Φαίνεται ότι ο καύσωνας των τελευταίων ημερών, που κυριαρχεί στις τηλεοπτικές ειδήσεις, συνετέλεσε στο να εκλείψει σχεδόν το καυτό θέμα της εξόδου της χώρας μας στις αγορές. Ίσως φταίει και η μερική έκλειψη της σελήνης, ποιος ξέρει. Στην Αρχαιότητα θεωρούσαν μαντάτο κακό τις εκλείψεις, μέχρι που οι πρόγονοί μας έδωσαν την επιστημονική εξήγηση του φαινομένου.
Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το αθροιστικό α και τη ρίζα γερ, δηλαδή πολλά και με ετεροίωση καταλήγουμε στο αγορά. Παρόλο που ποιο κοντά στο αγορά είναι η λέξη αγόρι, τα κορίτσια είναι αυτά που την επισκέπτονται τακτικότερα.
«Βγαίνω στις αγορές» σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να δώσω πρόσθετες εγγυήσεις σε εκείνον που θα μου δανείσει τα χρήματα.
Μεγάλη φασαρία λοιπόν για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές. Γιατί όμως; Και η Ελλάδα γένους θηλυκού είναι. Πολύ σωστά επιλεγμένο το timing, που λέμε στα Ελληνικά. Δεν έχει κι αυτή ψυχή και μάλιστα όταν είναι εποχή εκπτώσεων και προσφορών στα καταστήματα; Ποια γυναίκα θα μπορούσε να αντισταθεί; Και μάλιστα Ελληνίδα. Είναι τυχαίο νομίζετε το γεγονός ότι συναντάς πολλές συμπατριώτισσές μας στα μεγάλα καταστήματα της Ευρώπης; Αν αντικρίσεις κάποιον κύριο βαριεστημένο να κουβαλάει τσάντες και να βαρυγκομά, σίγουρα μπορείτε να μαντέψετε την εθνικότητά του. Μέχρι στιγμής στη χώρα μας φρενίτιδα πάντως δεν παρατηρείται, όπως μας δείχνουν τα κανάλια, να κοιμούνται εκατοντάδες άνθρωποι έξω από τα πολυκαταστήματα και μόλις ανοίγουν οι πόρτες να ορμούν για να αρπάξουν τις προσφορές. Ζήσαμε φέτος και την εμπειρία της Μαύρης Παρασκευής, ονομάστηκε μαύρη από αυτούς που έψαχναν να παρκάρουν.
Άραγε φερθήκαμε αξιοπρεπώς ως χώρα και τηρήσαμε τη μεσότητα που διακήρυττε ο Αριστοτέλης χωρίς να «μπουκάρουμε» ή να διαπραγματευόμαστε προς όφελός μας;
«Βγαίνω στις αγορές» σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να δώσω πρόσθετες εγγυήσεις σε εκείνον που θα μου δανείσει τα χρήματα. Όσον αφορά τον οικογενειακό προγραμματισμό, καλό είναι να σκεφτόμαστε την παροιμία που μας έλεγαν οι παππούδες μας, «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και στις περίφημες εκθέσεις τον Οκτώβρη στα μαθητικά μας χρόνια με έπαθλο τον κουμπαρά για την αποταμίευση, «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι». Δεν είναι πλέον η φασουλάδα το εθνικό μας φαγητό, αλλά για πολλούς το σούσι. Υπό την ευρεία έννοια και το ντολμαδάκι είδος σούσι είναι. Σίγουρα μια έξοδός μας στην αγορά, συγγνώμη ένα shopping therapy, πολλές φορές συνοδεύεται και από ένα ποτό ή ένα πλούσιο γεύμα και μετά βέβαια χρειαζόμαστε άλλου είδους therapy, όταν την ώρα που χωνεύουμε το φαγητό λογαριάσουμε τί ποσό ξοδέψαμε. Σίγουρα υπάρχει και το πλαστικό χρήμα. Τοποθετείς την κάρτα στο POS και χωρίς να σκεφτείς τί και πώς, βάζεις το pin, άσχετα αν σε λίγο καιρό θα πιν..άς. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν και τα δάνεια για καταναλωτικά αγαθά. Και να το ξεχάσουμε θα μας τηλεφωνήσουν από κάποια τράπεζα μεσημεριάτικα να μας ενημερώσουν. Δεν μπορώ να καταλάβω, θέλουν να μας πιάσουν στου ύπνο και να διαπραγματευτούμε άνευ όρων, γιατί με μισόκλειστα τα μάτια πώς θα διαβάσουμε τα ψιλά γράμματα, ή να μας βοηθήσουν να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα που κάνουμε την ώρα της μεσημεριανής σιέστας, ότι κολυμπάμε στην ακτή Μάγια στο Πουκέ την ώρα που ξεπροβάλλει ο Λεονάρντο ντι Κάπριο από την παραλία; Εντάξει και τα δάνεια μερικές φορές είναι αναγκαία. Αν όμως απλώσεις πολύ τα πόδια σου, έξω από τη ζεστασιά και την ασφάλεια που σου παρέχει το πάπλωμα, μπορεί και να κρυώσουν. Και τότε πως θα ξαναβγείς όρθιος, υψώνοντας το ανάστημά σου, για ψώνια στις αγορές;
σχόλια