Bondage, Discipline/Dominance, Submission/Sadism και Masochism. Δηλαδή, Δεσμά και Πειθαρχία (B/D), Κυριαρχία και Υποταγή (D/S), Σαδισμός και Μαζοχισμός (S/M).
Τα τελευταία χρόνια οι «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» της Ε.Λ. Τζέιμς έφεραν στην επιφάνεια ένα ταμπού της σεξουαλικής συμπεριφοράς. Ο σαδομαζοχισμός και οι kinky φαντασιώσεις έγιναν mainstream θέμα συζήτησης, ενίοτε και ανάμεσα σε χαζογελάκια και άστοχα υπονοούμενα, όπως άστοχη θεωρείται και η προσέγγιση της Τζέιμς στην κουλτούρα BDSM.
Η κινηματογραφική μεταφορά των «Αποχρώσεων» αποτελεί το γεγονός της χρονιάς. Ήταν η πρώτη φορά που θυμάμαι φιλμ στην Ελλάδα να έχει προπώληση εισιτηρίων, και μάλιστα έναν μήνα πριν από την πρεμιέρα του!
Με αυτή την αφορμή, λοιπόν, εισχωρήσαμε στη δική μας πραγματική BDSM κοινότητα.
Εισαγωγή στο BDSM
Η περίπτωση της D. και η ελληνική κοινότητα
Η ελληνική BDSM κοινότητα ξεκίνησε να υφίσταται σε μια σχετικά οργανωμένη μορφή πριν από δέκα περίπου χρόνια. Πολλοί από τους ανθρώπους που στήσανε τη σκηνή είχανε ζήσει στο εξωτερικό, όπου είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν το BDSM σε πλήρη έκταση. Για πολλούς, η χρονιά που σηματοδοτεί το σημείο καμπής της σκηνής στην Ελλάδα είναι το 2008, όταν έλαβε χώρα το πρώτο female domination show σε κλαμπ του κέντρου. Μεγάλο μέρος του κοινού, που δεν ήταν εξοικειωμένο με εικόνες ανδρικής υποταγής, αντέδρασε άσχημα στο σκληρό περιεχόμενο του show. Την ίδια χρονιά διοργανώθηκε στην Αθήνα και η πρώτη Erotica Expo, όπου πραγματοποιήθηκε το πρώτο male domination show, με μεγάλη επιτυχία.
Ξετυλίξαμε το νήμα της ιστορίας της κοινότητας ξεκινώντας από το bdsminternational, το μεγαλύτερο ελληνικό σχετικό φόρουμ διεθνούς χαρακτήρα. Προκάτοχοί του είναι το greekbdsmcommunity (2005) και το επόμενο greekbdsm (2011), που είναι όμως αμιγώς ελληνικά sites. Και τα τρία φόρουμ ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη.
Οι περισσότεροι νομίζουν ότι οι BDSM πρακτικές έχουν κύριο άξονά τους τον πόνο και στηρίζονται στον σωματικό σαδισμό και την αλγολαγνεία. Ο κυριολεκτικός πόνος, όμως, είναι μία μόνο έκφανση του παιχνιδιού υποταγής-κυριαρχίας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απουσιάζει και εντελώς. Το «κλειδί» είναι η πνευματική διέγερση, το εγκεφαλικό τριπ της ανταλλαγής ελέγχου.
Εκεί συναντήσαμε την D., μία εκ των ιδρυτών του bdsminternational και συνιδρύτρια, παλιότερα, του greekbdsm. Η D. είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο δραστήρια μέλη της ελληνικής σκηνής. Μια «ακτιβίστρια» του χώρου, όπως την περιγράφουν συχνά άλλοι BDSMers, η οποία μας έλυσε τις αρχικές απορίες.
Είναι 50 ετών. Κομψή, γελαστή, εξαιρετικά ευγενική. Είναι φιλόλογος. Σπούδασε στην Αμερική, όπου έζησε για κάποια χρόνια, ενώ αργότερα συνέχισε την ακαδημαϊκή της πορεία στην Αγγλία. Η D. είναι switch. Παίρνει δηλαδή και τον υποτακτικό και τον κυριαρχικό ρόλο, ποτέ όμως με τον ίδιο σύντροφο. Εμείς μιλήσαμε μαζί της για την υποτακτική της πτυχή, που εκφράζεται μέσα από τη σχέση της με τον «Κύριό» της. Υπήρξε παντρεμένη και τα παιδιά της είναι ενήμερα για την ιδιαιτερότητα της.
Το BDSM είναι μια σεξουαλική απόκλιση, μια εκτροπή από τον στάνταρ τρόπο που προσεγγίζουμε τη σεξουαλικότητα στον δυτικό πολιτισμό. Το 90% των ανθρώπων ακολουθεί αυτό που λέμε νορμάλ τρόπο έκφρασης («vanilla»), υπάρχει όμως και ένα 10% που πειραματίζεται. Ο πειραματισμός που έχει να κάνει με την εξερεύνηση της κυριαρχίας και της υποταγής είναι αυτό που ονομάζουμε BDSM.
Οι περισσότεροι νομίζουν ότι οι BDSM πρακτικές έχουν κύριο άξονά τους τον πόνο και στηρίζονται στον σωματικό σαδισμό και την αλγολαγνεία. Ο κυριολεκτικός πόνος, όμως, είναι μία μόνο έκφανση του παιχνιδιού υποταγής-κυριαρχίας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απουσιάζει και εντελώς. Το «κλειδί» είναι η πνευματική διέγερση, το εγκεφαλικό τριπ της ανταλλαγής ελέγχου.
Τι συμβαίνει, όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις; «Οι περισσότεροι προσεγγίζουν το BDSM πρακτικά, και μόνο στο κρεβάτι. Επικεντρώνονται δηλαδή στα εργαλεία (μαστίγια, χειροπέδες, λεκτική και σωματική βία κ.λπ.). Αυτό όμως είναι kinky sex, μια προσωρινή "εκδρομή" προς το BDSM. Για μένα είναι ένας full time τρόπος ζωής, κατά τον οποίο εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να ελευθερωθεί, εκπληρώνοντας τις αρχέγονες ανάγκες του για υποταγή και κυριαρχία. Αυτό διαχωρίζει τους BDSM lifestylers από τους kinksters».
