Ανήκω σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι κάθε στιγμή έχει ξεχωριστή σημασία στην ζωή μας και μία απλή σύμπτωση μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο.
Έχω αρκετά παιδιά στα οποία συχνά σαν πατέρας κάνω τις συνηθισμένες παρεμβάσεις, αλλά τουλάχιστον φαινομενικά, ξέρω ότι δεν πρόκειται να δώσουν σημασία σε ότι λέω, όπως άλλωστε έκανα κι εγώ με τους δικούς μου γονείς.
Δεν είναι τυχαίο το ότι για τους δεκαεξάρηδες έχουν γραφτεί τα περισσότερα πετυχημένα τραγούδια, όλα αγαπημένα για διαφορετικούς λόγους το καθένα, You’re Sixteen-Johnny Burnette, Only Sixteen-Sam Cooke, Sixteen Reasons-Crests, Happy Birthday Sweet Sixteen-Neil Sedaka, When You Were Sweet Sixteen κα, υπάρχει και σε μας το εμπνευσμένο τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου που έχει τραγουδήσει τα πάντα για την σύγχρονη Ελλάδα.
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάνει λάθη στην ζωή του, όμως παράλληλα ξέρω ότι διορθώνοντας ένα λάθος δεν σημαίνει ότι δεν θα προκύψει κάποιο άλλο, ίσως και χειρότερο στην συνέχεια.
Στον δεκαεξάρη Κώστα θα έδινα λοιπόν την συμβουλή να μην αλλάξει απολύτως τίποτα και να αφήσει την ζωή να κυλάει με την προσδοκία να έχει ακριβώς την ίδια διαδρομή με αυτήν που του χάρισε η πραγματικότητα, με τις καλές και άσχημες στιγμές, ο μέσος όρος είναι αυτός που μετράει.
Η ζωή μου αν και γεννήθηκα σε νοικιασμένο σπίτι στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου (μην φαντασθείτε τίποτα ιδιαίτερο, ένα υμιυπόγειο ήταν, όμως ακριβώς στην γωνία που τελειώνει η Ακρόπολη, εκεί γεννήθηκα και έπαιξα για πρώτη φορά) ξεκίνησε με άσχημες συνθήκες, φτώχεια, οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 5 ετών, αυτά ίσως θα άλλαζα αν μπορούσα, αν και είχαν την γοητεία τους.
Δεν θα πω στον τότε δεκαεξάρη εαυτό μου να κάνει αυτό ή το άλλο, τώρα πια ξέρει ότι η ζωή περνάει γρήγορα, γι’αυτό να απολαμβάνει κάθε στιγμή χωρίς ακρότητες, γιατί οι ακρότητες μπορεί να την κάνουν πιο σύντομη βλέπε Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Janis Joplin, Jim Morrison και χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια ανώνυμους, μπορεί ένα λάθος να σου κοστίσει την ζωή πριν προλάβεις να την γνωρίσεις.
Αγάπα, όπως ο μεγαλύτερος εαυτός σου τους πάντες, βοήθα όσους μπορείς, να είσαι ευγνώμων σε όσους σε βοηθούν και να συγχωρείς όσους προσπαθούν να σου κάνουν κακό, κάθε δευτερόλεπτο που περνάει αποτελεί παρελθόν.
Ζήσε την ζωή σου και στις δυσκολίες, σκάσε και κολύμπα, είναι ωραία η θάλασσα της ζωής.... πάνω απ’ όλα προσπάθησε να ενεργείς και να σκέφτεσαι όπου πρέπει, σαν αιώνιος 16αρης.
*Ο Κώστας Ζουγρής, μαζί με τον Γιάννη Πετρίδη ήταν σχεδόν επί 39 χρόνια παραγωγός της ραδιοφωνικής εκπομπής «Από τις 4 στις 5» στην Κρατική Ραδιοφωνία. Η πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή βγήκε στον αέρα το 1975. Ήταν η μακροβιότερη ραδιοφωνική εκπομπή στον κόσμο.
Έχει συνεργαστεί με τις εφημερίδες Βήμα, Μεσημβρινή, Ελευθεροτυπία και είναι συνδημιουργός του περιοδικού ΠΟΠ & ΡΟΚ του οποίου ήταν επί σειρά ετών αρχισυντάκτης. Μαζί με τον Γιάννη Πετρίδη έχει γράψει αρκετά βιβλία γύρω από την μουσική, ανάμεσα σε αυτά και «Τα τραγούδια του Αιώνα».
Η τελευταία του δραστηριότητα αφορά το μουσικό site apotis4stis5.com στο οποίο μαζί με τα τέσσερα παιδιά του και τον Γιάννη Πετρίδη, κάνει αυτό που έκανε πάντα στο ραδιόφωνο: «Παντρεύει» το παρελθόν με το μέλλον της μουσικής. Είναι κάτοχος μιας από τις μεγαλύτερες δισκοθήκες στον κόσμο.
σχόλια