ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ 
«Όταν κανείς πιέζει τα όρια του ανακαλύπτει εκ νέου τον εαυτό του»
Έκανες το ταξίδι μαζί με ένα φίλο σου, τον Μάρκο Χατζηκυριακάκη. Ένα τόσο δύσκολο ταξίδι είναι και ένα τεστ για μια φιλία; Υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ σας όταν συναντούσατε δυσκολίες ;
Η αλήθεια είναι ότι τέτοια ταξίδια γίνονται μόνο με καλούς φίλους με συμβατούς χαρακτήρες. Το ταξίδι το σκεφτόμουν καιρό αλλά για να πραγματοποιηθεί έπρεπε να βρεθεί και η σωστή παρέα. Με το Μάρκο νομίζω ταιριάζουμε πολύ, ιδίως στο πως προσεγγίζουμε ο καθένας το άθλημά μας. Μας αρέσει να δοκιμάζουμε νέα πράγματα και να επεκτείνουμε τα όρια μας, πράγμα που νομίζω ότι οφείλεται στο γεγονός ότι στο παρελθόν είχαμε υπάρξει πρωταθλητές και οι δύο(σ.σ Ο Μάρκος Χατζηκυριακάκης είναι πρωταθλητής του snowboard). Σημαντικό είναι επίσης ότι διαχειριζόμαστε ψύχραιμα τις αναποδιές. Και δεν ήταν μόνο θεωρητική η άσκηση. Είχαμε αρκετές από αυτές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Είχαμε σφοδρές χιονοθύελλες που μας κράτησαν καθηλωμένους, βλάβη στο φέρυ, ακυρώσεις πτήσεων λόγω κακοκαιρίας και τέλος όταν τελικά βρεθήκαμε στο βουνό ο κίνδυνος χιονοστιβάδων ήταν τόσο υψηλός που τη πρώτη μέρα κάναμε σε πλαγιές, με πολύ ήπιες κλίσεις.
Πιστεύω ότι οι αναποδιές αυτές σίγουρα θα είχαν πυροδοτήσει καυγάδες σε άλλες παρέες. Εμείς το αντιμετωπίζαμε με χιούμορ όσο μπορούσαμε. Βέβαια στο τέλος νομίζω ότι φτάσαμε τελικά στα όρια της υπομονής μας. Ωστόσο δε διαφωνήσαμε σε κανένα σημείο κι έτσι καταφέραμε να διαχειριστούμε τα προβλήματα γρήγορα και αποτελεσματικά χωρίς να χάσουμε χρόνο από το ταξίδι. Επομένως δε χωρεί αμφιβολία ότι ένα τέτοιο ταξίδι είναι τεστ για μια φιλία. Εκ των προτέρων δεν ξέρεις πως θα εξελιχθούν τα πράγματα. Όμως εμείς περάσαμε τέλεια.
Θέλω να μου μιλήσεις για την πιο δυνατή εικόνα της Αλάσκας που σου έρχεται στο μυαλό η οποία δεν έχει σχέση με το σκι.
Είναι οπωσδήποτε τα τοπία. Πολύ επιβλητικά αλλά ταυτόχρονα γαλήνια. Συναντάς μια άγρια ομορφιά εκεί. Τα βουνά που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα και είναι καλυμμένα με χιόνι ενώ γύρω γύρω ερημιά. Σχεδόν απόμακρο μέρος.
Επιλέξατε την εποχή με το καλύτερο χιόνι αλλά την δυσκολότερη από πλευράς καιρικών συνθηκών. Είπες σε μια συνέντευξη ότι στην αρχή ο κίνδυνος για χιονοστιβάδες ήταν extreme. Οι δύσκολες καιρικές συνθήκες είναι μέρος της γοητείας αυτού του ταξιδιού;
Σίγουρα ο δύσκολος καιρός είναι μέσα στο παιχνίδι. Ελπίζεις να τον αποφύγεις αλλά ξέρεις ότι οι πιθανότητες να ξεσπάσει θύελλα είναι μεγάλη. Πρέπει να είσαι συνειδητοποιημένος, να έχεις συναίσθηση για το ρίσκο που έχεις αναλάβει. Εμείς το ψάξαμε αρκετά και καταλήξαμε ότι μας ενδιέφερε περισσότερο να κάνουμε με ιδανικές συνθήκες αλλά λιγότερο σε ποσότητα παρά το αντίστροφο. Το ρίσκο ήταν υψηλό και παρά λίγο να γυρνούσαμε άπραγοι αν δεν έφτιαχνε ο καιρός προς το τέλος του ταξιδιού. Ωστόσο δεν θα έκανα κάτι διαφορετικά. Οι μέρες στο βουνό όμως σε αποζημιώνουν για οποιαδήποτε ταλαιπωρία στο ακέραιο.