Η D. μπήκε στον χώρο του BDSM στα 40 της, είχε όμως τις πρώτες ανησυχίες από τα εφηβικά της χρόνια. «Μικρότερη πίστευα ότι μόνο εγώ ήμουν έτσι. Ένιωθα ενοχές και δεν ήξερα σε ποιον να μιλήσω. Οι περισσότεροι έτσι νιώθουν στην αρχή. Βλέπεις, εμείς τότε δεν είχαμε το Ίντερνετ» λέει.
«Στα φόρουμ βρήκα ένα οργανωμένο σκηνικό. Βρήκα τη θεωρία, ασφαλή ενημέρωση, αξιόλογους συνομιλητές που μελετούν το BDSM, σοβαρές συζητήσεις. Ήταν ένας καινούργιος, συναρπαστικός κόσμος».
Υπάρχουν ένα σωρό στερεότυπα γύρω από τον χώρο του BDSM. Μερικά από αυτά είναι ότι αποτελείται από εκκεντρικούς, περιθωριακούς και εν δυνάμει επικίνδυνους sex freaks, που κυκλοφορούν με φουλ φετιχιστική «εξάρτυση». Όλα κατέρρευσαν πανηγυρικά από την πρώτη μου κιόλας επαφή με την κοινότητα.
Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ, έπιασα τον εαυτό μου να κανονίζει συνεντεύξεις με αφέντρες που είχαν βγάλει βόλτα το εγγονάκι τους, με καταξιωμένους επιστήμονες που ζουν την προσωπική τους ζωή ως «σκλάβοι» – έχετε την εικόνα. Μορφωτικό επίπεδο άνω του μέσου όρου, συμβατικότατη εξωτερική εμφάνιση, ανθρώποι της διπλανής πόρτας.
«Η ελληνική BDSM κοινότητα; Αστοί του κερατά. Οι περισσότεροι είναι άνθρωποι καλλιεργημένοι, με αυξημένη αυτογνωσία και λυμένο το οικονομικό ζήτημα. Ελιτισμός; Ίσως, αλλά όχι με την κακή έννοια. Ας πούμε, είμαστε μύστες. Χρειάζεται μια μύηση όλο αυτό το πράγμα αν θες να ασχοληθείς σοβαρά».
Σήμερα η ελληνική κοινότητα αποτελείται από μερικές εκατοντάδες μέλη, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι πάνω από 80 τα άτομα που είναι ιδιαίτερα ενεργά. Οι περισσότεροι είναι bi, παντρεμένοι, και ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 35-45. Η μεγάλη πλειονότητα είναι υποτακτικοί –άντρες και γυναίκες–, ενώ οι αυθεντικοί κυριαρχικοί σπανίζουν.
Ασφάλεια, Λογική και Συναίνεση
Οι βασικές αρχές του BDSM και οι μεγαλύτερες παρανοήσεις γύρω απ' αυτό.
Μία από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις γύρω από το BDSM είναι η ταύτισή του με τη σεξουαλική κακοποίηση, την προώθηση της βίας εναντίον των γυναικών και τον σεξισμό.
«Το στίγμα είναι πολύ μεγάλο, ακόμα και σήμερα» μου εξηγεί ο Gr. Gorilla, ένας ειδήμων του Shibari (ιαπωνική τέχνη ερωτικού δεσίματος) και κυριαρχικός (Dom). «Οι BDSMers είμαστε κάτι σαν τους gay της δεκαετίας του '50. Αν μαθευτεί λόγου χάρη αυτή σου η ιδιότητα στο επαγγελματικό σου περιβάλλον, η αξιοπιστία σου θα αμφισβητηθεί άμεσα».
Οι βασικές αρχές του BDSM –όπως ορίστηκαν τη δεκαετία του '80 από τον David Stein, γνωστό BDSM ακτιβιστή που δραστηριοποιούνταν στην gay ομάδα GMSMA– είναι η ασφάλεια, η λογική και η συναίνεση (Safe, Sane & Consensual).
Σύμφωνα μ' αυτές, το BDSM θα πρέπει να πραγματοποιείται από ενήλικους και υπεύθυνους συντρόφους, με τη δική τους θέληση και συναίνεση και με τρόπο όσο το δυνατόν πιο ασφαλή. Η αμοιβαία συναίνεση θέτει ένα ξεκάθαρο και κάθετο νομικό και ηθικό διαχωρισμό ανάμεσα στο BDSM και σε εγκλήματα όπως η σεξουαλική επίθεση ή η οικογενειακή βία.
«Δεν έχουμε επικίνδυνα στοιχεία στον χώρο» μου λέει από την εμπειρία της η D. «Άνθρωποι που δεν πιστεύουν στην ισότητα και στον σεβασμό προς τον άλλον δεν ανήκουν στον κόσμο μας, και αυτό το ξέρουν πολύ καλά και οι ίδιοι. Αυτοί τη βρίσκουν με το να μη συναινεί το θύμα. Τον επικίνδυνο θα τον βρεις στο πάρκο, στον δρόμο, στο μπαρ, όχι στο BDSM. Και να έρθει, γρήγορα θα απομονωθεί από τους υπόλοιπους. Μιλάμε για sociopaths χωρίς ενσυναίσθηση, άνευ του οποίου είναι αδύνατον να κάνεις BDSM.
Η κοινότητα είναι πολύ ευαισθητοποιημένη σε αυτά τα θέματα. Κάποτε, μάλιστα, είχαμε ανοίξει ειδικό λογαριασμό αλληλεγγύης σε γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού και κακοποίησης και είχαν συγκεντρωθεί πολλά χρήματα. Είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να προσδώσουν ένα άρρωστο πρόσημο στο BDSM. Εγώ ξέρω ότι άρρωστο είναι αυτό που δεν σε αφήνει να λειτουργήσεις σωστά στην καθημερινότητά σου. Όσοι καταπιέζουν τις τάσεις τους και δεν τις έχουν αποδεχτεί βιώνουν ψυχοσωματικά και τεράστια δυστυχία στη ζωή τους».
