12.9.2012 | 21:06
διαρκως,
σκεφτομαι οτι ειμαι φοιτητρια και δεν μπορω να κανω οσα θα ηθελα,οτι σε λιγα χρονια θα βγω στην αγορα εργασιας και δεν θα βρισκω τιποτα,οτι οι γονεις μου ζωριζονται να σπουδασουν εμενα και τον αδερφο μου και αλλους τοσους ανθρωπους με τα καθημερινα τους προβληματα λογω της καταστασης που εχουμε φτασει.....παρολα αυτα,εχουμε σκεφτει τις μικρες ψυχουλες που ειναι 5χρ-6χρ και απο τωρα εχουν μπει σε ολη αυτη την νοοτροπια? που πλεον ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΣ να ρωτησεις τα παιδακια τι σου εφερε ο αγιος βασιλης γιατι ξερεις πως δεν τους εφερε τιποτα! και δεν υπαρχει η χαρα καμια γιορτης γιατι παντα ο μπαμπας και η μαμα θα ειναι προβληματισμενοι! γιατι να μπαινουν σε αυτο το μαρτυριο αυτα τα μικρα πλασματακια? γιατι να ζουν σε ενα αρρωστο περιβαλλον απο τοσο νωρις? γιατι?
