________________
1.

Αγαπητή Α,μπα,
Πάντα απολάμβανα την πρωινή μας παρέα αλλά τώρα που είμαι στο στρατό η απόλαυση είναι διπλή!

Πριν από ένα χρόνο ακριβώς έμπλεξα σε μια ιστορία η οποία κράτησε περίπου τρεις μήνες. Η διάφορα ηλικίας μεγάλη(17 χρόνια μεγαλύτερος αυτός) αλλά η σχέση μας ξεκίνησε διστακτικά από την πλευρά μου, έγινε πολύ έντονη στη συνέχεια και τελείωσε πολύ άσχημα με απαράδεκτη συμπεριφορά από την πλευρά του. Ενώ , μετά από προσπάθεια, αναγνωρίζω όλα τα χαρακτηριστικά μιας κακής σχέσης και αντιλαμβάνομαι ότι περνάω από τα τυπικά στάδια που περνάει ο κάθε χωρισμένος, εκνευρίζομαι που εξακολουθώ να το θεωρώ σαν κάτι σημαντικό που δεν μπορώ να ξεπεράσω ένω στην ουσία δεν διαφέρει σε τίποτα η ιστορία μου από την ιστορία τόσων χωρισμένων που σου στέλνουν ερώτηση. Σήμερα, όμως, δεν σου γράφω για να ζητήσω την συμβουλή σου πάνω σε αυτό αφού μου έχεις απαντήσει ήδη μέσα από τις ερωτήσεις άλλων.

Το θέμα είναι ότι πριν τρεις μέρες ως στάδιο της συνειδητής προσπάθειας να επανέλθω αποφάσισα να τον διαγράψω από όλα τα social media καθώς δεν ήθελα να έχει την ψευδαίσθηση ότι αντιλαμβάνομαι τα like ως συγγνώμη ή ότι η μεταξύ μας κατάσταση είναι φιλική. Συμπτωματικά, επίσης ξεκίνησα να διαβάζω την επόμενη μέρα το De Profundis του Oscar Wilde. Μου ήρθε η ιδέα λοιπόν να γράψω και εγώ στον δικό μου ένα εκ βαθέων γράμμα για να βγάλω το άχτι μου. Κακή ιδέα ε; Από την άλλη σκέφτηκα να του κάνω ανώνυμα δώρο το βιβλίο αν και η ιστορία μας δεν έχει κοινά στοιχεία με αυτή του συγγραφέα αλλά σίγουρα έχει την ίδια ουσία, άσε που γιατί να γράφω εγώ όταν τα έχει γράψει όλα ο Όσκαρ... ελπίζω να μη σε διαβάζει ο δικός μου και γίνω ρεζίλι αν και πιστεύω ότι αν είχε διαβάσει έστω και μια γραμμή σου θα είχε φτιάξει λίγο χαρακτήρα.- φαντάρος

Υπάρχει άνθρωπος που διάβασε το De Profundis και δεν ταυτίστηκε; Στην πιο λαϊκή εκδοχή, το «Στα 'δωσα όλα και έμεινα στον άσο» έκανε επιτυχία για τον ίδιο λόγο. Όλοι αυτό νομίζουμε όταν μας εγκαταλείπουν, ότι εμείς τα δώσαμε όλα και ο άλλος δεν έδωσε τίποτα – βέβαια, μια πιο λεπτομερής εξέταση θα έδειχνε και άλλα - πάντως αυτή η πεποίθηση είναι που -μεταξύ άλλων- έχει κάνει το De Profundis τόσο κλασικό και πανανθρώπινο, και ας μην βρεθήκαμε όλοι στη φυλακή, απένταροι και περιφρονημένοι, επειδή τα φτιάξαμε με τον λάθος άνθρωπο.

Αν και δεν πρέπει να ξεχνάς ότι ο Wilde πάνω απ' όλα ήταν λογοτέχνης και το ήξερε, κι ότι αυτό το γράμμα το έγραψε έχοντας στο μυαλό του ότι θα το δουν πολλά μάτια και θα το κρίνουν και ως έργο της αγγλικής γλώσσας, το να γράψεις τις σκέψεις σου δε μου φαίνεται κακό, αρκεί να μην στείλεις το γράμμα. Τα γραπτά μένουν, και οι απορίες που έχεις τώρα για το «τι έγινε τότε» θα λυθούν, και θα καταλάβεις το ρόλο που έπαιξες στην ιστορία, και δεν θα είναι αυτός που πιστεύεις αυτή τη στιγμή. Αν δεν αντέχεις, γράψτα, βάλε το γράμμα σε ένα συρτάρι, και ξαναδιάβασε το σε έξι μήνες. Αν σου φαίνεται ακόμη και τότε ότι εκφράζει αυτά που σκέφτεσαι, στείλτο.