Η μετακίνηση γινόταν με ελικόπτερα. Υπάρχει κάτι που σου έχει αποτυπωθεί στο μυαλό από αυτές τις μετακινήσεις;
Οι πτήσεις ήταν ανεπανάληπτη εμπειρία. Γενικά ακολουθείται ένα σχεδόν στρατιωτικό πρωτόκολλο όσον αφορά τη συμπεριφορά τόσο έντός όσο και πλησίον του ελικοπτέρου. Τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια. Αφενός είναι πολύ ευαίσθητα μηχανήματα και θέλουν πολύ προσοχή, αφετέρου είναι και θέμα ασφαλείας για τηνα αποφυγή ατυχημάτων. Από την άλλη οι χειρισμοί του πιλότου προκαλούν δέος. Τις περισσότερες φορές τα σημεία που ακουμπούσε για να μας κατεβάσει ήταν τόσο εκτεθειμένα, που δεν πατούσαν ούτε καν ολόκληρα τα πέδιλα στο χιόνι.
Αυτό που μου έχει μέινει αξέχαστο είναι η θέα των βουνών από ψηλά και πιο συγκεκριμένα η θέα των πλαγιών που εξετάζαμε να κατέβουμε. Όταν τις κοιτάς από ψηλά προκαλούν δέος. Σκέφτεσαι τη γραμμή της διαδρομής. Από τη στιγμή όμως που κουμπώνουν οι δέστρες όλα γίνονται σχεδόν αυτόματα.
Διάβαζα ότι ο οδηγός σας σε κάποιες φάσεις κατέβηκε σε μια πλαγιά δυο φορές και σας είπε από τον ασύρματο ότι η πλαγιά είναι ασταθής. Ύστερα σας έδωσε οδηγίες πώς να κατεβείτε. Εκεί είπες ότι δεν φοβήθηκες αλλά ανησύχησες. Η έκκριση αδρεναλίνης είναι ένας από τους βασικούς λόγους που επέλεξες την Αλάσκα;
Ο βασικός λόγος που ήθελα ανέκαθεν να κάνω ski εκεί είναι πρωτίστως τα βουνά και οι πλαγιές τους και οι γενικότερες συνθήκες που επικρατούν εκεί και που κάνουν το μέρος μοναδικό. Μετά εννοείται πως είναι και η ανδρεναλίνη. Λόγω της ποιότητας του χιονιού εκεί, αυτό κολλάει σε πλαγιές με μεγαλύτερη κλίση από ότι στην Ευρώπη οπότε κατεβαίνεις σε πιο απότομα κομμάτια. Ειδικά τη στιγμή που στέκεσαι στην κορυφογραμμή βλέποντας την πλαγιά που θα κατέβεις και είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις νιώθεις μια μικρή ανασφάλεια και η ανδρεναλίνη ανεβαίνει. Ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να κάνεις, αλλά από την άλλη ξέρεις ότι ένα λάθος μπορεί να σε οδηγήσει σε μια πτώση για εκατοντάδες μέτρα ή ακόμα και πάνω σε βράχια, ενώ το να φύγει όλη η πλαγιά είναι επίσης πιθανό. Και δεν πρόκειται για μικρές πλαγιές. Σε κάποιες η κατάβαση χωρίς στάση διαρκούσε πάνω από δυόμιση λεπτά.
