ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πολιτική /

Μητσοτάκης για Marfin: Οι οικογένειες των θυμάτων περιμένουν να εντοπιστούν οι δολοφόνοι

Με αφορμή τα οκτώ χρόνια από το θάνατο των τριών εργαζομένων

Μητσοτάκης για Marfin: Οι οικογένειες των θυμάτων περιμένουν να εντοπιστούν οι δολοφόνοι Facebook Twitter
EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
LifO Newsroom
LifO Newsroom
2

Ένα μνημείο της Πολιτείας έξω από τη Marfin ζητά να στηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης τονίζοντας πως είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής για να θυμόμαστε πάντα πού οδηγούν οι ιδεοληψίες και ο τυφλός φανατισμός.

Με αφορμή τα οκτώ χρόνια από το θάνατο των τριών εργαζομένων ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τονίζει στην ανάρτησή του:

«Oκτώ χρόνια από το θάνατο της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσάκαλη και οι οικογένειες τους ακόμη περιμένουν να εντοπιστούν ποιοι τους δολοφόνησαν, επειδή απλά εργάζονταν».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πολιτική

Tags

2

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μητσοτάκης: Ο προϋπολογισμός έχει κοινωνικό πρόσημο, με μόνιμες, θετικές παρεμβάσεις για πολίτες και επιχειρήσεις

Πολιτική / Μητσοτάκης: Ο προϋπολογισμός έχει κοινωνικό πρόσημο, με μόνιμες, θετικές παρεμβάσεις για πολίτες και επιχειρήσεις

«Ξέρω καλά πως τα νοικοκυριά δεν νιώθουν ακόμη στην καθημερινότητα τους αυτή την καλή πορεία της οικονομίας» ανέφερε ο πρωθυπουργός στην καθιερωμένη κυριακάτικη ανάρτησή του για τον απολογισμό της εβδομάδας
LIFO NEWSROOM

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
2 σχόλια
Ashton Heston III
Ashton Heston III
Ο Δρογώσης έγραψε για όσους δικαιολογούν κυνικά τις δολοφονίες ως "παράπλευρες απώλειες". Αυτοί τουλάχιστον αναλαμβάνουν την ευθύνη της πράξης. Υπάρχει όμως και το θρασύδειλο επιχείρημα πως οι εργαζόμενοι που δολοφονήθηκαν στην Μάρφιν πέθαναν λόγω έλλειψης σωστής πυρασφάλειας και όχι εξαιτίας των μολότοφ. Αυτή η κουτοπόνηρη μετατόπιση της ευθύνης θυμίζει έντονα το επιχείρημα της NRA (National Rifle Association) "Guns Don’t Kill People, People Do" ("Τα όπλα δεν σκοτώνουν ανθρώπους μόνα τους, άνθρωποι είναι αυτοί που το κάνουν"). Μοιάζει να πηγάζει από παρόμοιες ψυχολογικές ανάγκες: καθαγιασμού των όπλων (για τους ακροδεξιούς Αμερικανούς) και καθαγιασμού του επαναστατημένου όχλου (για το δικό μας λουμπεναριό). Όμως είναι πολύ πιο χαμερπής η στάση του δικού μας λουμπεναριού, γιατί οι ακροδεξιοί των ΗΠΑ τουλάχιστον επικαλούνται (δήθεν) την προσωπική ευθύνη του κάθε ατόμου για τις πράξεις του και πολύ συχνά (αν όχι πάντα) είναι και υπέρ της θανατικής ποινής για τέτοια εγκλήματα. Υπάρχει δηλαδή μια αρρωστημένη συνέπεια σε αυτό στο επιχείρημα/logo της NRA. Αντιθέτως, οι απολογητές των δολοφόνων της Μάρφιν (και οι συνοδοιπόροι του όχλου που ζητωκραύγαζε για την δολοφονία) είναι διπλά θρασύδειλοι: πρώτον γιατί παριστάνουν πως δήθεν ήταν ατύχημα. Δεύτερον γιατί μετατοπίζουν τις ευθύνες της πράξης από τα ανθρωπάκια που απήρτιζαν τον πεζοδρομιακό όχλο εκείνη την ημέρα προς τους προϊσταμένους και τους υπεύθυνους πυρασφαλείας της τράπεζας. Ο όχλος δεν έχει ευθύνες, ευθύνες έχουν μόνο οι ταξικοί εχθροί.