ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασε κι αυτό. ''Ο ανεκπλήρωτος έρωτας -μου είπαν- είναι το χειρότερο απωθημένο''. Παίζει να χουν δίκιο. Μπα..μαλακίες..Είμαι πολύ εγωίστρια για να αφήσω κάτι που ούτε καν έγινε να με τρώει. Είναι αλήθεια ότι έχανα τα λόγια μου όταν μου μιλούσε. Μη φανταστείς ,τα τυπικά, αλλά ακουγόταν σαν τραγούδι. Σαν το ''φωτιά στο λιμάνι'' στο σόλο. Ποια, εγώ.Που είχα πάντα μια ατάκα. Έλεγα ότι μπαρούφα έβρισκα, τα πιο ανεπιτυχή αστεία, για να κρύψω την αμηχανία. Μερικές φορές το κατάφερνα.Δυστυχώς. Μερικές φορές έλεγα κι αυτά τα ''έξυπνα'', ξέρεις που ταπώνεις τον άλλο. Τι χαζή. Αυτός λιγομίλητος (ελπίζω γενικά). Αλλά είχε διαπεραστικό βλέμμα και ειρωνικό χαμόγελο. Ήταν αρκετά.Αυτό το χαμόγελο.. δεν ήξερα αν πέτυχα τον στόχο να τον κομπλάρω ή απλώς κρατιώταν να μη