BDSM και σεξ – Οι κυριότερες BDSM πρακτικές
Απ' ό,τι φαίνεται, το σεξ δεν παίζει πρωτεύοντα ρόλο στο BDSM. «Είναι μύθος ότι οι BDSMers είμαστε σεξομανείς. Στην πραγματικότητα το BDSM δεν έχει πολύ σεξ. Έχει ανταλλαγή ελέγχου και ενέργειας. Το σεξ με την έννοια της διείσδυσης είναι το κερασάκι στην τούρτα, εμείς απολαμβάνουμε περισσότερο την τούρτα!».
Η D. μου μιλάει για τα πιο ακραία πράγματα που έχει κάνει στο πλαίσιο του BDSM. Αιδοιορραφή –με τη βοήθεια ενός φίλου γιατρού– του χώρου, ουρολαγνεία, κοπρολαγνεία, πρωκτοσκόπηση/κολποσκόπηση (medical BDSM), κλύσματα.
Οι πιο διαδεδομένες πρακτικές του BDSM είναι το μαστίγωμα, το δέσιμο, ο έλεγχος/ εξαναγκασμός οργασμού, τα μανταλάκια, οι χρήση σφηνών, βαθύς στοματικός έρωτας, άβολες στάσεις κ.ά. Το κλειδί είναι η χρήση αντικειμένων που εισάγουν την απαραίτητη απόσταση. Η χρήση βίας πρέπει να είναι πολύ ελεγχόμενη (περιμένεις ανάμεσα στα χτυπήματα, γνωρίζεις το «safe word» κ.λπ.).
«Η κοινότητα είναι παρεξηγημένη γιατί έχει να κάνει με το σεξ και αυτό από μόνο του μπορεί να δημιουργήσει διάφορα ευτράπελα αλλά και επικίνδυνες καταστάσεις. Μπορεί, δηλαδή, να μπει σε ένα φόρουμ ο κάθε ψυχάκιας που τη βρίσκει να βαράει γυναίκες και να αυτοαποκαλείται "Master" και "Dom". Καμία σχέση. Οι σωστοί κυριαρχικοί ποτέ δεν θα στραφούν στη σωματική και ψυχολογική βία εκτός παιχνιδιού, ενώ σε αυτό πολλές φορές και μία μόνο λέξη αρκεί» μου εξηγεί ο Alexis D που ασκεί την τέχνη του Shibari και είναι λίγο πιο επιφυλακτικός όσον αφορά τη δομή αυτού που λέμε «ελληνική BDSM κοινότητα».
Ο Κύριος και οι Υποτακτικές του
Την επόμενη φορά που συναντώ την D. μου συστήνει την «αδελφή» της.
Η 26χρονη Mairy –φοιτήτρια μεταπτυχιακού– είναι υποτακτική και μοιράζεται με την D. και με μία ακόμα γυναίκα τον ίδιο «Κύριο». Είναι «sisters», σύμφωνα με την BDSM ορολογία, και πολύ αγαπημένες μεταξύ τους. Μιλώντας για τη σχέση τους με τον 60χρονο Dom τους, μου εξηγούν ότι η σχέση Κυριαρχίας-Υποταγής είναι ο δρόμος προς την ελευθερία και όχι το αντίθετο και ότι πολλές φορές μπορεί να μην περιλαμβάνει καν το στοιχείο του S/M.
Μερικές από τις υποχρεώσεις τους είναι να του μιλούν στον πληθυντικό, να στέλνουν καθημερινή αναφορά για το τι έκαναν κατά τη διάρκεια της ημέρας, να ζητούν άδεια πριν από τον οργασμό, άδεια για να πάνε στην τουαλέτα, για να καπνίσουν. Οι τιμωρίες περιλαμβάνουν συγκεκριμένο αριθμό ξυλιών ή απλώς και τιμωρία όρθια στη γωνία. Αυτό είναι ένα ευρύτερο πλαίσιο του λεγόμενου «Πρωτόκολλου», το οποίο εφαρμόζεται κατά το δοκούν και ανάλογα με το ζευγάρι.
Για τη Mairy η υποταγή δεν ταυτίζεται με την παθητικότητα. Η ίδια είναι μια δραστήρια νέα γυναίκα, την οποία από μικρή ηλικία είλκυαν άντρες τους οποίους θεωρούσε ανώτερούς της. Σύμφωνα με την κ. Μπαταλαμά, σεξολόγο που συνεργάστηκε στην έρευνά μας, τα άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση-αυτοεκτίμηση ενδέχεται να έχουν την ανάγκη να νιώθουν ότι ο σύντροφός τους είναι ανώτερος (πραγματικά ή φανταστικά) και άρα καλύτερος από αυτούς, για να επιβεβαιωθούν. Η Mairy διαφωνεί.
«Με τον Κύριό μου έχω την ουσιαστικότερη σχέση αμοιβαίου σεβασμού που είχα ποτέ. Όταν είμαι γονατιστή μπροστά του νιώθω πως είμαι στην κορυφή του κόσμου. Θεωρείται ότι το D/S (Κυριαρχία-Υποταγή) είναι καταπιεστικό, αλλά ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Πρώτο μέλημα ενός σωστού Κυρίου είναι να κάνει την υποτακτική του χαρούμενη, να τη μάθει να προχωράει μόνη της στη ζωή, να μην την περιορίζει. Στις συμβατικές ("vanilla") σχέσεις η καταπίεση ανάμεσα στους συντρόφους συχνά είναι εντονότερη».
«Στο BDSM βασικός άξονας είναι η δοτικότητα και από τις δύο πλευρές. Μας έχουν μάθει ότι είσαι βλάκας αν προσφέρεις, ότι πρέπει να είσαι ανταγωνιστικός, να ηγείσαι. Στο BDSM όμως μαθαίνουμε τη ζωή διαφορετικά. Φτιάχνουμε τη δική μας κλίμακα αξιών, αλλάζουμε το υπερ-εγώ μας».
