Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία για την ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα και τις γυναίκες που γίνονται θύματα.Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει τόσο η Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων (ΓΓΙΦ) όσο και ΜΚΟ για τις αυξητικές τάσεις ενός «αόρατου και σιωπηλού εγκλήματος» στη χώρα μας.
Ανήμερα της διεθνούς ημέρας για τη Γυναίκα, η γενική γραμματέας της Ισότητας Φύλων και η εκπρόσωπος της ΜΚΟ Hope Spot μιλούν στο LiFO.gr για τη βία προς τις γυναίκες στην Ελλάδα.
H σύγχρονη οικονομικά ανεξάρτητη, μορφωμένη και παντρεμένη με παιδιά γυναίκα είναι ίσως το βασικό προφίλ των γυναικών που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας στη χώρα μας και καθώς τα χρόνια περνούν το φαινόμενο της βίας ενάντια στις γυναίκες δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται.
«Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, παρουσιάστηκαν εντάσεις και περιστατικά εντονότερης βίας στους γάμους ή στις συντροφικές σχέσεις που δεν είχαν γερά θεμέλια αγάπης και συντροφικότητας.
Για να τεκμηριώσουμε και επιστημονικά αυτή την εμπειρική παρατήρηση, που προκύπτει από τις εξομολογήσεις των γυναικών στα συμβουλευτικά κέντρα του δικτύου μας, η ΓΓΙΦ με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ διενεργεί σχετική έρευνα με αντικείμενο τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις σχέσεις μέσα στην ελληνική οικογένεια» εξηγεί στο Lifo.gr η γγ Ισότητας Φύλων, κυρία Φωτεινή Κούβελα.
«Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, το οποίο δεν εξαλείφεται από μόνο του. Δεν θα έπρεπε οι γυναίκες, εσφαλμένως, να θεωρούν ότι με την συμπεριφορά τους θα μπορέσουν να διαχειριστούν ή να αλλάξουν την επιθετική συμπεριφορά του συντρόφου- συζύγου.
Ο σύντροφος είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την συμπεριφορά του και για την προσπάθεια αλλαγής της. Όταν η συμπεριφορά αυτή είναι και παραβατική (πχ επιφέρει σωματικές βλάβες ή απειλεί) και δεν επέρχονται οι έννομες συνέπειες που προβλέπονται, δημιουργείται στην συνείδησή του κακοποιητή αλλά και στην γυναίκα, η αίσθηση της παντοδυναμίας του δράστη» προσθέτει.
Η κυρία Κούβελα ωστόσο επισημαίνει ότι «Η απομάκρυνση από μια κακοποιητική σχέση δεν είναι μια στιγμή, πχ. η στιγμή της καταγγελίας. Στην πορεία αυτή η γυναίκα χρειάζεται πέρα από τις προσωπικές της δεξιότητες και την βοήθεια της αστυνομίας, των δικαστηρίων και των λοιπών κοινωνικών φορέων».
«Η βία του άντρα στη γυναίκα είναι μια κουλτούρα στην χώρα μας. Πρόκειται για ένα αόρατο έγκλημα που δεν καταγγέλλεται στις περισσότερες περιπτώσεις. Το κοινωνικό στίγμα, ότι ο άντρας τους της κακοποιεί είναι αυτό που τις κρατά σιωπηλές.
Λιγότερο από το 50% των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας καταγγέλλεται στις αρχές» τονίζει στο Lifo.gr η εκπρόσωπος της ΜΚΟ Hope Spot με έδρα τη Θεσσαλονίκη, κυρία Μαρία Σταμάτη.
«Τα θύματα υπομένουν πολλές φορές τη βία καθότι ακόμα και σήμερα σε πολλές πόλεις θεωρείται ταμπού, είναι γυναίκες με χαμηλή αυτοεκτίμηση που συνήθως παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης ωστόσο είναι μεσοαστές.
Εκτός από τις κακοποιημένες γυναίκες σε ένα σπίτι το αθέατο θύμα είναι και το παιδί, το οποίο ενίοτε αποδέχεται υποσυνείδητα τη βία που βλέπει ως κάτι φυσιολογικό και έτσι ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται», σημειώνει η κυρία Σταμάτη.
Η εκπρόσωπος του Hope Spot καταγγέλλει ότι το κράτος δεν φαίνεται πουθενά στην αντιμετώπιση του προβλήματος καθώς χρειάζεται περισσότερη ενημέρωση και περισσότερες δομές για τις γυναίκες αυτές.
Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους
Η Γραμμή SOS 15900 τον περασμένο χρόνο δέχθηκε 5041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Από τις 3034 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών οι 2432 κλήσεις (80%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως το σύζυγο, οι 53 κλήσεις (2%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 18 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις βιασμού και 54 κλήσεις (2%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας.
Από αυτές οι 3034 κλήσεις (71%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών ενώ οι 1232 κλήσεις (29%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους 27%, γονείς 16%, άλλους συγγενείς 10%,αδελφός/ή 10%, γείτονας 13% και άλλα άτομα 17%).
Από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την εργασιακή τους κατάσταση φαίνεται ότι: το 22% είναι απασχολούμενες και το 18% άνεργες, ενώ το 50% είναι έγγαμες και μόλις το 11% σε διάσταση.
Το 23% είναι ηλικίας από 25 έως 39 ετών ενώ το 22% είναι από 40 έως 54 ετών, ενώ στην πλειοψηφία τους έχουν ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι: 2484 (82%) είναι Ελληνίδες, 198 (7%) είναι μετανάστριες και 23 (1%) είναι ΑΜΕΑ.
Οι δομές για κακοποιημένες γυναίκες
Υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων λειτουργεί έναν δίκτυο δομών για την βία κατά των γυναικών.
Το δίκτυο αποτελείται από την 24ωρη γραμμή SOS 15900, τα 40 Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών θυμάτων ή εν δυνάμει θυμάτων βίας και τους 21 Ξενώνες Φιλοξενίας Γυναικών που έχουν υποστεί ή κινδυνεύουν να υποστούν κακοποίηση ή υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις.
Τόσο τα Συμβουλευτικά Κέντρα, όσο και οι Ξενώνες Φιλοξενίας εδρεύουν σε διάφορες περιοχές, ώστε να εξυπηρετείται ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός γυναικών, όπου και αν αυτές διαμένουν.
Από τις εν λόγω δομές, παρέχεται ψυχολογική και κοινωνική στήριξη, καθώς και συμβουλευτική εργασίας. Παράλληλα, η συνεργασία με τους κατά τόπους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας μας, παρέχει στις ωφελούμενες γυναίκες τη δυνατότητα να λάβουν και νομική στήριξη δωρεάν.
σχόλια