LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: είναι ο συμβιβασμός πάντα η λύση;

Επίσης: παιδική αφέλεια και καταπάτηση ορίων

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: είναι ο συμβιβασμός πάντα η λύση; Facebook Twitter
ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΝΑ ΦΟΥΤΣΙΤΖΗ
ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΝΑ ΦΟΥΤΣΙΤΖΗ
71


________________
1.


Μετά από την ερώτηση 2 από 24/4/14, ούτε εγώ ήθελα να παντρευτώ αλλά ήθελε ο άντρας μου. Είπαμε να παντρευτούμε λοιπόν αλλά δεν ήθελα συμβατικό γάμο, ήθελε όμως ο άντρας μου και έτσι θα το κάνουμε τελικά. Δεν είναι ότι δεν ήθελα από κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία, απλά δεν έβρισκα και το λόγο και επίσης είμαι πολύ αγχωτική και φοβάμαι ότι θα χαλαστώ. Τέλοσπάντων έχω μπει στο mood και χαίρομαι κιόλας πολλές φορές (όταν δεν αγχώνομαι). Πειράζει που τα βασικά μου προβλήματα είναι η εκμετάλλευση στη "βιομηχανία" του γάμου και ότι μετά θα κάνουμε μαζί φορολογική δήλωση και θα μας κατακρεουργήσουν; Είμαι λογική και πραγματίστρια ή απλά τσιγκούνα;- elko

H βιομηχανία του γάμου δεν είναι κάποιο μυστικό και σκοτεινό cult που σε ρουφάει χωρίς τη συγκατάθεσή σου. Αν θέλεις, κόβεις τούρτα, χορεύεις τον πρώτο χορό, στέλνεις προσκλητήρια και τα κάνεις όλα κατά γράμμα, μόνο που πρέπει να το θέλεις πολύ για να το κυνηγήσεις, να το οργανώσεις και να το πληρώσεις. Θα το κάνετε επειδή το θέλει ο άντρας σου κι εσύ συμφώνησες. Δεν έρχονται τα προσκλητήρια και οι τούρτες κατά πάνω σου το δευτερόλεπτο που σκέφτεσαι ότι θέλεις να παντρευτείς. Αν σε ενοχλεί κάτι στη διοργάνωση, αυτό πρέπει να το συζητήσεις με τον άντρα σου, δεν φταίει κάποια αόριστη βιομηχανία που σας ελέγχει από μακριά. Για τα φορολογικά δεν είμαι ειδική, αλλά έχω την εντύπωση ότι την κατακρεούργηση πλέον δεν την γλιτώνεις, παντρεμένος ή όχι.


Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν πολλοί λόγοι για να θέλει ή να μην θέλει κάποιος να παντρευτεί, αλλά κανένας από τους σοβαρούς δεν έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο θα εορταστεί η υπογραφή του συμβολαίου. Αν δεν βρίσκεις λόγο για να το κάνεις – ή για να μην το κάνεις - δεν είσαι ούτε λογική, ούτε πραγματίστρια, ούτε τσιγκούνα. Δεν είσαι αρκετά ενημερωμένη για το τι είναι ο γάμος.

