τα απλησίαστα*

Facebook Twitter
0

Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι

 

 

΄Ο,τι αγαπούμε πιο πολύ, αυτό και πλησιάζουμε λιγότερο. Η πιο περίτεχνη από τις καλές τέχνες, αυτή της υποκρισίας, δίνει ρεσιτάλ όταν μυριστεί επιθυμία. Το βλέμμα προσηλώνεται οπουδήποτε αλλού. Η αναπνοή γίνεται άδηλη.

Τα λόγια φαλακρά.

 

 Louise Bourgeois

 

 

 'Oταν η συναναστροφή αρχίζει να ηδύνεται, ηβικόν και εντόσθια, μικρός και μέγας τροχαντήρ, κροταφική χώρα και νόθος πλευρά, λένε ψέμματα σαν αυτόπτες μάρτυρες. Ψάχνουν παρομοιώσεις και μεταφορές. Αντώνυμα και σχήματα εκ παραδρομής. Τονίζουν λάθος. Βάζουν σε ενέργεια τον μηχανισμό της σύγχυσης. Τρέχουν σαν τους Αγίους Τεσσαράκοντα στις παγωμένες λίμνες. Να ξεπλύνουν μια και καλή την απειλή της αυτανάφλεξης.

 

΄Ένα σωρό επιδειξιομανίες νηπιαγωγείου,θεατρινισμοί και ευσυγκινησίες αποστέλλονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα στον –συνήθως- απληροφόρητο και ανίδεο παραλήπτη. Ιδιοσυστατική ή επίκτητη, η συμπεριφορά παραμένει ανερμήνευτη για όλους. Πλην του αποστολέα.

 

Η ανάγκη για αξιοπρέπεια, συνιστά μανία. Προσεκτικά επιλεγμένοι σωσίες, κερδίζουν δεύτερους ανδρικούς ή γυναικείους ρόλους, σ' αυτή την πολυδάπανη,πολυτάραχη και καλλιτεχνικά αποτυχημένη υπερπαραγωγή.Τα Canderel (πασίγνωστο λήμμα στο λεξικό της ερωτικής αμηχανίας, λέξη δηλωτική ανθρώπου –υποκατάστατου, κοινώς ζαχαρίνης στη θέση της ζάχαρης) τυγχάνουν θωπείας, τρυφερότητας και, ενίοτε, ελεγχόμενης λατρείας. Το πραγματικό αντικείμενο των πόθων, ιδέαν δεν έχει. Αν και ο κατά το νόμο δικαιούχος λαμβάνει πολύ αργά ή και ποτέ.

 

Louise Bourgeois

 

Στο παιχνίδι αυτό δεν ισχύουν οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης. Τσακίζεται ο ποινικός κώδικας και το αναφαίρετο του εφεσιβάλλειν. Ο δικαιούχος δεν διεκδικεί, δεν απαιτεί, δεν πλησιάζει. Παίζει κουτσό. Απομακρύνεται. Κινείται με φορά αντίθετη από τους δείχτες του ρολογιού. Εξαιρείται.

 

΄Ο,τι θέλουμε πιο πολύ, αυτό και πλησιάζουμε λιγότερο. Παρατηρητές εκ του μακρόθεν, ωτακουστές και λαθραναγνώστες. Συγκινητικοί και γελοίοι. Εμβρόντητοι και ασυνάρτητοι.

΄Αγιοι σχεδόν.

 

 

 

 

-------------------------------

**πρώτη δημοσίευση περιοδικό Εxit,Kέρκυρα, 2000 : Θεέ μου,τίποτε δεν άλλαξε!

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