Επίσης υπήρξαν στιγμές που κάναμε τραβέρσες πάνω από μεγάλα χάσματα ή σε κορυφογραμμές ενώ δεξιά και αριστερά είχε γκρεμό. Η ένταση είναι μεγάλη αλλά εκείνες τις στιγμές προσπαθείς να μείνεις συγκεντρωμένος. Όσον αφορά τις δύο φορές που ο οδηγός μας ενημέρωσε ότι η πλαγιά ήταν ασταθής, ε εκεί, ένιωσα πιο ανήσυχος και απλά συγκεντρώθηκα στις οδηγίες του. Αυτές ήταν να είμαστε πολύ ελαφριοί στις στροφές μας με καθαρές γραμμές, να κινηθούμε προοδευτικά αριστερά (η πλαγιά είχε κλίση προς τα δεξιά) αντίθετα από τη γραμμή πτώσης και φυσικά να απομακρυνθούμε γρήγορα από το τέλος της πλαγιάς. Τελικά όλα πήγαν καλά.
Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των δικών σου ανθρώπων όταν ανακοίνωσες ότι οργανώνεις ταξίδι στην Αλάσκα;
Γενικά υπήρξαν μικτές αντιδράσεις. Κάποιοι ενθουσιάστηκαν, κάποιοι άλλοι το αντιμετώπισαν πολύ επιφυλακτικά, φοβήθηκαν λόγω των κινδύνων που ενέχει το ski σε αυτά τα βουνά. Οι γονείς μου ήταν ίσως οι πιο θερμοί υποστηρικτές μου, πράγμα που μάλλον λογικό είναι αφού εκείνοι με έφεραν σε επαφή με τα βουνά από την ηλικία των δυόμιση ετών και επομένως ξέρουν τη σχέση μου με το βουνό. Ο πατέρας μου ήταν παλαιός αθλητής του ski και είχε συμμετάσχει στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Γκρενόμπλ το 1968. Η μητέρα μου είναι επίσης ενθουσιώδης σκιέρ. Επομένως δεν τους έκανε εντύπωση όταν τους το ανακοίνωσα. Ίσα ίσα χάρηκαν. Γενικά όσοι με ξέρουν καλά, μοιράστηκαν τη χαρά μου.
Πόσος καιρός χρειάζεται για να προσαρμοστεί κάποιος που επιστρέφει από την Αλάσκα στους ρυθμούς της Αθήνας;
Η αλήθεια είναι πως χρειάστηκαν μερικές μέρες προκειμένουνου να προασρμοστούμε. Η επιστροφή στην πραγματικότητα της Αθήνας ήταν εμπειρία από μόνη της λόγω των τεράστιων αντιθέσεων. Πρόκειται για τελείως διαφορετικούς κόσμους. Γυρίσαμε όμως γεμάτοι από εικόνες και εμπειρίες, περάσαμε υπέροχα, κάναμε φοβερό ski και φιλίες από διάφορα μέρη του κόσμου κι αυτό έκανε την επιστροφή πιο ομαλή.
Ανάμεσα σε άλλα υπήρξες πρωταθλητής Ελλάδος και συμμετείχες το 2010 στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ. Ποια από τις συμμετοχές σου σε αγώνες ξεχωρίζεις περισσότερο και γιατί;
Χωρίς να θέλω να αδικήσω τις υπόλοιπες εμπειρίες που είχα ως αθλητής, νομίζω δύο είναι αυτές που ξεχωρίζουν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι οπωσδήποτε αυτή που ξεχωρίζει περισσότερο. Ήταν παιδικό όνειρο, μια μέρα να λάβω μέρος σε αυτούς και νιώθω τυχερός που το εκπλήρωσα. Ήταν μεγάλη τιμή και πραγματικά χάρηκα κάθε στιγμή από τις περίπου τρεις εβδομάδες που είμασταν εκεί. Το ότι οι αγώνες έγιναν στο Whistler, στο καλύτερο χιονοδρομικό της Β. Αμερικής, ε αυτό ήταν ένα το κερασάκι...
Μοναδική εμπειρία κι επίσης αξέχαστη ήταν ο αγώνας νυχτερινού slalom του Παγκοσμίου Κυπέλλου (World Cup) που διοργανώνεται στο Schladming στην Αυστρία. Είναι μια από τις πιο απότομες πίστες στο κύκλωμα, το πιο απότομο κομμάτι έχει περίπου 51 μοίρες κλίση), αλλά μαζεύει και τεράστια κοινό. Κοντά στις 20.000 θεατές έρχονται για να δουν τον αγώνα και η ατμόσφαιρα που δημιουργούν είναι σαν την αντίστοιχη σε αγώνες ποδοσφαίρου στην Ελλάδα. Μόνο που έρχονται για το ski! Δυστυχώς δεν είχα τερματίσει αλλά θυμάμαι ότι είχα ανατριχιάσει όταν έφτασα κάτω.