________________
2.


Αγαπημένη μου Λένα,

γράφω τα πιο κάτω πιο πολύ σαν εξιλέωση των σκέψεων μου γιατί γράφοντας και ξαναδιαβάζοντας τις ίσως με βοηθήσει να δω τις καταστάσεις σαν τρίτος χωρίς συναισθηματικούς δεσμούς. Αγάπη είναι..... έρωτας είναι.... ενθουσιασμός είναι.... όλες αυτές οι έννοιες κρύβουν τόσα πολλά και σημαίνουν άλλα τόσα για τον καθένα ξεχωριστά. Το χειρότερο είναι να σημαίνουν κάτι το πολύ διαφορετικό για δύο άτομα τα οποία βρίσκονται απέναντι (πλέον όχι δίπλα). Ο ένας να μιλάει για έρωτες και αγάπες την ίδια χρονική στιγμή που ο άλλος να μιλάει για ενθουσιασμό. Να το ζουν όμως και οι δύο έντονα ως δύο εκκριτικοί χαρακτήρες. Φτάνει σε κάποια στιγμή ο δεύτερος να αρχίζει να μιλάει και αυτός για έρωτα και για αγάπη. Για αγάπη όμως που έχει δύναμη έχει ποίηση, σαν μια μορφή τέχνης. Έναν έρωτα λουσμένο στο κόκκινο, στο μπλε και μαύρο. Και μετά έρχεται μια στιγμή όπου ο πρώτος ρίχνει στον αέρα το 'πιστεύω ότι τον έρωτα μπορείς να τον ελέγξεις'. Και εκεί όλοι και όλα πέφτουν στο κενό. Μπορείς τον έρωτα να τον ελέγξεις; Ποιον έρωτα; αυτόν που μέσα σου βάζεις σε απευθείας σύνδεση με την αγάπη; Αυτόν που τον συγχύζουν πολλοί με ενθουσιασμό ίσως... Τα ρομπότ, ίσως... Τι να πω. Πιο πολύ όμως λυπάμαι γιατί ενώ 3έρω πως νιώθει το βλέπω να βουλιάζει στα πρέπει, στους στόχους, στις φιλοδοξίες; στην ματαιοδοξία; Πολλοί λένε ότι όταν ερωτεύεσαι, αγαπάς πραγματικά τότε ξεπερνάς κάθε όριο, κάθε φραγμό που βάζεις στον εαυτό σου και κάθε ενδόμυχη φοβία. βρίσκοντας λύση για όλα, κι αν όχι τουλάχιστον κάποιο είδος συμβιβασμού. Το μόνο όμως που αντικρίζω τώρα πια είναι white noise. Ρομπότ γέννημα θρέμμα; Δειλία; Φύκια για μεταξωτές κορδέλες; ή ξέφτισμα συναισθημάτων σε χρόνο dt; Και πλέον αφού τα έδωσες όλα για όλα με γνώμονα την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό, εν συνέχεια η ζωή προχωρά πεισματικά. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο ο οποίος θα γίνει κατανοητός είτε τώρα είτε λίγο αργότερα.

Δε νομίζω ότι απευθύνθηκες στη σωστή στήλη του ίντερνετ. Δεν πιστεύω ότι ελέγχεις απόλυτα ποιον θα ερωτευτείς, αλλά ότι σίγουρα πρέπει να προσπαθείς να το ελέγχεις. Δεν είναι πάντα καλή ιδέα να περνάς κάθε φραγμό και κάθε όριο, για την ακρίβεια, ελάχιστες φορές είναι καλή ιδέα κάτι τέτοιο, και λέω «ελάχιστες», ενώ πιστεύω «ποτέ». Ο περιορισμός της σπατάλης είναι μια σοφία που παρατηρούμε όλοι γύρω μας στη φύση, στην ύπαρξη της ίδιας της ζωής. Η συντήρηση και ο έλεγχος δεν είναι έλλειψη φαντασίας, δεν είναι δειλία, είναι διαχείριση και σεβασμός στα αποθέματα ενέργειας, στην ουσία είναι η πίστη στη ζωή. Δεν είναι δύσκολο να ερωτεύεσαι μανιασμένα και να τα δίνεις όλα. Είναι κάπως ανόητο.


Αυτά τα θεωρητικά για όσο τρώμε τα φιστίκια. Στη συγκεκριμένη ιστορία τώρα, αυτό που έγινε είναι ότι εσύ τον γούσταρες περισσότερο απ' ό,τι αυτός εσένα. Και ναι, αν θέλεις κάποιον, βρίσκεις λύσεις. Αν δεν βρίσκεις, είναι επειδή δεν θέλεις, όχι επειδή σε εμποδίζει η ιδεολογία σου περί έρωτα.

________________
3.


Αγαπητή ΄'Α μπα΄' πρόσφατα διέκοψα κάθε επαφή με μια από τις φίλες μου. Δεν καβγαδίσαμε απλά εγώ ενοχλήθηκα με ένα γεγονός και απομακρύνθηκα. Εκείνη δεν έκανε καμία κίνηση. Λάθη έχουν γίνει και από τις δυο πλευρές και δυστυχώς χρόνια τώρα καμία δεν καθόταν να τα λύσει, απλα τα κρύβαμε κάτω από το χαλί. Δεν ξέρω αν θέλω να συνεχίσω να κάνω παρέα ακόμη μαζί της αλλά πονάω... Νιώθω σαν να χωρίζω...(υπερβολική??)
Επίσης μετά από αυτό έχω αποκτήσει μια φοβία ότι κάποια στιγμή θα μείνω εντελώς μόνη χωρίς φίλους

Βοήθειαααα!


