ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον ξέρεις 11 χρόνια,έχετε κάνει τις απιστευτες μαλακίες ο ένας στον άλλο,έχετε πεί του κόσμου τα ψέματα κι έχετε γελάσει κ κοροιδέψει άπειρα ο ένας τον άλλο...κι όμως όσος χρόνος κι αν περάσει μα 6 μήνες θα ναι,1 χρόνος πάλι κάτι θα γίνει και θα ξαναμιλήσετε...και παρότι είσαι σ άλλη φάση ζωής θα κρατηθείς να μην τον δεις προφασιζόμενη διάφορα μα στο τέλος θα λυγίσεις...και καθώς πηγαίνεις σ εκείνον κι η λογική σου παλεύει με το συναίσθημα αφού ξέρεις πως δε σ υπολογίζει,σε πιάνει το παράπονο κι αναρωτιέσαι γιατί δε γίνεται ένα στοπ κι ένα restart στη γνωριμία σας για να μπορείτε να στε μαζί.Νιώθεις αμηχανία όταν σε κοιτάει,θες τόσα να του πείς μα δε σου βγαίνουν παρά ανούσιες φτηνές χαζομάρες για να περάσει η ώρα...Ξέρεις ότι παρά τις μαλακίες που σου χει κάνει,σε κάνει καλύτερη...Είχες σχέση και τον σκεφτόσουν,σου λεγε να μη μιλάτε κ μετά σου ξανάστελνε,χώριζες το μάθενε κ σου λεγε πως κι έτσι λες και σε κορόιδευε...κι όταν τον ρωτάς γιατί είναι μόνος τόσο καιρό σου λέει γιατί δε βρήκα κάτι το ξεχωριστό....κλάψα ε;;;;το ξέρω αλλά τον είδα πάλι και με γάμησε ψυχολογικά....