Πρόσφατα οι φωτογραφίες και το βίντεο μιας αποστεωμένης πολικής αρκούδας στα πρόθυρα του θανάτου από ασιτία έκαναν τον γύρο του κόσμου και προκάλεσαν για άλλη μια φορά έντονες αντιπαραθέσεις και θυμό για τη δραματική κατάσταση στην οποία περιέρχονται τα υπέροχα αυτά ζώα εξαιτίας της ανθρωπογενούς δραστηριότητας και της κλιματολογικής αλλαγής.
Ο Paul Nicklen, ο περιβαλλοντολόγος που γύρισε το βίντεο δήλωσε πως ελπίζει ότι οι εικόνες αυτές θα καταστήσουν πιο σαφές το τι σημαίνει στην πράξη κλιματολογική αλλαγή. «Όταν οι επιστήμονες λένε πως οι πολικές αρκούδες θα εξαφανιστούν, πρέπει οι άνθρωποι να αντιληφθούν ποια είναι η εικόνα της πραγματικότητας. Οι αρκούδες θα πεθάνουν της πείνας. Έτσι μοιάζει μια αρκούδα που πεθαίνει της πείνας» είπε στο National Geographic.
Οι αρκούδες καίνε γρήγορα θερμίδες και η επιβίωσή τους εξαρτάται από το πόσες φώκιες πιάνουν. Οι πιο επιτυχημένες κυνηγοί κατάφερναν να πιάνουν μια φώκια κάθε μία με δύο ημέρες. Εκείνες όμως που δεν τα καταφέρνουν πολύ καλά τιμωρούνται βιολογικά για την ανικανότητα τους.
Τη θέση αυτή υποστηρίζει και μία νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό Science, που κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι αρκούδες είναι ακόμα πιο ευάλωτες στον υποσιτισμό απ' ό,τι εικάζαμε ως σήμερα. Συγκριτικά με άλλα σαρκοβόρα που βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας οι πολικές αρκούδες έχουν σημαντικές υψηλότερες ημερήσιες ενεργειακές ανάγκες και σύμφωνα με τη μελέτη πιθανά να χρειάζεται να τρώνε συχνότερα προκειμένου να αποφύγουν την καύση της μυικής τους μάζας.
Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν για να τεκμηριωθεί η νέα αυτή εργασία προέρχονται εν μέρει και από τις εικόνες που κατόρθωσαν να τραβήξουν χάρη σε μικρές κάμερες που είχαν εφαρμόσει στον τράχηλο πολικών αρκούδων.
Πέρα όμως από τις αμιγώς επιστημονικού ενδιαφέροντος εικόνες, οι εκατοντάδες ώρες καταγραφών της ζωής τους προσέφεραν μια μοναδικά ματιά στις συνήθειές τους. Οι φωτογραφίες απαθανάτισαν τις μοναχικές αρκούδες όπως δεν τις έχουμε δει ποτέ άλλοτε: να κυνηγάνε, να κολυμπάνε, να ζευγαρώνουν και απλά να διασκεδάζουν.
Φυσικά το όλο εγχείρημα δεν ήταν πολύ εύκολο, όπως μπορεί να επιβεβαιώσει και ο Anthony Pagano, ερευνητής βιολόγος στην Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ. Η πρώτη προσπάθεια του Επιστημονικού Κέντρου της Αλάσκας στο Άνκορατζ το 2013 ώστε να χρησιμοποιήσουν κάμερες για να παρατηρήσουν τον πληθυσμό αρκούδων στη Νότια Θάλασσα Μποφόρ, απέβη τελείως άκαρπη.
Ο Pagano μαζί με τους συναδέλφους του εντόπισαν δύο θηλυκές, τις αναισθητοποίησαν και τοποθέτησαν συσκευές GPS και βιντεοκάμερες τύπου GoPro. Έπειτα από 10 μέρες τις εντόπισαν ξανά και ανέκτησαν τις κάμερες ανυπομονώντας να αξιολογήσουν το υλικό που είχε καταγραφεί. Μόνο που δεν υπήρχε τίποτα. Η Αρκτική νύχτα είχε αδειάσει τις μπαταρίες της κάμερας, ενώ μία στρώση πάγου είχε καλύψει τον φακό.
Την άνοιξη του 2014, την περίοδο που θεωρείται κρίσιμη για τις δραστηριότητες των πολικών αρκούδων, οι επιστήμονες είχαν στην διάθεση τους τέσσερις νέες κάμερες που ήταν σε θέση να αντέξουν τις πολικές συνθήκες.
Ο Pagano κι η ομάδα του ξεκίνησε ένα μακρόχρονο πείραμα. Κάθε Απρίλιο έκτοτε έβρισκαν θηλυκές που δεν είχαν μωρά, τις ακινητοποιούσαν και τις ζύγιζαν, έκαναν αιματολογικές εξετάσεις και τοποθετούσαν ανιχνευτή GPS, επιταχυνσιόμετρο και μία από τις νέες κάμερες.
