17.1.2013 | 22:09
Σνιφ...
Με τον γκόμενό μου χωρίσαμε πριν κάτι μήνες με δική μου πρωτοβουλία. Ένιωθα ότι δεν έπαιρνα αυτό που ήθελα από τη σχέση. Το θέμα είναι ότι ακόμα τον αγαπάω. Αλλά κάθε φορά που μιλάμε νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνει, και καταλήγω να τον βρίζω, αν και δεν το θέλω, αλλά με πιάνουν τα νεύρα μου. Αυτός λέει ότι έχει βαρεθεί να του τη λέω. Αλλά πίσω από το χώσιμο κρύβεται η ανάγκη μου για προσοχή. Ακούγεται παράλογο. Αλλά είναι συναίσθημα, δεν ελέγχεται πάντα. Απλώς ήθελα να πώ τον πόνο μου. Γιατί αλλιώς θα στείλω μήνυμα.