Σα να χωρίζεις είναι, αλλά λίγο χειρότερα. Δεν μας λες την ηλικία σου. Αν είσαι μικρή, ο ατσούμπαλος τρόπος με τον οποίο το χειριστήκατε και οι δύο εξηγείται. Στο μέλλον θα είσαι πιο προσεκτική με τις φιλίες σου, θα μάθεις να ζητάς αυτά που αρμόζουν και να διαχειρίζεσαι τη δυσαρέσκεια σου καλύτερα. Για να γίνει αυτό πρέπει να κάτσεις και να σκεφτείς τι ακριβώς έγινε, μην αφήνεις να σου μείνει μια φοβία ως προίκα αυτής της εμπειρίας. Κάνε απολογισμό, δες τι θα μπορούσες να είχες κάνει διαφορετικά και τι αποτέλεσμα μπορεί να είχε. Αυτό που έζησες τώρα θα το ξανασυναντήσεις, κοίτα να μην το φέρεις εις πέρας με τον ίδιο τρόπο. Η «φοβία» είναι ο τεμπέλικος τρόπος για να ξεγλιστρήσεις χωρίς να χρειάζεται να κάνεις τίποτα.

________________
4.


3,5 χρόνια μαζί.. στα 30+ μας πια και ζούμε μαζί.. έρωτας μεγάλος και αθεράπευτος, ζευγάρι ζηλευτό... και ξαφνικά πέφτουν στα χέρια μου στοιχεία που δείχνουν ότι στην αρχή της σχέσης πολλά συνέβαιναν πίσω από την πλάτη μου, τηλέφωνα, συναντήσεις κτλ....μερικά τα είχα ψιλιαστεί (τότε) αλλά τα αρνήθηκε και τελικά περάσαν στο ντούκου από καλή διάθεση για τη σχέση!

Εγώ τώρα σε υστερία, κλάμματα, θυμός απεριγραπτος και με γκρεμισμένα κάστρα... Εκείνος, τα αρνείται όλα, με βγάζει τρελή και επιμένει ότι όλα είναι συμπτώσεις και προϊόν παρερμηνείας εκ μέρους μου... Θα δεχόμουν το «συγνώμη, ας τα ξεχάσουμε», αλλά όχι... είμαι απλά παρανοική και δεν υπάρχει τίποτα (εκεί τρελένεσαι τελείως όμως)!

Τι κάνεις στις περιπτώσεις που δεν έχεις πρόχειρο έναν ανιχνευτή ψεύδους? Μένεις και ρισκάρεις να σε παραμυθιάζουν και να σε πονάνε μια ζωή? Φεύγεις χωρίς να κοιτάξεις πίσω ρισκάροντας ότι μπορεί να λέει αλήθεια και να χάσεις τα πάντα? «Τι λέει η συνείδησή μου» δεν παίζει σαν ενδεχόμενο... 'Έχω νεύρα! Δεν ακούω καθαρά τι λέει!- Χ

Ξέρεις την φράση "Admit nothing, deny everything, launch counterattack"; Ήταν οι οδηγίες του πολιτικού σύμβουλου του Νίξον όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο του Γουοτεργκέιτ. Δεν λέει πολλά αυτό;


Ο σύντροφος σου έχει δύο επιλογές: α) να συνεχίζει να αρνείται τα πάντα, ελπίζοντας να μετατρέψει το θυμό σου σε σύγχυση, β) να παραδεχτεί τα πάντα, με ενδεχόμενο να τον τιμωρήσεις ή να τον αφήσεις. Γιατί τώρα λες ότι θα το προσπερνούσες, αλλά αυτός, όπως καταλαβαίνεις, δεν είναι σίγουρος, και δεν θέλει να τιμωρηθεί. Με κανέναν απολύτως τρόπο. Δεν έχει καμία όρεξη να παραδεχτεί αδυναμία, ότι έκανε λάθος, να αναλύσει τα πώς και τα γιατί. Φυσικά προτιμάει να το αποφύγει.


