορφη δεσποινίδα στο Φάληρο. Ίσως δε να της πέταξε και κάποιο γλυκόλογο. Τρέμοντας από θυμό, ο πατέρας της μικρής δεν περιορίστηκε μονάχα στο να βάλει αμέσως στη θέση του τον «κορτάκια», αλλά έγραψε ο αθεόφοβος τρισέλιδη αναφορά στον Υπουργό Εξωτερικών, όπου φυσικά όλη η «ανοίκειος συμπεριφορά» του υπαλλήλου και τα «έκτροπα» που δημιούργησε εξιστορούνταν με κάθε λεπτομέρεια και δραματικότατο τόνο.
Ο υπουργός ασχολήθηκε αμέσως με την απρεπή κι ανάρμοστη συμπεριφορά του νεαρού υπαλλήλου του και τον κάλεσε σε γραπτή απολογία!
Ακόμη σώζεται στο Υπουργείο Εξωτερικών η απολογία του άτυχου νεαρού: «Ητένιζον την Δεσποινίδα, ουχί όμως ερωτικώς και με ασεβή προδιάθεσιν, αλλ’ απλώς και μόνον προς θεαματισμόν»!
Επειδή όμως η σημερινές γενιές σκέπτονται πιο πρακτικά, σας δίνω αμέσως γραπτές οδηγίες για το πώς θα προσεγγίσετε το έτερον ήμισυ, μέρες που είναι. Όπως θ’ αντιληφθείτε, οι οδηγίες αυτές απευθύνονται κυρίως στο ανδρικό φύλο, που πρέπει βέβαια να πάρει τις πρέπουσες πρωτοβουλίες:
Ατάκα 1η:
«Δεσποινίς. Λαμβάνω τον κάλαμον ανά χείρας με τρέμουσαν την δεξιάν διά να αποτολμήσω να σας ειπώ ότι από την πρώτην στιγμήν που σας είδον, η καρδιά μου ήρχισε να πάλλη παραδόξως!»
Με τέτοια φοβερή εισαγωγή ότι και ν’ ακολουθήσει θα δημιουργήσει φοβερή εντύπωση. Βαθμός επιτυχίας: 100%
Ατάκα 2η:
«Μια τέχνη ξέρω: ν’ αγαπώ, κι αν θέλης το καλό σου,
να μη διστάσης, κόρη μου: Πάρε με δάσκαλό σου».
Άλλη φοβερή εισαγωγή που δείχνει ταυτόχρονα και πόσο καλλιεργημένο χαρακτήρα έχετε, αφού χειρίζεσθε με σπάνια ικανότητα τον έμμετρο λόγο. Βαθμός επιτυχίας: 110%
Ατάκα 3η:
Για όσους έχουν περάσει το στάδιο των σαλιαρισμάτων και σκέπτονται πιο πρακτικά, προτείνουμε μια προσγειωμένη προσέγγιση που δεν επιδέχεται παρανοήσεις, του τύπου π.χ.
«Τη γυναίκα μου τη θέλω
νάναι ώμορφη πολύ
νάχη και κοντή τη γλώσσα
όχι απαιτητική
νάναι άθικτη και τέλος
να με αγαπά πολύ».
Εδώ ο έμμετρος λόγος αναδεικνύει υποδειγματικά τον πλούσιο ψυχικό σας κόσμο και βάζει υγιείς βάσεις για την μελλοντική συμβίωση. Βαθμός επιτυχίας: Δεν υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στατιστικά στοιχεία.
Ατάκα 4η:
Εδώ όπως βλέπετε και στη φωτογραφία θα χρειαστούμε κάποια υλικά ώστε να κάμψουμε και τις τελευταίες αντιστάσεις. Πρόταση για ιδιαίτερα τολμηρούς! Βαθμός επιτυχίας: Άγνωστος…
Οι διάφορες φωτογραφίες που πλαισιώνουν το σημείωμα αυτό δείχνουν την οικουμενικότητα της εορτής των ερωτευμένων αλλά και την ανάγκη έκφρασής της κάτω από οιασδήποτε περιστάσεις.
Για περισσότερα «ερωτικά» εκείνης την εποχής απευθύνεστε συστηματικά στην Παλιά Αθήνα.
σχόλια