Αμφότερες μιλούν για μια αμοιβαία σχέση προσφοράς –σαν τον «αγνό έρωτα»−, ουσίας, γαλήνης, έκστασης, και δημιουργίας, που επικεντρώνεται στην απόλυτη αφοσίωση, στην πνευματική επικοινωνία και στην ανιδιοτελή υπηρεσία, και διδάσκει το μέτρο. «Έμαθα να δουλεύω κσι να κοιμάμαι σωστά, να έχω μια ρέγουλα, ψυχική ηρεμία. Ζω με ένα "κολάρο". Τι πάει να πει, θα έπρεπε μόνη μου να το καταφέρω αυτό; Όπως άλλοι απευθύνονται σε ψυχολόγους, εγώ έχω τον Κύριό μου» μου λέει με σιγουριά η D.
Δεν είναι όμως το full-time BDSM lifestyle για όλους. Θέλει θυσίες, ολοκληρωτική αφοσίωση, απαιτεί μια κρυφή ταυτότητα, έχει και απογοητεύσεις. «Θα 'πρεπε το κάνουν μόνο όσοι δεν μπορούν να το αποφύγουν» καταλήγουν.
Το switch ζευγάρι, ο Kinkster, και το Ηouseboy
Ο «Περικλής», η «Ασπασία», ο Thomas και ο Kubi είναι ενεργά μέλη της BDSM κοινότητας που συνάντησα στη Θεσσαλονίκη.
H Ασπασία είναι 40 ετών. Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε σχέση με τον Περικλή (55 ετών). Οι δυο τους ένα switch ζευγάρι που εναλλάσσει τους ρόλους υποτακτικού-κυριαρχικού, ανάλογα με τη διάθεση. Γι' αυτούς το BDSM είναι καθαρά σεξουαλική δραστηριότητα, στην οποία δεν αφιερώνουν περισσότερο χρόνο απ' ό,τι όλοι οι υπόλοιποι. «Οι ρόλοι σταματούν όταν σταματάει και το παιχνίδι, και η πραγματική ζωή διαχωρίζεται σαφέστατα απ' αυτό».
Μου λένε ότι και οι δύο ανακάλυψαν τον κόσμο του BDSM μέσα από φιλμ όπως η «Ιστορία της Ο» και η «Γραμματέας».
Αναρωτιέμαι αν ένας BDSMer χρειάζεται όλο και μεγαλύτερη δόση ακρότητας για να φτάσει στην επιθυμητή ηδονή.
«Δεν πιστεύουμε ότι ισχύει η θεωρία της χιονόμπαλας. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί σε άτομα επιπόλαια. Αν πίνεις κάνα ποτήρι κρασί σε κάθε γεύμα, δεν σημαίνει ότι θα καταλήξεις αλκοολικός. Άτομα που δεν είναι ικανά να ελέγξουν καταστάσεις ή να περιοριστούν στα όρια του ασφαλούς παιχνιδιού απομονώνονται».
Η κουβέντα μας καταλήγει στην ανεκτικότητα της σημερινής κοινωνίας σε τέτοιου είδους εναλλακτικά lifestyles. «Η ελληνική κοινωνία έχει κάνει σημαντικά βήματα προς τον σεβασμό της διαφορετικότητας, η πλειονότητα όμως θεωρεί ότι χρήζουμε ψυχιατρικής φροντίδας. Δυστυχώς, το "παράθυρο" στο BDSM για τους περισσότερους είναι best sellers τύπου «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» – καμία σχέση. Είναι σαν να προσπαθείς να μάθεις για τους ωκεανούς, διαβάζοντας ένα βιβλίο από κάποιον που πήρε μια φορά το φεριμπότ! Αυτό μόνο κακό κάνει στον χώρο.
Ο Thomas είναι 38 ετών, bi και μου συστήνεται ως Κinkster. Χαρακτηριστικό των Kinksters είναι ότι βλέπουν το BDSM περισσότερο ως παιχνίδι, χωρίς να εμβαθύνουν στη φιλοσοφία του. Ένας Κinkster μπορεί να είναι φετιχιστής, ασχολείται αρκετά με το ενδυματολογικό lifestyle (vinyl στολές κ.λπ.) και η σεξουαλική του ζωή έχει έντονα kinky στοιχεία, χωρίς ακρότητες.
Οι Kinksters είναι πολύ ανεκτικοί στη διαφορετικότητα, δεν απορρίπτουν τον «vanilla» κόσμο και πειραματίζονται με τον ερωτισμό τους. Για τον Thomas είναι ένας τρόπος χαλάρωσης, αναζητώντας έντονες εμπειρίες. Ταξιδεύει πολύ στο εξωτερικό, επισκέπτεται ανάλογα κλαμπ της Ευρώπης, ψάχνεται πολύ στο Ίντερνετ.
«Έχω κάνει καταπληκτικές φιλίες. Η κοινότητα είναι σημαντική γιατί νιώθεις ότι μπορείς να ανοιχτείς χωρίς να σε κρίνουν. Είναι ένας χώρος με ποιότητα. Αλλιώς, θα βαριόμασταν».
Εδώ συμφωνεί και ο νεότερος της παρέας. Ο Kubi είναι 20 χρονών, φοιτητής, και εξερευνά την υποτακτική του φύση με πρωτοφανή ωριμότητα. «Από τα 16 είχα κατάλαβα ότι με ελκύει η πνευματική υποταγή». Σε προηγούμενη σχέση του δεν δίστασε να μοιραστεί αυτήν του την πλευρά, ενώ δεν την κρύβει ούτε από τους στενότερους φίλους. «Μου αρέσει να διαβάζω πολύ για την κουλτούρα του BDSM και δεν αποκλείω αργότερα να εξερευνήσω και την κυριαρχική μου φύση».
Πριν από λίγους μήνες ο Kubi απάντησε σε μια αγγελία για houseboy, για τις δουλειές του σπιτιού. Τον τελευταίο καιρό προσφέρει τις υπηρεσίες του σε μια αρκετά μεγαλύτερη Domme με αντάλλαγμα τη μύησή του στον κόσμο του BDSM. «Μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε η σοβαρότητα των μελών» καταλήγει.