Υποψιάζομαι ότι δεν σου αρέσει αυτή η λύση, γιατί αυτό που θέλεις είναι να καταφέρεις τον άλλον να δει τα πράγματα από την δική σου πλευρά, να μετανιώσει τα πάντα και να ζητήσει συγνώμη με δάκρυα στα μάτια, αλλά αυτό δε συμβαίνει ούτε στα καλύτερα βιβλία. Θυμήσου: δεν χρειάζεσαι τον άλλον για να κλείσεις αυτή την ιστορία μέσα σου. Έτσι φαίνεται, αλλά δεν είναι έτσι.

Από τη μεριά μου, σ' ευχαριστώ για την τόσο ωραία αρθρωμένη ερώτηση, με σημεία στίξης, παραγράφους και ορθογραφία.

________________
2.

Συμφωνείς ότι "no matter how hard you try, you end up like your mother''?- κόρη

Τώρα που είναι ο Όσκαρ φρέσκος, "All women become like their mothers. That is their tragedy. No man does. That's his."

________________
3.

Α,μπα γειά σου!
Ο φίλος μου φέτος κάνει μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Πάντα φρίκαρε με τη σχέση εξ αποστάσεως, τελικά όμως μου είπε πως θέλει να το προσπαθήσουμε. Βρεθήκαμε μερικές μέρες που είχε έρθει Ελλάδα, μου έκλεισε εισιτήρια να πάω να τον δω, όλα καλά μέχρι εδώ... Έχουμε βρει και τον τρόπο να επικοινωνούμε με τους ρυθμούς μας. Απλά μου είπε κάτι που με προβλημάτισε: το πρώτο διάστημα που έλειπε μιλούσαμε συνέχεια, κάθε μέρα και κάθε βράδυ προτού κοιμηθούμε. Τον είχε ρίξει αυτό γιατί είχε πάντα λέει στο μυαλό του όταν εγώ το βράδυ ήμουνα έξω το πότε θα γυρίσω για να μιλήσουμε (κάποιες φορές έκανε και ζηλίτσες) και στην πορεία, αν και μιλούσαμε πάλι κάθε μέρα σχεδόν, επικοινωνούσαμε πιο χαλαρά, χωρίς να λέμε "θα τα πούμε το βράδυ", "που είσαι, σε περιμένω τάδε ώρα να μπεις σκάιπ κλπ". Μου είπε πως έτσι θα ήθελε να μιλάμε από δω και πέρα, το προτιμά. Εμένα μ'αρέσει αυτό... Αλλά αυτός το είπε για να μην αγχωνόμαστε και να μην είναι τσίτα με την απόσταση ή επειδή θέλει κι ένα είδους ελευθερίας για να κάνει... ζαβολιές; Μ' έχει πιάσει η ανασφάλεια! Τί λες Ά, μπα;- ερωτευμένη

Εγώ ξέρω άνθρωπο που περίμενε το βράδυ για να μιλήσει με το έτερον ήμισυ και μόλις το έκλεινε έβγαινε για ζαβολιές, οπότε αν νιώθεις ανασφαλής, δεν θα το λύσεις με το στρατιωτικό πρόγραμμα. Η απιστία δεν είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να πάθεις σε μια σχέση, και τελικά αρχίζω να πιστεύω ότι περισσότερο τη φοβούνται αυτοί που σκοπεύουν να την κάνουν.

________________
4.

Λενάκι καλησπέρα! Είσαι υπέρ!
Πόσο σημαντικά είναι τα λεφτά; Πόσο σημαντικό είναι να έχετε την ίδια φιλοσοφια για τα λεφτα με τον συντροφό σου; Δηλαδή αν δεν συμφωνείτε τι θα γίνει; Πότε μπορείς να πεις οτι έχω αρκετα; Βλέπω από τον εαυτό μου οτι είμαι πολύ money oriented ενώ είμαι σχετικά άνετα και οτι είναι πολύ σημαντικό για μένα να έχω οικονομίες (όσο περισσοτερες τοσο το καλύτερο) χωρίς όμως να γίνομαι μίζερη. Επισης, τρομοκρατούμαι στην ιδέα να πάρω δάνειο για σπίτι. Θέλω να το αγοράσω με δικά μου λεφτά. Μια γνώμη;- η μάγισσα του Οζ

Τα λεφτά είναι πολύ σημαντικά, αλλά το να έχεις την ίδια φιλοσοφία με τον σύντροφό σου είναι ακόμη πιο σημαντικό. Αν δεν συμφωνείτε, δεν θέλω να είμαι απόλυτη, αλλά μου φαίνεται πολύ δύσκολη η συνύπαρξη. Θα περάσει μέρα χωρίς να μπλεχτεί αυτό το θέμα κάπου;

Δεν χρειάζεται να μας εξηγήσεις πώς είσαι εσύ με τα λεφτά για να σου πούμε αν είσαι εντάξει ή όχι. Είναι δικαίωμά σου να τα χειρίζεσαι όπως σου αρέσει, όπως είναι δικαίωμα και του άλλου να διαφωνεί με τον τρόπο σου. Καλύτερα να βρεις έναν με τον οποίο συμφωνείς, γιατί η σχέση με τα λεφτά σχηματίζεται στον κρυμμένο σκληρό δίσκο του εγκεφάλου και δεν αλλάζει.