Περίπου οκτώ με έντεκα ημέρες αργότερα τις έβρισκαν, τις ζύγιζαν και τις εξέταζαν ξανά και ανακτούσαν τις κάμερες. Έπειτα από διαδοχικές επιτυχημένες προσπάθειες τον Απρίλιο του 2014, 2015 και 2016, είχαν επιτέλους πολλές ώρες υλικού από εννέα θηλυκές της περιοχής όπου έχει σημειωθεί μία από τις μεγαλύτερες μειώσεις πληθυσμού πολικής αρκούδας εξαιτίας της κλιματολογικής αλλαγής.
Polar Bear - POV Cams (Spring 2016)
Τα βίντεο αυτά αποτελούν μια μεγάλη επιτυχία στην έρευνα για τις πολικές αρκούδες. «Δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε άνετα τα ζώα αυτά» λέει ο Pagano. Οι αρκούδες περνάνε όλη σχεδόν την ζωή τους μοναχικά στους πάγους και μπορεί να επιτεθούν στους ανθρώπους που πλησιάζουν πολύ και αυτό κάνει τις εκατοντάδες ώρες που κατέγραψε η ομάδα του πολύτιμες.
Οι επιστήμονες είχαν την ευκαιρία να δούνε αρκούδες να περιμένουν επί ώρες πάνω από μια τρύπα στο νερό μέχρι κάποια φώκια να αναδυθεί για να αναπνεύσει και να την πιάσουν, άλλες αρκούδες να επιτίθεναι σε φώκιες που λιάζονται και μία αρκούδα που παραδόξως κολυμπούσε κάτω από τον πάγο για να εντοπίσει την αγαπημένη της τροφή: φώκιες.
«Μια αρκούδα πετούσε κομμάτια πάγου στο νερό» λέει ο Pagano. Το ζώο σήκωνε ένα κομμάτι πάγου πάνω από το κεφάλι του, στεκόταν στα πίσω πόδια του και το πετούσε στο νερό επανειλημμένα. «Δεν είναι σαφές γιατί το έκανε αυτό».
Εκτός από το κυνήγι, η ομάδα παρατήρησε και τη διαδικασία προσέγγισης και αναπαραγωγής των πολικών αρκούδων, ωστόσο επειδή οι κάμερες ήταν τοποθετημένες στην πρόσθια πλευρά του τραχήλου δεν κατέγραψαν πολλές λεπτομέρειες.
Το σημαντικότερο κομμάτι της επιχείρησης αυτής είναι πως επέτρεψε στους επιστήμονες να μετρήσουν πόσες φώκιες κατόρθωσε να πιάσει η κάθε αρκούδα και τα στοιχεία αυτά συνδυάστηκαν με τις αιματολογικές τους εξετάσεις, το αρχικό βάρος και το τελικό βάρος, τις ενδείξεις του GPS και του επιταχυνσιόμετρου.
Συγκρίνοντας τα στοιχεία αυτά με εκείνα των πολικών αρκούδων που ζούνε σε αιχμαλωσία στον ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο κατόρθωσαν να υπολογίσουν τον μεταβολικό ρυθμό των ζώων και πόσο γρήγορα καταναλώνουν την ενέργεια που προσλαμβάνουν.
Οι αρκούδες καίνε γρήγορα θερμίδες και η επιβίωσή τους εξαρτάται από το πόσες φώκιες πιάνουν. Οι πιο επιτυχημένες κυνηγοί κατάφερναν να πιάνουν μια φώκια κάθε μία με δύο ημέρες και μέσα στο δεκαήμερο που φορούσαν τις κάμερες αύξησαν το βάρος τους κατά 10%.
Εκείνες όμως που δεν τα καταφέρνουν πολύ καλά τιμωρούνται βιολογικά για την ανικανότητα τους. Τέσσερις από τις εννέα αρκούδες έχασαν μέχρι και 20 κιλά μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Καθώς οι πάγοι λιώνουν τα ζώα αυτά αναγκάζονται να περιπλανιούνται πολύ πιο μακριά προκειμένου να κυνηγήσουν και δυστυχώς καταλήγουν να καίνε περισσότερες θερμίδες απ' ό,τι παίρνουν με την τροφή τους καταλήγοντας σκιές του εαυτού τους, όπως η φτωχή υποσιτισμένη πολική αρκούδα που μας συγκίνησε πρόσφατα.
Αυτές οι νέες πληροφορίες για την αυξημένη ενεργειακή ανάγκη των πολικών αρκούδων σε συνδυασμό με τις προβλέψεις πως ο αρκτικός ωκεανός πρόκειται να χάνει ολοσχερώς τους πάγους του κάθε καλοκαίρι από το 2050 κι έπειτα, καθιστούν σαφές πως αν θέλουμε να επιβιώσει η άγρια ζωή στον αρκτικό κύκλο πρέπει να παρθούν άμεσα κι επιτακτικά τα κατάλληλα μέτρα περιορισμού της έκλυσης των αερίων του θερμοκηπίου.
Polar Bear - POV Cams (Spring 2014)
Πηγή: The Atlantic
σχόλια