Τι σημαίνει όμως μύηση στον κόσμο του BDSM; «Αν θες να κάνεις τα πράγματα σωστά, ξεκινάς από τη χαμηλότερη βαθμίδα. Όποιος δεν έχει μάθει να δέχεται διαταγές, δεν μπορεί και να δίνει. Χρειάζεται πειθαρχία, ωριμότητα, μελέτη. Δεν μπορείς να αυτοαποκαλείσαι Master με το καλημέρα σας. Είναι σίγουρο ότι θα καταστρέψεις κόσμο έτσι» μου απαντούν ομόφωνα.
Η άποψη του ειδικού – Τα αίτια του σαδομαζοχισμού
Η κ. Μπαταλαμά είναι ψυχολόγος και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος Σεξολογίας του Curtin University of Technology της Αυστραλίας.
Μας ενημερώνει ότι το BDSM κατηγοριοποιείται μεν ακόμα στα ψυχιατρικά διαγνωστικά εγχειρίδια ως παραφιλία (ψυχοσεξουαλική διαταραχή), ωστόσο τα τελευταία χρόνια μέρος της επιστημονικής κοινότητας στοχεύει στην απομάκρυνσή του από το Αμερικανικό Εγχειρίδιο Κλινικής Ψυχιατρικής, όπου συμπεριλαμβανόταν μέχρι το 1986 και η ομοφυλοφιλία.
— Ποια είναι τα αίτια του σαδομαζοχισμού, σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα;
Οι θεωρίες που έχουν προταθεί είναι πολλές. Για διάφορους λόγους μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται επιπρόσθετο μη σεξουαλικό ερεθισμό για να διεγερθούν επαρκώς. Επιπλέον, ο σαδομαζοχισμός μπορεί να προσφέρει στους συμμετέχοντες μια απόδραση από τους περιοριστικούς ρόλους της δημόσιας καθημερινότητάς τους κι αυτό εξηγεί και την πληθώρα υποτακτικών/μαζοχιστών ανδρών.
Επίσης, ενδέχεται άνθρωποι που έχουν διαμορφώσει ισχυρά αρνητικά συναισθήματα για το σεξ να χρησιμοποιούν την υποταγή/μαζοχισμό ως ένα μηχανισμό ανακούφισης από τις ενοχές. Δέχονται την τιμωρία ώστε να δικαιούνται την ευχαρίστηση. Ακόμα, άνθρωποι που έχουν ισχυρά συναισθήματα προσωπικής ή σεξουαλικής ανεπάρκειας και απαξίωσης μπορεί να καταφύγουν σε πράξεις κυριαρχίας επάνω στους συντρόφους τους για να ανακουφιστούν προσωρινά. Γενικότερα, η σαδομαζοχιστική δραστηριότητα επιτρέπει μια απόδραση από τα υψηλά επίπεδα αυτοεπίγνωσης. Μπλοκάρει τις ανεπιθύμητες σκέψεις και συναισθήματα και επιτρέπει στο άτομο να ξεφύγει για λίγο από την πραγματικότητα.
Κλινικές μελέτες έχουν αποκαλύψει πρώιμες εμπειρίες της παιδικής ακόμα ηλικίας που μπορεί να συνδέουν το σεξ με τον πόνο, π.χ. έντονη τιμωρία για την πράξη του αυνανισμού. Ωστόσο πρέπει να σημειώσουμε ότι η πλειονότητα των συμμετεχόντων σε σαδομαζοχιστικές συμπεριφορές δεν εξαρτάται απ' αυτές τη σεξουαλική διέγερση. Αυτές συνυπάρχουν με πιο συμβατικές σεξουαλικές επιθυμίες.
Συναντάται συχνά περιπτώσεις ανθρώπων που απευθύνονται σε ειδικούς προβληματισμένοι για τις σαδομαζοχιστικές τάσεις τους;
Οι άνθρωποι με σαδομαζοχιστικές τάσεις δεν αναζητούν εύκολα βοήθεια επειδή φοβούνται ότι ο θεραπευτής θα τους κατακρίνει. Τα πιο συχνά προβλήματα που συναντάμε από μέλη της BDSM κοινότητας που αποφασίζουν να απευθυνθούν σε ειδικό είναι σύγχυση ταυτότητας, ντροπή και αηδία για τον ίδιο τους τον εαυτό. Ο ρόλος του θεραπευτή είναι να τα βοηθήσει να αποδεχτούν τη σεξουαλική τους ταυτότητα και να δεχτούν το BDSM ως μορφή σεξουαλικής ποικιλίας, μη εγγενώς παθολογική.
Σε σπάνιες περιπτώσεις όπου το άτομο έχει ανάγκη να προκαλέσει ή να βιώσει εξαιρετικό πόνο (κάψιμο, ακρωτηριασμός), η θεραπεία συνίσταται στη σταδιακή τροποποίηση της συμπεριφοράς, ώστε να μάθει να ικανοποιείται με λιγότερο ακραίες συμπεριφορές.
— Πώς εξηγείται το ότι το BDSM έχει αρχίσει να γίνεται πιο αποδεκτό στον mainstream κόσμο;
Διαφορετικοί τρόποι έκφρασης της σεξουαλικότητας έχουν δημιουργήσει διακριτές υποκουλτούρες εντός της κυρίαρχης δυτικής κουλτούρας. Η ανάδυση «σεξουαλικών μειονοτήτων» (queer, τρανσέξουαλ, διεμφυλικοί, BDSMers) που αναζητούν ίσα δικαιώματα και αποδοχή του τρόπου ζωής τους −που συχνά θεωρούνταν παθολογικός και ηθικά προβληματικός− μας έχει οδηγήσει να ζούμε σε μια σεξουαλικά πολυ-πολιτισμική και ίσως πιο ανεκτική κοινωνία.
