23.1.2013 | 20:47
Εξομολογουμαι
οτι ειμαι περιεργη.. εχω περιεργα συναισθηματα, περιεργες σκεψεις αρα και συνακολουθα περιεργες... σχεσεις! και τις γουσταρω.. εκει ειναι το κακο.. γουσταρω να βυθιζομαι σε περιεργα συναισθηματα... προσμονης, ξαφνικης συντροφικοτητας και ξαφνικης μοναξιας.. ας το δεχτω πλεον... ποτε μου δεν θα βρω εναν "φυσιολογικο" συντροφο.. γιατι το φυσιολογικο δεν θα με καλυπτει! και αληθεια? δεν θελω να το δουλεψω αυτο με την παρτη μου... το γουσταρω αυτο... ζω μεσα απο αυτο και για αυτο..
