Τους And Also The Trees τους ανακάλυψα γύρω στα 16 από τον θείο μου τον Σ., που ζούσε στην Αθήνα. Αυτός ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που με μύησε στο post punk/new wave, μια και το όποιο μουσικό παρελθόν είχα είχε καθοδηγηθεί απ’ τα αδέρφια μου, που άκουγαν αποκλειστικά metal. Είναι αυτό που ζεις σε μια επαρχία που στο περιβάλλον σου δε συμβαίνει τίποτα ενδιαφέρον και σκάει ο ψαγμένος πρωτευουσιάνος και φέρνει μαζί του «το καινούριο». Ένα χρόνο νωρίτερα είχα για πρώτη φορά ακούσει στο εξοχικό του το Unknown Pleasures των Joy Division και έκτοτε η ζωή μου άλλαξε. Στον χρόνο που είχε περάσει είχα ασχοληθεί αρκετά ανακαλύπτοντας πολλές νέες μπάντες, αλλά μαζί με τον ενθουσιασμό μου ένιωθα και μια μικρή απογοήτευση. Απογοήτευση γιατί ήμουν ένα ήσυχο και μοναχικό παιδί χωρίς άμυνες που αγαπούσε υπερβολικά την μουσική, σε μια επαρχία που δεν υπήρχε κανείς να μοιραστεί τις επιρροές και τα ενδιαφέροντά σου. Η περίοδος των διακοπών μαζί με το κλείσιμο του σχολείου σηματοδοτούσε πάντα και τον ερχομό του θείου. Σαν τώρα το θυμάμαι, ήταν απόγευμα, 3 μέρες πριν τα γενέθλιά μου, στο τραπέζι υπήρχε μια κανάτα με νερό τιγκαρισμένο στα παγάκια, ένα πιάτο με φρούτα και μια πλαστική καρό σακούλα. «Αυτό είναι για σένα» μου είπε. Μου έγραφε συχνά mixtapes με εξώφυλλα δικά του, συνήθως κολλάζ από περιοδικά τύπου Ποπ+Ροκ. Άλλες φορές μου έγραφε συλλογές, άλλες φορές ολόκληρους δίσκους. Η 60άρα TDK έγραφε «And Also The Trees–Αnd Also The Trees+ Virus Meadow». Επέστρεψα στο σπίτι, κλείστηκα στο δωμάτιό μου και την έβαλα να παίξει. Τα πρώτα δύο λεπτά του «Slow Pulse Boy» με είχαν ήδη πείσει ότι πρόκειται να τους αγαπήσω πολύ. Ο ήχος τους έφερνε στοιχεία απ’ όλες τις αγαπημένες μου μπάντες και ταυτόχρονα δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτές. Σκοτάδι, ρομαντισμός, ευθραυστότητα και δύναμη.
Διαβάστε ολόκληρο τo θέμα εδώ.
________________________________
Ανακαλύψετε μια Ελλάδα που δεν έχετε ξαναδεί στο www.grekamag.gr
σχόλια