Η τέχνη του Bondage
Το επόμενο ραντεβού δίνεται σε μια πριβέ συνάντηση σε θεσσαλονικιώτικο σπίτι. Πρόκειται για ένα σεμινάριο της τέχνης του ιαπωνικού δεσίματος (Shibari) με καμιά δεκαριά συμμετέχοντες 20-60 ετών. «Στις συναντήσεις αυτές δεν κάνουμε όργια. Αντίθετα με τους swingers, το σεξ είναι προσωπική υπόθεση και δεν χωράει στις συναντήσεις μας. Εμείς θα μαζευτούμε, θα κάνουμε κάποιο σεμινάριο, το πολύ πολύ ένα ζευγάρι να μοιραστεί μια νέα πρακτική του, θα πούμε τα νέα μας». Οι συναντήσεις πραγματοποιούνται συνήθως σε σπίτια ή σουίτες ξενοδοχείων.
Το κλίμα, σε αντίθεση με τον βαρύ διάκοσμο, είναι εξαιρετικά ανάλαφρο και μου θυμίζει μάθημα γιόγκα. Όλοι είναι ντυμένοι καλά. Μια κυρία με γούνα έχει φέρει σπιτική πίτα, υπάρχει ένας μπουφές με λιχουδιές, συζητούν περί ανέμων και υδάτων.
Ο δάσκαλος του σεμιναρίου ασχολείται με το Shibari δέκα περίπου χρόνια.
Ο Green Gorilla έμαθε την τέχνη παρακολουθώντας σεμινάρια στο εξωτερικό και μαθητεύοντας στον Ιάπωνα Ακίρα Νάκα. «Το Shibari έχει βαριά τεχνική και είναι πολύ δύσκολο να κάνεις προόδους χωρίς μαθήματα. Υπάρχουν κανονικότατα εργαστήρια σε μέρη όπως η Schwelle 7 στο Βερολίνο, η Resistance Gallery στο Λονδίνο, στη Ρώμη. Στην Ελλάδα είναι λίγοι αυτοί που δένουν σοβαρά και κανένας δεν διδάσκει συστηματικά.
Αφού αποδέχτηκα την πρότασή του να μου δείξει για λίγο πάνω μου περί τίνος πρόκειται –εμπειρία ενδιαφέρουσα όσο και αμήχανη, μάλλον ευχάριστη παρά επώδυνη–, τον ακούω να περιγράφει το Shibari ως μiα αισθησιακή «χορογραφία» που, πραγματικά, πολύ λίγο σχετίζεται με το σεξ καθαυτό.
Εισαγωγή στο Bondage – Τι μάθαμε
Το bondage δεν σχετίζεται άμεσα με τη σεξουαλική πράξη, δεν αποσκοπεί στην απλή ακινητοποίηση για σεξ. Η ευχαρίστηση προκύπτει από τη χρονοβόρα προετοιμασία του. Πρέπει να γίνεται σε ελεγχόμενο περιβάλλον και το «μοντέλο» να νιώθει πάντα ασφάλεια στα χέρια του Rigger. Δεν υπάρχει δέσιμο που γίνεται σωστά από το οποίο δεν μπορεί να «αποδράσει» το μοντέλο ανά πάσα στιγμή.Το Shibari δεν είναι φιγούρα. Ένας Rigger πρέπει να επικεντρώνεται στο πώς αισθάνεται το μοντέλο του και όχι στο περίτεχνο δέσιμο. «Δεν δένεις για σένα, αλλά για την ευχαρίστηση του μοντέλου».
Ο Alexis D και η Sorriso Solare είναι ένα ζευγάρι performers από την Αθήνα, νέοι επιστήμονες γύρω στα 30. Οι ίδιοι περιγράφουν τους εαυτούς τους ως ένα καθημερινό ζευγάρι της διπλανής πόρτας, με μια κρυφή πτυχή. Η ιδιότητές τους ως κυριαρχικού (Dom) και υποτακτικής (Sub) περιορίζονται στο κρεβάτι, όποτε υπάρχει ανάλογη διάθεση.
Ο Alexis ασχολείται με την τέχνη του ιαπωνικού δεσίματος 14 χρόνια. Έκανε τα πρώτα αντίστοιχα shows και workshops στην Ελλάδα, ενώ έχει έντονη δραστηριότητα στο εξωτερικό. «Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε άνθρωποι συνειδητοποιημένοι και όχι ψώνια» μου λέει.
Μου τονίζουν ότι δεν πρόκειται για μια βάναυση συμπεριφορά, αλλά για μια μορφή τέχνης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σεξουαλικά, σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι αυτοσκοπός. Μιλούν για μια πνευματική επικοινωνία και συνένωση μέσω των σχοινιών (kinbaku), μια κατάσταση νιρβάνας.
Οι Αφέντρες της Αθήνας
Σύμφωνα με την κ. Μπαταλαμά, οι άνδρες που απευθύνονται σε επαγγελματίες Αφέντρες είναι συνήθως άτομα δυναμικά με εξουσία, τα οποία έχουν την ανάγκη να νιώσουν για λίγο υποταγμένα, ξεφεύγοντας από τους αυστηρούς ρόλους που διατηρούν στον δημόσιο ή επαγγελματικό τους βίο. Απευθύνονται στις Αφέντρες γιατί ντρέπονται να εκφράσουν τις υποτακτικές/μαζοχιστικές τους τάσεις στις συντρόφους τους, φοβούμενοι ότι θα τους χλευάσουν ή ότι θα διαλυθεί η σχέση τους. Η Αφέντρα προσφέρει ένα ασφαλές περιβάλλον όπου το άτομο δεν φοβάται την επίκριση, άρα είναι ελεύθερο να διερευνήσει τις προτιμήσεις του.
Η παλαιότερη Lady Eva και η Domina Lola που μαθήτευσε δίπλα της
Η SM Art Lady Eva είναι μια δυναμική γυναίκα και υπήρξε μία από τις πιο γνωστές επαγγελματίες Dominatrix της Αθήνας. Εδώ και πέντε χρόνια έχει αποσυρθεί. Μεγάλωσε σε μια κλασική αστική οικογένεια, είχε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, σπούδασε αρχιτεκτονική, έκανε καριέρα και οικογένεια μικρή και είναι ήδη γιαγιά! Η Εύα έχει δημιουργήσει το πιο καλά οργανωμένο BDSM dungeon της Αθήνας, που έχει παραχωρήσει στην κοινότητα.
