ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξεκινάω να δώσω πανελλήνιες για δεύτερη χρονιά...Συνθήκες:*Μια περσινή αποτυχία που δεν έχω ακόμα καταφέρει να χωνέψω... Εκτός ιατρικής για 35 μόρια, και με όλο τον τελευταίο μήνα πριν τις εξετάσεις στο νοσοκομείο.. Επαναληπτικές μετα, άγχος, κλάματα στα αποτελέσματα...Ας είναι, είπα... Θα κάνω την προσπάθεια μου, άλλη μια φορά.*Μια σχέση.. που μετά απο 4 χρόνια, που κάπως,πάντα υπηρχε ο ένας στην ζωή του αλλου, σαν "ενα πρόσωπο σημαντικό" καταφέραμε να είμαστε μαζί τους τελευταίους 3 μήνες. Που αυτός είναι πολύ ερωτευμένος, και μ'αγαπάει, και με φροντίζει και με σκεφτέσαι... εγώ όμως ώρες-ώρες, αισθάνομαι να πνίγομαι,να θέλω να φύγω,να τα διαλύσω όλα αλλα κρατιέμαι γιατί δεν θέλω να τον πληγώσω... Εχει κάνει πολύ υπομονή και δεν του αξίζει...Και εγώ συχνα γίνομαι παράλογη, και αυτός υποχωρεί για τον έρωτα του, και εγώ μετα το μετανοιώνω...Δεν ξέρω τι θέλω, η αλήθεια είναι αυτή. Και πρέπει πολυ να καταπιέσω τα νεύρα μου. Και σκέφτομαι, θα άντεξουμε μέσα στην χρονιά ή...;