ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απεχθανομαι,σιχαινομαι να βλεπω ανθρωπους να βριζουν πολυ ασχημα τους γονεις τους!Ολοι τσακωνομαστε με τους γονεις μας αλλα υπαρχουν και καποια ορια!Και μετα ερχεστε και μου λετε οτι τους αγαπατε περισσοτερο απο'μενα?Ε οχι!Φυσικα καποιοι θα πουν 'οι πραξεις μετρανε.Ναι,αλλα τα λογια πονανε,πληγωνουν..Δεν εχετε σκεφτει ποτε,πως οταν τους χασετε θα το μετανιωσετε?Πως ποτε δεν τους ειπατε ποσο πολυ τους αγαπατε?Αλλα για ποια αγαπη μιλαμε οταν τους καταριεστε?Συγνωμη αλλα εγω δεν μπορω να κανω παρεα με τετοιους ανθρωπους..ακομα κι αν ειναι μαζι μου υπεροχοι.. Σκεψου μονο πως καποια μερα μπορει να εισαι στη θεση τους και θα βρεθεις αντιμετωπος με την ιδια ακριβως αντιμετωπιση..Δεν ειμαι γονιος,ειμαι 22 χρονων και αγαπω τους γονεις μου!