Τι γίνεται συνήθως σε μια επαγγελματική συνεδρία; «Το BDSM είναι τρόπος ζωής που λειτουργεί με κανόνες και πρωτόκολλα. Μια επαγγελματική συνεδρία τα ακολουθεί αυτά και δεν διαφέρει πολύ από κάθε άλλη συνεδρία BDSM. Περιλαμβάνει κυρίως εγκεφαλικά παιχνίδια ρόλων, κυριαρχίας-υποταγής, πόνου, φετιχισμού και εξευτελισμού –όχι σεξ– και προσαρμόζεται ανάλογα με τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις των υποτακτικών».
«Κανένας γνήσιος υποτακτικός δεν επιδιώκει σεξ από μια Αφέντρα (αυτό μπορεί να το βρει κι αλλού), ενώ μια σωστή Domina δεν εμφανίζεται ποτέ γυμνή και σπανίως επιτρέπεται να την αγγίζουν. Το ζητούμενο είναι η ξεχωριστή τέχνη της Dominatrix, της ερωτικής κυριαρχίας πάνω στο μυαλό και στο κορμί του παρτενέρ της, η φετιχιστική έκφραση, το ψυχόδραμα αλλά και η εκπλήρωση φαντασιώσεων».
Μου εξηγεί πως προ κρίσης οι πραγματικές επαγγελματίες Αφέντρες στην Ελλάδα ήταν μετρημένες, ενώ τα τελευταία χρόνια, λόγω κρίσης αλλά και αυξημένης ζήτησης, ξεπετάχτηκαν πολλές. «Πολλές έχουν φέρει ένα φρέσκο αέρα στον χώρο, μερικές όμως δεν έχουν σεβασμό ούτε ξέρουν τι πρεσβεύει το BDSM. Εκμεταλλεύονται τις επιθυμίες των άλλων για το εύκολο χρήμα. Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να προκαλέσει φυσική ή και ψυχολογική ζημιά – είναι επικίνδυνο. Γι' αυτό η επιλογή της σωστής Dominatrix θέλει προσοχή».
Τι κάνει όμως μια Αφέντρα πραγματική; «Επειδή μια γυναίκα μπορεί να εκφράζεται αυστηρά ή κακότροπα ή να έχει απωθημένα με τους άνδρες, δεν σημαίνει ότι μπορεί να γίνει και Αφέντρα. Όσες λένε "ωραία, αυτές δεν κάνουν σεξ, είμαι και κορμάρα" και παίρνουν ένα μαστίγιο, φορούν ψηλά τακούνια και γυαλιστερά ρούχα και ξαμολιούνται είναι καταδικασμένες να αποτύχουν και να γελοιοποιηθούν. Οι υποτακτικοί ξέρουν τι θέλουν και δεν τσιμπάνε εύκολα. Αντιλαμβάνονται πολύ καλά αν κάποια υποκρίνεται ή είναι πραγματική. Μια Αφέντρα πρέπει να λατρεύει τους άντρες μέσα από την υποταγή, να τους σέβεται, να δίνει, όχι μόνο να παίρνει. Να είναι πραγματικά δυναμική και ισχυρή προσωπικότητα και να ξέρει πως η υποταγή βγαίνει μέσα από τη δύναμη του υποτακτικού, όχι την αδυναμία του».
Για την Εύα το στερεότυπο που θέλει τους άνδρες που αναζητούν τέτοιους είδους συνεδρίες να έχουν δύναμη και εξουσία δεν ισχύει. «Το μόνο κοινό όλων είναι ότι κρύβονται ακόμα και από τις συντρόφους τους, φοβούμενοι τις αντιδράσεις».
Ακρότητες που τις έχουν ζητήσει όλα αυτά τα χρόνια; «Είχα όρια και αξίες. Υπήρχαν άνθρωποι που επιθυμούσαν κοψίματα, μαρκαρίσματα, ακόμα και ευνουχισμό, πράγματα παράνομα, που δεν με εξέφραζαν».
Η Εύα πλέον εκπαιδεύει νεότερες Domme που θέλουν να ασχοληθούν ως επαγγελματίες ή επιθυμούν να αποκτήσουν πιο εξειδικευμένες γνώσεις για να περνάνε καλά με τους συντρόφους τους.
Η Domina Lola είναι μία από τις γυναίκες που ξεκίνησαν δίπλα στην Eva. Για χρόνια συνεχίζει ανεξάρτητη μια μάλλον επιτυχημένη πορεία. Η Lola είναι η γνωστότερη ίσως fetish persona και performer στην Ελλάδα, φετιχίστρια με μεγάλη αδυναμία στο latex. Εκτός από Dominatrix, δραστηριοποιείται και ως fetish model. Έχει λάβει μέρος σε πάρα πολλά shows του εξωτερικού, με ιδιαίτερη μνεία στο ολλανδικό Wasteland, το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό fetish party.
Τα shows της βασίζονται στο female domination και χαρακτηρίζονται από έντονο kinky στοιχείο κι έναν συνδυασμό σαδισμού κι ερωτισμού, δοσμένα με θεατρικότητα και αυθορμητισμό. Όταν είναι στη σκηνή, λατρεύει να προκαλεί με ένα δικό της στυλ. Το BDSM είναι για εκείνη τρόπος ζωής, καθώς θεωρεί πως, εκτός από εναλλακτικός τρόπος σεξουαλικής έκφρασης, είναι κυρίως ένα εγκεφαλικό παιχνίδι κυριαρχίας και υποταγής.
Τη ρωτάω για τις προτιμήσεις των Ελλήνων υποτακτικών από την εμπειρία της ως Dominatrix.«Η δική μου εμπειρία δείχνει ότι οι Έλληνες αρέσκονται περισσότερο στα φετίχ, την αλλαγή ρόλων και την εγκεφαλική υποταγή και λιγότερο στη σωματική τιμωρία και τον έντονο πόνο. Στις τοπ προτιμήσεις βρίσκεται και η ποδολαγνεία».
Μου τονίζει ότι αγαπά πολύ αυτό που κάνει και την ενδιαφέρει η ποιότητα, γι' αυτο είναι αρκετά επιλεκτική. Το παιχνίδι γίνεται με τους δικούς της όρους, βάσει των 3 αρχων του BDSM (ασφάλεια, λογική, συναίνεση), του αμοιβαίου σεβασμού και της εχεμύθειας. Το σεξ, φυσικά, αποκλείεται.