Είναι μεν πολύ ανθρώπινο να θέλει να αποφύγει τις συνέπειες των πράξεών του, είναι κάτι που κάνουμε όλοι, καταφεύγοντας και σε ψέματα, αλλά αυτό δεν σε βοηθάει ιδιαίτερα. Δεν είναι και κάτι που μπορεί να δει κανείς με συμπάθεια, γιατί η άρνηση του είναι επίσης η θέληση του να έχει τον έλεγχο, γιατί όσο δεν το παραδέχεται, εσύ φαίνεσαι όλο και πιο «παρανοϊκή». Επιμένοντας δεν μπορείς να κερδίσεις κάτι.


Δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι αν λέει αλήθεια. Ο αθώος αντιδρά με τεράστια έκπληξη και ρωτάει πολλά γιατί. Ο ένοχος αρνείται τα πάντα εμμονικά. Θα ήταν ιδανικό να το παραδεχόταν, αλλά δεν μπορείς δυστυχώς να ελπίζεις σ' αυτό. Αυτό που μένει είναι μια ερώτηση: πέρα από αυτό – που συνέβη ή δε συνέβη – εσύ θέλεις να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο; Δεν εξαρτάται από την παραδοχή του το τι θα κάνεις εσύ. Αν αποφασίσεις να μείνεις μαζί του παρά αυτή την ένδειξη αδυναμίας και προδοσίας που υποθέτω ότι έληξε, πες το – και κάνε το. Η δυναμική μεταξύ σας έχει αλλάξει ούτως η άλλως. Αρκεί να μην χρησιμοποιήσεις ποτέ αυτή την ιστορία ως χαρτί διαπραγμάτευσης. Αν θέλεις να είσαι μαζί του, πρέπει να το συγχωρήσεις χωρίς να το ξεχάσεις. Αν δεν θέλεις να προσπαθήσεις κάτι τόσο δύσκολο, η μόνη λύση είναι να χωρίσεις.

____________________

5.


Καλησπέρα,
Η ερώτηση που θέλω να κάνω αφορά τους (και καλά) φιλόζωους. Τελείωσα ιατρική πριν 2 χρόνια και αποφάσισα να στραφώ στην έρευνα. Από τότε που ξεκίνησα το διδακτορικό έχω κόψει σχεδόν κάθε επικοινωνία με δύο παιδικές μου φίλες, οι οποίες δεν μπορούν να δεχτούν αυτό που επέλεξα να κάνω. Στην αρχή νόμιζα ότι απλά συζητούσαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου αλλά τελικά διαπίστωσα ότι δεν ήταν έτσι. Οι κοπέλες αυτές με κατηγορούσαν επειδή έκανα πειράματα σε ζώα και μου έλεγαν ότι είναι γραμμένες σε φιλοζωικούς συλλόγους και ότι καταδικάζουν την οποιαδήποτε κακομεταχείριση ζώων εξισώνοντας την έρευνα σε μια μαιμού που είχαν βρει στο youtube με το φόλλιασμα και την κακοποίηση των σκύλων. Παρόλα αυτά, το αρνάκι που σουβλίζουμε το Πάσχα και τους αστακούς που βράζουμε ζωντανούς δεν τα αποχωρίζονται, γιατί έτσι είναι η τροφική αλυσίδα και ο άνθρωπος είναι ον παμφάγο!!!! Κυκλοφορεί φυσικά και η καραμέλα ότι η έρευνα θα μπορούσε να στηριχτεί αποκλειστικά και μόνο σε κυτταρικές καλλιέργειες (πράγμα που φυσικά δεν ισχύει) και τη λέει η κάθε κοντοχωριανή, με αποτέλεσμα να με φέρουν στα όριά μου. Θεώρησα ότι αφού αυτή η συζήτηση γινόταν σχεδόν κάθε φορά που βρισκόμασταν ίσως ήταν καλύτερα απλά να απομακρυνθώ.. Αλλά τώρα μου λείπουν... Υπάρχει κάποιος τρόπος που μπορώ να τις κάνω να καταλάβουν; Το ξέρω ότι ακούγομαι πολύ σίγουρη ότι έχω δίκιο και ίσως δε θα έπρεπε να είμαι τόσο κατηγορηματική, αλλά ρε αμπα άμα θες πραγματικά να υποστηρίξεις την άποψή σου γίνε χορτοφάγος, κόψε τα εμβόλια, κόψε και τις ασπιρίνες και κάτσε να πεθάνεις από γρίπη.- Χριστίνα - wanna be scientist

