1.
Τα 10 σημαντικότερα αγγεία του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
Νομίζω, ό,τι καλύτερο δημοσιεύσαμε αυτή την εβδομάδα. Ο Πάρις φωτογράφισε εκ νέου τα όντως συγκλονιστικά αυτά έργα τέχνης με μαλακό φως και ευκρίνεια από κοντά, αναδεικνύοντας το αισθητικό τους θαύμα. Το στήσαμε ως long story για να είναι μεγάλες οι φωτογραφίες και να μπορεί το μάτι να αναπαυτεί στις λεπτομέρειες. Μία ακόμα παρατήρηση: τα θέματά μας για την αρχαιοελληνική Τέχνη έχουν πάντα μεγάλη επιτυχία.
2.
Σιγά το έγκλημα. Aπό τον Διονύση Χαριτόπουλο
Εξόχως αιρετική άποψη που περιέργως με πείθει κάπου, ίσως επειδή μοιάζει με ένα στεντόρειο «α γαμηθείτε» (προς τους δανειστές).
3.
Η Ρίκα Διαλυνά δίνει τη συνέντευξη της ζωής της
Σαν μονόπρακτα είναι οι τελευταίες συνεντεύξεις του Αντώνη. Και το 'χει με τις παλιές σταρ. Τον ερεθίζουν – υπαρξιακά εννοώ. Και σκιαγραφείται τέλεια η πλούσια ζωή τους, και βγαίνει το πλέγμα από αντιθέσεις, ανεκπλήρωτα πράγματα κι εκπληρωμένα που είναι η ζωή, σε αυτά τα μεγάλα αναγνώσματα που είναι σαν κυριακάτικα βίπερ στο ντιβάνι μιας επαρχιακής μονοκατοικίας.
4.
Η καθημερινή ζωή μου με τον Τσαρούχη. Από τον Γιώργο Ορφανό
Πρωτοείχα συναντήσει τον Ορφανό στο σπίτι του Τσαρούχη, στα 25 μου. Έναν χειμώνα βαρύ. Τον φρόντιζε και μου φέρθηκε κάπως σκαιά, σαν κάτι καλόγερους που φυλάνε τα λείψανα, αγριοκοιτάζοντας τους προσκυνητές. Ήταν όντως από τα πολύ κοντινά πρόσωπα του ζωγράφου. Αλλά όταν του ζήτησα να γράψει για την κοινή, καθημερινή τους ζωή, δεν φανταζόμουνα ότι θα μου δώσει αυτό το παλιό, ανέκδοτο κείμενο, γραμμένο με παραφορά και αδιαφορία οδοστρωτήρα – και γλώσσα ζουμερή, τεατράλε και πλούσια. Ο Ορφανός πέθανε μόνος πριν από λίγα χρόνια. Έχω σκοπό να αναδημοσιεύσω τα 5-6 κείμενα που μου είχε εμπιστευτεί στο LIFO.gr.
5.
Καταγγελία για αποτρόπαια πράξη ταξιτζή του Taxibeat στην Αθήνα
Πώς να σκοτώνεις αμέριμνα γάτες στον δρόμο και να μη δίνεις εξήγηση. Μετά από αυτό το δημοσίευμα, που έβγαλε αποκλειστικά ο Άρης, βλέπω με άλλα μάτια το Taxibeat.
6.
Η Ηριάννα Β.Λ., ο Τάσος Θεοφίλου και οι Πυρήνες της Φωτιάς: Μια, ενίοτε, μεροληπτική Δικαιοσύνη
Διαφωνώ συχνά με όσα λέει ο Θοδωρής, αλλά είμαι ευτυχής που δημοσιεύω τα άρθρα του. Έτσι έμαθα από τον Χατζιδάκι και την παλιά «Ελευθεροτυπία» (αν και η αγιοποίηση της τελευταίας με ενοχλεί – μέσα στη διαπλοκή και τις κουμπαριές με υπουργούς της κυβέρνησης τη θυμάμαι εγώ, κοινά ζεϊμπέκικα, κοινές δουλίτσες, κοινή ζωή). Όταν μια γνώμη είναι άδολη και τεκμηριωμένη, τη δημοσιεύουμε – αρκεί να μην καταρρακώνει αδύναμους ανθρώπους και μειονότητες.
7.
Η ακαταμάχητη απόλαυση της σάπιας μπανάνας (με συνταγές)
Ήξερα ότι η Γεωργία θέλει πια να γράφει μόνο για φαΐ (κρίμα, τη θεωρώ αληθινό ταλέντο, και στα πρώτα της βήματα στη LiFO και μετά, στο «ough» με τον Τάσο), αλλά ότι θα διάλεγε ως πρώτο της θέμα τις μπανάνες σε αποσύνθεση δεν το περίμενα. Φάση «Lucky Peach», κατά κάποιον τρόπο...
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη LIFO. H ψηφιακή μου στήλη ειναι εδώ>> ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
σχόλια