Είσαι δικηγόρος. Τι είναι αυτό που παίρνει ο δικηγόρος από τον πρωταθλητή του σκι και το αντίστροφο;
Δε ξέρω αν μπορώ να απομονώσω κάτι συγκεκριμένο. Είναι το σύνολο των βιωμάτων που είχα τα χρόνια της αθλητικής μου ζωής που με επηρέασαν ως άτομο. Αν το εξειδίκευα, νομίζω ότι ο πρωταθλητισμός με δίδαξε να εκτιμώ την αξία της προσπάθειας, της προσήλωσης σε ένα στόχο αλλά και να διαχειρίζομαι τόσο την αποτυχία όσο και την επιτυχία.
Από την άλλη πλευρά και με την ασφάλεια της εκ των υστέρων γνώσης, καθώς δεν εξασκούσα τη δικηγορία όσο έκανα πρωταθλητισμό, αυτό που πιστεύω ότι αποκομίζει η πλευρά του αθλητή, συνίσταται στην ορθολογική διαχείριση καταστάσεων. Ως δικηγόρος οφείλεις να αποστασιοποιείσαι από μια κατάσταση και να την προσεγγίσεις με αντικειμενική κρίση. Το συναίσθημα δε χωράει. Στον αθλητισμό όταν παθιάζεσαι θέλει προσπάθεια για να διαχειριστείς τα συναισθήματα προκειμένου αυτά να μη σε κατακλύσουν τις κρίσιμες στιγμές.
Ποιους άλλους προορισμούς που έχουν σχέση με το σκι θα ήθελες να επισκεφτείς;
Υπάρχουν αρκετά μέρη. Τα ταξίδια που θα ήθελα να κάνω έχουν σχέση πάντα με το εκτός πίστας ski και τη πούδρα. Η Ιαπωνία είναι οπωσδήποτε πολύ ψηλά στη λίστα μου. Αν κανείς σταθεί τυχερός μπορεί να κάνει σε μισό με ένα μέτρο φρέσκο χιόνι περισσότερες φορές μέσα στην ίδια εβδομάδα. Κι επίσης φημίζεται για την ποιότητα του χιονιού. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι έχει το παρατσούκλι Japow. Μετά είναι 2-3 μέρη στις Η.Π.Α. όπως είναι το Mount Baker που κρατάει το ρεκόρ χιονόπτωσης μέσα σε μια σεζόν, σχεδόν 28 μέτρα, το Jackson Hole και η Alta και μετά κάποια στον Καναδά. Κάποια στιγμή θα ήθελα να πάω και Χιλή ένα καλοκαίρι (χειμώνας εκεί) στο Portillo.
Σου έμαθε κάτι σημαντικό για την ζωή και τους ανθρώπους το ταξίδι σου στην Αλάσκα;
Πιστεύω ότι από κάθε βίωμα αποκομίζουμε κάτι. Αυτό μπορεί να μην είναι άμεσα εμφανές αλλά η συνειδητοποίησή του να προκύψει αργότερα. Επομένως επί του παρόντος δεν ξέρω αν με δίδαξε κάτι το συγκεκριμένο ταξίδι, παντως σίγουρα μου θύμισε κάποια πράγματα. Πρώτα και κύρια ότι η ζωή συμβαίνει τώρα. Ομορφιά και χαρά υπάρχουν παντού γύρω μας. Αρκεί να πατήσουμε λίγο το φρένο και να ζήσουμε τη στιγμή χωρίς να αναμένουμε συνεχώς το μέλλον. Μετά ότι τα ωραία πράγματα αξίζουν μόνο αν μπορείς να τα μοιραστείς, είτε εκείνη τη στιγμή με τη παρέα σου είτε αργότερα με τους δικούς σου ανθρώπους. Τέλος ότι όταν κανείς πιέζει τα όρια του ανακλύπτει εκ νέου τον εαυτό του.
Ένα βίντεο απο το ταξίδι του Στέφανου Τσιμικάλη και του Μάρκου Χατζηκυριακάκη στην Αλάσκα:
σχόλια