Πριν την αποχαιρετήσω, τη ρωτώ αν θεωρεί ότι ο φετιχισμός είναι πλέον περισσότερο αποδεκτός. «Σίγουρα η ποπ κουλτούρα αλλά και το Διαδίκτυο έχουν συμβάλει στη μερική αποδοχή του φετιχισμού από το πιο mainstream κοινό. Το BDSM όμως είναι πολλά περισσότερα από ένα latex κι ένα μαστίγιο. Δυστυχώς μένουμε στο φαίνεσθαι. Οπότε έχουμε πολύ δρόμο ακόμα».
Παντρεμένη με τον σκλάβο της
Ο γάμος της Artemis Diana και του JonnieBgood αποτέλεσε σημείο αναφοράς στην ελληνική BDSM κοινότητα, ενώ για τον υπόλοιπο κόσμο είναι ένα φυσιολογικό ζευγάρι. Είναι και οι δυο 40 ετών και η Artemis δραστηριοποιείται ως επαγγελματίας Dominatrix. Μου εξηγεί ότι οι ρόλοι στην κοινότητα, ενώ για τον υπόλοιπο κόσμο είναι ένα φυσιολογικό ζευγάρι. Είναι και οι δυο 40 ετών, και η Artemis δραστηριοποιείται ως επαγγελματίας Dominatrix.Μου εξηγεί ότι οι ρόλοι στην κοινή τους ζωή είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένοι και κινούνται γύρω από την παραδοχή της κυριαρχίας και της ανωτερότητας της.Ήταν αυτή που έκανε πρόταση γάμου στον Jonnie, με την προϋπόθεση να είναι αυτή που θα βάζει τους όρους στη ζωή τους.
"Έχουμε μια τέλεια σχέση που βασίζεται στην ειλικρίνεια. Τα συζητάμε όλα αλλά στο τέλος τις αποφάσεις τις παίρνω εγώ. Μακάρι να μπορούσα οικονομικά να τον έχω και εσώκλειστο."
"Σαφώς δεν είμαστε όλη την ώρα στον ρόλο Αφέντρας-Σκλάβου,αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει δείχνω τον απαραίτητο σεβασμό στο πρόσωπό Της" συμπληρώνει ο Jonnie.
Ο ίδιος κατάλαβε την υποτακτική του φύση στην εφηβεία. Είχε αρκετές "κανονικές" σχέσεις,αλλά μόνο οι δυναμικές γυναίκες τον συνέπαιρναν. Σήμερα εργάζεται στον τομέα της πληροφορικής, βλέπει φανατικά μπάλα και έχει αποδεχτεί ότι νιώθει ευτυχισμένος λειτουργώντας υποτακτικά απέναντί στις γυναίκες. Εδώ και χρόνια λειτουργεί στο σεξ μόνο ως υποτακτικός και δεν του λείπει ο παραδοσιακός τρόπος. Η Artemis δεν απορρίπτει το πατροπαράδοτο σεξ, αλλά δεν επιτρέπει οποιαδήποτε λεκτική ή σωματική συμπεριφορά που θα υπονοούσε την κατωτερότητά της.
"Δυστυχώς τα στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας θέλουν τον άνδρα αφέντη και τη γυναίκα στη κουζίνα,δεκτική και υπάκουη. Ο άνδρας υποτακτικός είναι τεράστιο ταμπού και δεν πρόκειται να ξεπεραστεί ποτέ."
Τα όρια της Artemis ως επαγγελματία Dominatrix είναι σαφή.Δεν της αρέσει το medical BDSM και δεν δέχεται να εμπλακεί σε φετίχ που περιέχουν αίμα, και ζώα.
"Υπάρχουν και άρρωστες καταστάσεις,σπάνια μεν και φυσικά τους διώχνουμε πάραυτα χωρίς καν να απαντάμε, αλλά υπάρχουν. Ας πούμε ένας μου ζητούσε να τον πατήσω με το αυτοκίνητο(!),ενώ κάποτε ένα παιδί 25χρονών, πανέμορφο, με παρακαλούσε να του καταστρέψω το μόριο."
Όσο για το προφίλ των ανδρών που ζητούν συνήθως τις υπηρεσίες της; "Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο προφίλ. Από τη μία είναι οι καταπιεσμένοι παντρεμένοι,και από την άλλη οι νεαροί που έχουν "ξεψαρώσει" λόγω ίντερνετ. Μπορεί να είναι ο καθένας,μέχρι και ΑΜΕΑ ενδιαφέρονται", καταλήγει.
Λεξικό βασικών BDSM όρων
Bondage: To δέσιμο οποιουδήποτε είδους (αλυσίδες, χειροπέδες, καλώδια, κτλ) που στοχεύει στον έλεγχο και τον περιορισμό του sub από τον Dom.
Rope Bondage: Το δέσιμο με σχοινί.
Shibari: Η Ιαπωνική τέχνη ερωτικού δεσίματος.
Dom: "Κύριος"- Ο Κυριαρχικός άνδρας που έχει τον έλεγχο μίας ερωτικής σχέσης και ενός sub
Domme: "Κυρία"Το θηλυκό αντίστοιχο του Dom.
Pro Domme: Η Κυρία που προσφέρει υπηρεσίες Κυριαρχίας –Υποταγής σε άτομα υποτακτικού προσανατολισμού επί πληρωμή. Συνώνυμο: Dominatrix, "Αφέντρα"
Master, Mistress: Όροι τιμής που απονέμονται από τα μέλη της BDSM κοινότητας σε Doms και Dommes που χαίρουν ευρείας εκτίμησης.
Mentor: Μέντορας, δάσκαλος, σύμβουλος.Ανεξάρτητα από προσανατολισμό (κυριαρχικό ή υποτακτικό) ένας BDSMer θα χρειαστεί τα φώτα του.
Ευχαριστούμε το Salem Hotel στην Αργυρούπολη.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο LIFO.gr το 2015.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 19.5.2018
