Kurt Vile -
Όταν έμαθα ότι έρχεται ο Kurt Vile δεν το πίστευα, αφού θεωρούσα ότι δεν τον ακούει και τόσος κόσμος στην Ελλάδα για να σηκώσει ένα live μόνος του.
Η δεύτερη έκπληξη αφού χώνεψα τον ενθουσιασμό μου, προμηθεύτηκα εισιτήριο κλπ, ήρθε η ώρα να μπω στο Gagarin και το βρήκα γεμάτο τραπεζάκια.
Τρίτη έκπληξη(και τελευταία) όταν οι Αθηναίοι Egg Hell άρχισαν να παίζουν, ευχάριστη αγνή ψυχεδέλεια γέμισε το χώρο. Σιδεροκέφαλοι να είναι αφού κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο.
Ο καλιφορνέζος Pall Jenkins συνέχισε το πρόγραμμα χαμηλώνοντας αρκετά τους ρυθμούς. Αυθεντικός lo-fi πειραματικός ήχος, αυτό που περίμενα από έναν άνθρωπο που κινείται στην undergound σκηνή των μουσικών φεστιβάλ τα τελευταία 17 χρόνια.
Τέλος μπήκε ο Kurt Vile. Μου αρέσει η μουσική του γιατί όποτε την ακούω θέλω να αρπάξω μια σανίδα του σερφ και να τρέξω προς τα κύματα με φόντο το ηλιοβασίλεμα στον ειρηνικό.
Ομολογώ πως επειδή είμαι φαν μπορεί να μην πλησιάζω καν το αντικειμενικό αλλά γούσταρα πολύ το live του. Το περίμενα κάπως έτσι, στο καθιστό δηλαδή. Ήταν αυτό που ήθελα για ένα ευχάριστο βράδυ Τρίτης.
Ωραίο ήχος, ακουστική κιθάρα, περιστασιακά ήχος από banjo και όλα αυτά δεμένα με μια 70's ψυχεδελική αισθητική που τα ανυψώνει και τους χαρίζει φρεσκάδα θαλασσινού αέρα.
Επειδή αυτή την φορά ο Kurt Vile έπαιξε μόνος του στην σκηνή, την επόμενη που θα έρθει θα ήθελα να είναι με την μπάντα του, τους Violators για να ακούσω τις συνθέσεις του υπό τον πλούσιο ήχο μια ολοκληρωμένης μπάντας.
Ακολουθούν φωτογραφίες από το live, η προβολή των οποίων γίνεται καλύτερα σε full-screen:
*η προβολή των φωτογραφιών γίνεται καλύτερα σε full-screen
σχόλια