________________
5.

Δεν έχω φίλες κ φίλους. Τι εννοώ: έχω άτομα να βγω για καμιά μπύρα έξω, ή για κανέναν καφέ, όμως δεν έχω άτομα να τα καλέσω σε ώρα ανάγκης ή σε περίπτωση που χρειάζομαι κάτι. Δηλαδή κοινωνικοποιούμαι όταν τυχαίνει να βγαίνω. Ή ας πούμε αν τύχει κ μετακομίσω, ξέρω ότι δεν θα έχω έναν κύκλο ανθρώπων να αποχαιρετίσω ή να καταλάβει ότι έλιεψα. Θα πουν δηλαδή όταν το μάθουν μετά από μήνες "α έφυγε;" Για την ώρα είμαι καλά μόνη μου, αλλά όλο ακούω να λένε για τη σημασία της φιλίας και σκέφτομαι ότι μελλοντικά θα μου χρειαστούν οι φίλου. Βέβαια δεν έχω γνωρίσει και ανθρώπους που χωρίς αυτούς δεν θα ζούσα, με την έννοια να θέλω να τους κρατήσω στη ζωή μου. Αλλά μελλοντικά πιστεύω θα αισθανθώ πολύ μόνη μου, κυρίως έτσι όπως είναι κατασευασμένη η κοινωνία. Να το αφήσω για την ώρα, ή να επιδιώξω να δημιουργήσω φιλίες;- ανάιλ

Αν πιστεύεις ότι πρέπει να κάνεις φίλους για να τους έχεις πρόχειρους για μια ώρα ανάγκης, λες και είναι κομπόδεμα που βάζεις κάτω από το στρώμα, δε νομίζω ότι θα καταφέρεις να το κάνεις. Τι θα πει «να επιδιώξω;» Μπορείς να σχηματίσεις λες στενή συναισθηματική σχέση με κάποιον επειδή το αποφάσισες; Από εσένα εξαρτάται μόνο;

________________
6.

είναι τόσο σημαντική τελικά η διαφορά ηλικίας;;;

Τι θα πει «τόσο» και τι θα πει «τελικά;» Πώς φτάσαμε στο «τελικά;» Τι έγινε πριν, με ποιον, για τι διαφορά μιλάμε, και πώς επηρέασε μια συγκεκριμένη σχέση; Οι συνταγές επιτυχίας υπάρχουν μόνο σε λίγα βιβλία μαγειρικής, οι συνταγές για πετυχημένες ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχουν. Αν θέλεις να βγάλεις συμπεράσματα, πρέπει να αξιολογείς κάθε προσωπική ιστορία ξεχωριστά, το τσουβάλιασμα είναι για τα χωράφια.

________________
7.

Καλημέρα Α μπα,

Εδώ και ένα χρόνο προσπαθώ να ξεπεράσω το χωρισμό μου. Ένας χρόνος με αρκετά πισωγυρίσματα θα έλεγα. Περιττό είναι να περιγράψω το πως ήταν η σχέση μου πριν χωρίσω τα λόγια αγάπης και τις
υποσχέσεις αφού φαντάζομαι όλες οι σχέσεις που κρατάνε καιρό τα χουν αυτά. Το θέμα μου είναι ότι έχει περάσει καιρός και ενώ κάνω συνέχεια προσπάθειες να σηκώσω το κεφάλι μου και να προχωρήσω κάθε μέρα σηκώνομαι με ένα βάρος τεράστιο. Βγαίνω έξω γνωρίζω κόσμο, συνεχίζω να ζω, αλλα στο τέλος της ημέρας το μόνο που μπορεί να με κρατήσει από το να μη βάλω τα κλάματα είναι η ελπίδα ότι μπορεί να γυρίσει. Δε ξέρω προς τι η ελπίδα μιας και ο άνθρωπος αυτός ξεκαθάρισε πριν λίγο καιρό ότι δε θέλει να είμαστε μαζί και καλύτερα να μη μιλάμε. Αυτό και έγινε δεν ξαναμιλήσαμε. Η αλήθεια είναι ότι και να έχει κάνει δεν έπαψα πότε να πιστεύω ότι είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και μάλλον αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος μου :)
Μαρια

Δεν χρειάζεται να τον απορρίψεις για να τον ξεπεράσεις. Δεν αποκλείεται να είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι κατάλληλος για σένα.