ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.12.2012 | 10:48

Οι νεκρό σας και οι νεκροί μας ;

Δεν καταλαβαίνω τη σκοπιμότητα των διαδηλώσεων στη μνήμη του Α. Γρηγορόπουλου.Νομίζω ότι όσοι θέλουν να τιμήσουν τη μνήμη του, μπορούν να πάνε στο νεκροταφείο της Ν. Σμύρνης όπου βρίσκεται ο τάφος του, ή να αφήσουν ένα λουλούδι ή μια κάρτα στο σημείο του φόνου. Αυτό θα κάνουν όσοι τον αγάπησαν πραγματικά.Οι υπόλοιποι γιατί διαμαρτύρονται τέσσερα χρόνια αργότερα, κι ενώ οι ένοχοι είναι ήδη στη φυλακή; Σε αντιδιαστολή με την 6η Δεκεμβρίου, η 6η Μαΐου, ημέρα της δολοφονίας των υπαλλήλων της Μαρφίν δεν προσφέρεται για διαδηλώσεις. Όταν μάλιστα οι ένοχοι απολαμβάνουν την ελευθερία τους.Οι νεκροί σας κι οι νεκροί μας; Όχι βέβαια (από τη μεριά μου τουλάχιστον), απλώς, μ' ενοχλεί η σκοπιμότητα και η επιλεκτική ευαισθησία.
2
 
 
 
 
σχόλια
Συγκλονίστηκα περισσότερο γιατί στην περίπτωση της Marfin αυτό ακούστηκε μόνο από συγκεκριμένους χώρους που επηρεάζονται από την βία, ενώ στην περίπτωση του Γρηγορόπουλου υπήρχε σαν γενικός αντίλογος. Γενικώς νομίζω υπάρχει μια γκρίζα περιοχή στην περίπτωση της Marfin, που κάνει τους περισσότερους να μουδιάζουν όταν συζητάν γι'αυτό. Ίσως γιατί καπηλεύτηκε πάρα πολύ, όχι ο ίδιος ο θάνατος τον δολοφονημένων, αλλά πως χρησιμοποιήθηκε εναντίων όλων όσων διαδήλωναν ή συμμετείχαν στις πορείες.Αν και καταλαβαίνω το σκεπτικό σου στην περίπτωση της Marfin και του Γρηγορόπουλου, νομίζω κάνεις λάθος στο τελευταίο παράδειγμα. Όταν οι ψηφοφόροι ενός κοινοβουλευτικού κόμματος επιτίθενται σε βουλευτή είναι αρκετά υποκριτικό και βαθιά κατά την γνώμη μου λαϊκίστικο, είτε πρόκειται για ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ ή Χρυσή Αυγή. Ακόμα και αν δεν είναι στην βουλή, από την στιγμή που θέλει να μπει, είναι σαν να συζητάμε για τον Ιζνογκούντ. Τελείως διαφορετική από την περίπτωση όταν η αντίδραση του κόσμου είναι οδηγούμενη από την βία που νιώθει ο ίδιος στην ζωή του.
Γιατί το βλέπεις αντιπαραθετικά; Όλοι οι νεκροί είναι δικοί μας. Απλά όταν βάζεις αγκυλώσεις "οι δικοί τους νεκροί" και "οι δικοί μας νεκροί" δίνεις δικαιολογίες στον άλλον και στον εαυτό σου ποιος νεκρός είναι σημαντικότερος. Ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου μπορεί να είναι στην φυλακή, αλλά οι συνθήκες που οδήγησαν στην δολοφονία του ακόμα υπάρχουν. Από θαύμα δεν έχουμε νέους νεκρούς, ενώ συνέχεια διαβάζουμε για τους βασανισμούς και τις αυθαιρεσίες της αστυνομία. Κατά την γνώμη μου (δεν είμαι σίγουρη, απλά σκέψεις μου) οι νεκροί της Marfin είναι ένα θέμα που κανείς δεν θέλει να αγγίξει. Αν πραγματικά ήθελαν να βρουν ποιος το έκανε, θα τους είχαν βρει. Κάμερες, ασφαλίτες, μαρτυρίες, υπήρχαν πολλοί τρόποι να βρεις μια άκρη, αλλά δεν έγινε καν προσπάθεια να βρεθεί άκρη, λες και δεν έγινε ποτέ. Να σου πω τέλος, προσωπική καθαρά αντίληψη, ότι ο φόνος του Γρηγορόπουλου προσωπικά με συγκλόνισε περισσότερο από τους φόνους στην Marfin. Όχι μόνο για την ηλικία του, αλλά γιατί για πρώτη φορά ήρθα αντιμέτωπη με μια βίαιη λογική ενός μέρους της κοινωνίας με αντιλήψεις "Καλά να πάθει αφού ήταν στα Εξάρχεια και δεν διάβαζε τα μαθήματα του", "Το πλουσιόπαιδο αλήτης" κλπ. Πρόσφατα δολοφονήθηκε στην Ολλανδία ένα παιδί από αστυνομικούς και απλά ήταν ένα νέο στις εσωτερικές σελίδες της εφημερίδας. Οπότε νιώθω λίγο καλά όταν σκέφτομαι ότι η κοινωνία μας δεν είναι αδιάφορη σε ένα τέτοιο περιστατικό.

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon