ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ο καλός μου εαυτός και ο κακός μου εαυτός.εδώ και χρόνια παρουσίαζα τον εαυτό μου ως θύμα.έπειθα τον εαυτό μου και τους άλλους ότι δεν φταίω εγώ για αυτά που μου συμβαίνουν,πάντα κάποιος άλλος έφταιγε.όταν βέβαια παραδεχόμουν οτι έφταιγα εγώ τιμωρουσα τον εαυτό μου με τον πιο άδικο τρόπο.πλέον,καταλαβαίνω ότι έχω υπάρξει σκληρή,απερίσκεπτη,κακιά και βαθιά εγωιστικός ανθρωπος.ζηλιάρα,κτητική,αχάριστη.θα μου πείς τα λάθη ανθρώπινα έναι.και πολλές φορές το έχω εισπράξει και εγώ αυτό απο τους γύρω μου.φοβόμουν τόσο πολύ οτι θα με (ξανά) κοροιδέψουν,οτι θα με (ξανα)πληγώσουν,οτι θα (ξανα)προδώσουν την εμπιστοσύνη μου,οτι θα με (ξανα)ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΝ που έβγαζα τον κακό μου εαυτό σε ανθρώπους που δεν το άξιζαν.σε φίλους.σε γονείς.αυτές τις μέρες βγήκε πάλι ο κακός μου εαυτός.και τώρα γράφω αυτό το κείμενο γιατί θέλω να ζητήσω ειλικρινά συγγνωμη σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά και σε όσους έχω φερθεί άδικα.επίσης υπόσχομαι οτι απο δω και στο εξής θα προσπαθήσω να μην είμαι τόσο απερίσκεπτη,παρορμητική και σκληρή.κυρίως το υπόσχομαι στον εαυτό μου.του το χρωστάω.μετά απο πολύ καιρό είμαι ειλικρινής μαζί του.δεν θέλω πια να τρέφομαι με αυταπάτες.