Χριστίνα, εγώ μαζί σου είμαι, αλλά ξέρεις, εσύ έχεις περισσότερα επιχειρήματα από μένα. Εσύ έχεις τις γνώσεις για να εξηγήσεις γιατί γίνονται πειράματα σε ζώα. Εσύ ξέρεις τι αποτελέσματα δίνουν, με ποιο τρόπο χρησιμοποιούνται, γιατί δε λύνονται όλα με κυτταρικές καλλιέργειες – η γνώση είναι δύναμη, και είναι όλη δική σου.


Οι φίλες σου μιλάνε με το συναίσθημα κι εσύ μιλάς με στοιχεία. Είναι σα να μιλάτε σε άλλη γλώσσα. Νευριάζεις και ακυρώνεις τα συναισθήματά τους, μιλάνε με το συναίσθημα και σε εκνευρίζουν. Είναι Catch 22 και για να καταφέρετε να επικοινωνήσετε πρέπει να σπάσει αυτή η μεταφορά πληροφοριών σε διαφορετικό κώδικα. Δεν έχω ιδέα πώς. Ίσως χρειάζεστε έναν ουδέτερο συντονιστή.


Ίσως αν προσπαθούσες να μην περιφρονείς την συναισθηματική τους τοποθέτηση να έκανες ένα βήμα προς το μέρος τους. Έχουν δίκιο σε ορισμένα σημεία, τα πειράματα δεν είναι το ίδιο με το φαγητό. Φαντάζομαι ότι πολλά πειράματα γίνονται με λάθος τρόπο, ίσως η μεθοδολογία παίρνει βελτίωση, υπάρχει πραγματικά ένα μεγάλο ηθικό θέμα, δε μπορεί να μην το βλέπεις. Κατά τη γνώμη σου φαντάζομαι ότι τα αποτελέσματα είναι τόσο σημαντικά που αυτές οι θυσίες είναι αναγκαίες, ή ότι όποιος το βλέπει τόσο αποσπασματικά είναι υποκριτής και τυφλός στις θυσίες που γίνονται έτσι κι αλλιώς για να ζει ο καθένας μας όπως ζει (με καθαρό νερό, ηλεκτρισμό και φαγητό στο ψυγείο). Μπορεί να μην γίνεται να συμφωνήσετε, αλλά να καταφέρετε να ισορροπήσετε σε κάποιο σημείο αμοιβαίου σεβασμού τύπου «καταλαβαίνω γιατί λες αυτό που λες, αλλά η δική μου συνείδηση μου ορίζει διαφορετική άποψη». Πολύ του συμβιβασμού είμαι σήμερα. Μπορεί να είναι επειδή επιτέλους έπεσε η θερμοκρασία. Ομ!

________________
6.


Σήμερα στη σχολή ένας καθηγητής, πάνω σε μια συζήτηση που είχαμε, μου είπε πως δεν έχω αυτοπεποίθηση. Το συμπέρανε, λέει, από το γεγονός του ότι είμαι ντροπαλή. Το ήξερα ότι είμαι ντροπαλή, κυρίως με άτομα που δεν γνωρίζω καλά, αλλά δεν πίστευα πως φαίνεται τόσο πολύ. Πώς πιστεύεις ότι μπορώ να το ξεπεράσω όλο αυτό και να γίνω λιγότερο ντροπαλή κ πιο δυναμική;- petite fleur

Εμένα για άλλο λόγο θα με έζωναν τα φίδια. Γιατί δίνω με τη στάση μου το ΟΚ σε έναν καθηγητή να μου πει τη γνώμη του για τον χαρακτήρα μου. Δεν ξέρω τι σχολή, τι σχέση, τι είδους συζήτηση, αλλά υπάρχει περίπτωση να πέρασε πολλά όρια αυτός με αυτό το σχόλιο.


