ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ'εκείνο το παιδί που είναι σκλαβωμένο από την πάθηση,μα μέσα του τραγουδούσε την πιο ελεύθερη του κόσμου μουσική.Στεκόταν αμίλητο εκεί μα έκανε προσπάθεια πολλή να βρει λίγη επικοινωνία,ν'ακούσει ανάσα γυναικεία..Απλώνοντας το λαβωμένο του το χέρι που την ψυχή μου κόβει σαν μαχαίρι,αφού είναι εκείνος που καλύτερα ξέρει του κόσμου την αναλγησία ,ήθελε να βρει λίγη σημασία.Βοήθησα όσο μπορούσα αφού τον δρόμο μου σ'όλη μου τη ζωή κοιτούσα..Και όσο για σένα ανθρωπάκο που σε πιάνει η ευαισθησία,θα σε ρωτήσω τί τα κάνεις τόσα βιβλία ,αν δεν μπορείς να δεις πόσο μικρός είσαι για κείνον που κάποτε χειροκροτούσες και τώρα γυρνάς την πλάτη,ψάχνοντας γι'άλλον πελάτη.Είσαι ανίκανος ν'ακούσεις πόσο φωνάζει η σιωπή του ελευθερία,σπαράζοντας για τη δική σου μικρότητα και δουλεία,αφού δεν έχεις χρόνο,ούτε νοιάζεσαι,τη ζωή σου να γνωρίσεις,ενώ εκείνος ταπεινός και ωραίος το χάος διασχίζει,δίνοντας γλωσσόφιλα στο Θεό που προσκυνάς!Σ'ευχαριστώ που σε γνώρισα-κράτα γερά.