«Που θα πας παιδί μου , ο κόσμος έρχεται απ το εξωτερικό να κάνει Πάσχα με τη οικογένειά του και συ θα φύγεις;;» Ακόμα και σήμερα αντηχεί η φράση αυτή του πατέρα μου στ' αυτιά μου σαν καμπανάκι! Μα όντως το Πάσχα είναι μεγάλη γιορτή. Το σόι μαζεύεται, οι ζώνες χαλαρώνουν, τα εδέσματα κατακλύζουν τα τραπέζια, η χοληστερίνη έχει την τιμητική της και το γλέντι αρχίζει. Κλαρίνα, μπύρες, αρνί, χορός, βεγγαλικά, παιδικές φωνές, αλλά ...τι έγινε;; ξαφνικά το πλάνο αλλάζει μεταμορφώνεται, το σκηνικό γεμίζει κομπάρσους και τώρα αρχίζει το πραγματικό γλέντι.
Πίσω από τις φαμφάρες και τις βαρύγδουπες ευχές, αρχίζουν και φαίνονται ξεκάθαρα πια, γυναίκες εξουθενωμένες από την ετοιμασία των ημερών, από τα 15 φαγητά που αναγκάστηκαν να ετοιμάσουν για να τραπεζώσουν ανθρώπους που σε κανονικές, μη εορταστικές ημέρες, δεν θα θελαν να βλέπουν ούτε ζωγραφιστούς, άντρες αποκαμωμένους από τον χθεσινό καυγά με την γυναίκα τους γιατί «πάλι στη μάνα σου θα πάμε;», συζητήσεις που κατά τεράστιο ποσοστό καταλήγουν σε όλεθρο και σε αναπαράσταση του Μπατακλάν στον Παρίσι, βρισίδια, μούτρα, σπόντες ,ειρωνείες, στραβομουτσουνιάσματα και όλα αυτά γιατί μαζεύτηκε το σόι.
Ας μην γελιόμαστε .Η φαντασίωση όλων των Ελλήνων είναι το πιο λυτρωτικό και από την έξοδο του Μεσολογγίου «φέτος ήταν η τελευταία χρονιά που το περνάω αυτό», αλλά η πραγματικότητα έχει ήδη δρομολογήσει το επόμενο πανομοιότυπο Πάσχα. Καλή Ανάσταση !
Μα πόσο ακόμα πρέπει να παλεύουμε να ενσωματώσουμε το κήρυγμα του Χριστού στα οικογενειακά τραπέζια; Πόσο ακόμα δεν θα αντιλαμβανόμαστε το φιάσκο που κάθε χρόνο οργανώνουμε οι ίδιοι και το οποίο μας κοστίζει και μια περιουσία;; Είναι σαν να θέλεις να αγκαλιαστούν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, σαν να θέλεις να βάλεις στο ίδιο κλουβί τον Τουίτι με τον Σιλβέτρο, σαν να στέλνεις την κοκκινοσκουφίτσα να μαζέψει λουλουδάκια με τον κακό το Λύκο.
Γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε ότι όλο αυτό είναι μια κακόγουστη φάρσα που σε βυθίζει αργά αλλά σταθερά στην απέχθεια και στην μιζέρια και επωμιζόμαστε κάθε χρόνο την ίδια ανάβαση στον Γολγοθά;; Αυτό το κανε ο Κύριος αλλά είχε στόχο τη σωτηρία της ανθρωπότητας και στο τέλος αναστήθηκε κιόλας. Εμείς οι κοινοί θνητοί το πολύ πολύ να βγούμε από αυτή την αρένα κατά ένα τσουρέκι πλουσιότεροι.
Ας μην γελιόμαστε .Η φαντασίωση όλων των Ελλήνων είναι το πιο λυτρωτικό και από την έξοδο του Μεσολογγίου «φέτος ήταν η τελευταία χρονιά που το περνάω αυτό», αλλά η πραγματικότητα έχει ήδη δρομολογήσει το επόμενο πανομοιότυπο Πάσχα. Καλή Ανάσταση !
