ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να δίνει τα ηνία της ψυχής του στον έρωτα.Ως παιδί, ως έφηβος, ως ενήλικας. Ίσως δεν έβλεπα οτι το σύστημα με το οποίο μεγάλωσα (κοινωνία, θρησκεία, χρήμα, καταναλωτισμός) με έπνιγε κι ήθελα καταφύγιο. Πλήρη αποδοχή, αγκαλιά σαν καμία άλλη. - "Πάντα του έρωτα ο δρόμος έμοιαζε τόσο τραγικός τόσες στροφές, τόση ανηφόρα κι ύστερα ήτανε κλειστός." -Δεν ξέρω πια..Συνηδοτποιώ πως μεγάλωσα πιστεύοντας βαθιά πως είμαι μόνος μου. Κλείστηκα σ'αυτό, όσο κοινωνικός κι αν ήμουν ή αγάπη έδινα γύρω μου. Το ψυχογράφημα της κλασσικής ελληνικής οικογένειας : κοίτα το κώλο σου, πρόσεχε μην σε εκμεταλευτούνε. Πόσα πράγματα έχω μάθει λάθος απο μικρός..πόσα χρειάστηκαν να καταρίψω να δω την ζωή μου με καθαρή ματιά.Πρέπει να ξεχάσεις ό,τι έχεις ζήσει, ό,τι σου έχουν μάθει απο παιδί να δείς τη ζωή σου καθαρά. Να σηκώσεις το κεφάλι απο αυτό το λίγο, το "καταναλωτικό" που έχεις μάθει να εστιάζεις και να χάνεις όλη την εικόνα. Όταν πάψεις να βλέπεις τη ζωή σου με την ύπαρξή σου και τις ανάγκες σου μοναδικό ήρωα, τότε θα αρχίσεις να ζείς. Κι η συνύπαρξη σου θα χει κάτι το θεικό μέσα της και θα το νοιώσεις. Βγές λίγο απο το δράμα σου, βγες λίγο απο το θυμό σου, βγες απο την αυτολύπη σου και θα δείς έναν κόσμο γοητευτικό και ανεξήγητα όμορφο. Δεν κατοικείς μόνος σου σ'αυτό το κόσμο και δεν είσαι ένα αυτούσιο κομμάτι του σύμπαντος, είμαστε ένα εσύ κι εγώ. Νοιώσετο.