Δεν υπάρχει ένας τρόπος για να ξεπεράσεις «όλο αυτό». Είναι διαδικασία, είναι ταξίδι, είναι συνεχής προσπάθεια, και το να είσαι ντροπαλή δεν ταυτίζεται με το να μην έχεις αυτοπεποίθηση. Μια χαρά είναι οι ντροπαλοί, τους αγαπάμε.
Εσύ τώρα μην δίνεις σημασία στα σχόλια το κάθε ένα λες και κατέχουν την απόλυτη αλήθεια. Το τι βλέπει ο καθένας σε σένα πιο πολύ με τα δικά του μάτια και τις δικές του προσδοκίες έχει να κάνει, και όχι με το τι πραγματικά είσαι.

________________
7.


Γειά σου και χαρά σου!
Ταυτίστηκα (εν μέρει) με την κοπέλα της ερώτησης 6 την 02.05.2014, και είπα να ζητήσω διευκρινίσεις ..
Λοιπόν ο φίλος μου είναι γενικά αρκετά κοινωνικός, όμως κάνει παρέα κυρίως με γυναίκες με τις οποίες βγαίνει μόνος του αλλά και μαζί μου κάποιες φορές (οι περισσότερες από αυτές δεν έχουν σταθερή σχέση - το διευκρινίζω γιατί πιστεύω ότι έχει σημασία). Επίσης κρατάει επαφή με πρώην (θα βρεθούν μια φορά το δίμηνο και η τηλεφωνική επαφή είναι πολύ συχνότερη). Τέλος θα έλεγα ότι είναι από τους τύπους που "του αρέσει να αρέσει" και ζητάει επιβεβαίωση.

Ανασφάλειες έχω (δικές μου - άσχετα και πριν από εκείνον). Το ερώτημα μου είναι το εξής: Είναι λογικό έχοντας δίπλα μου έναν άνθρωπο που λειτουργεί με αυτό τον τρόπο, να μου είναι όλο και πιο δύσκολο να διαχειριστώ την ανασφάλεια μου? Θα ήθελα την γνώμη σου δεδομένου ότι α) πιστεύω ότι είναι ειλικρινής απέναντί μου και δεν νιώθω ότι με κερατώνει, β) όλα παρουσιάζονται υπό το πρίσμα μιας φυσιολογικότατης φιλίας, πράγμα που εγώ δεν αντιλαμβάνομαι σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ. εγώ δεν θα τσίμπαγα και δεν θα δάγκωνα έναν φίλο μου μπροστά στον γκόμενο μου), γ) νιώθω ότι επικοινωνώ και ταιριάζω πολύ μαζί του σε όλα τα υπόλοιπα.. όμως τι γίνεται όταν τα όρια του καθενός είναι τόσο διαφορετικά? - Κολυμπάω σε μαρμελάδα..- κουνούπι ή πυγολαμπίδα

Αν είναι λογικό; Φυσικά και είναι λογικό. Τι θα πει λογικό, δεν είναι εξίσωση, μιλάμε για σεξουαλική ζήλια, ο καθένας έχει τα δικά του όρια και όσο αυτά δεν τον εμποδίζουν να κάνει σχέσεις με άλλους ανθρώπους, είναι λογικά και δε χρειάζεται να προσαρμοστούν για τα μάτια κανενός.


Καλύτερα να είσαι εσύ ειλικρινής απέναντι στον εαυτό σου πρώτα. Νιώθεις ότι σε κερατώνει, δεν είναι αδυναμία να το παραδεχτείς, η απιστία δεν είναι μόνο το σεξ στα κρυφά. Αφού λες ότι αυτές οι φιλίες δεν σου φαίνονται για φιλίες, έτσι είναι. Είναι σχέσεις στις γκρίζες περιοχές που δεν θέλεις να έχεις στη ζωή σου. Πώς γίνεται να δηλώνεις ότι είσαστε μια χαρά «σε όλα τα υπόλοιπα». Δεν μπορείς να το διαχωρίσεις αυτό από τα υπόλοιπα. Ο άνθρωπος που θέλει συνέχεια να αρέσει και ζητάει επιβεβαίωση δεν το κάνει με βάρδιες. Κάτι έχει μέσα του που τον τρώει.

71

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
Dazzling blinds
Dazzling blinds
#5 Aγαπητή Χριστίνα - wanna be scientist, θέλεις και το σκύλο ολόκληρο και την πίτα χορτάτη. Δε γίνεται να συνάπτουμε φιλικές σχέσεις με άτομα που δε μας εκτιμούν. Είναι αλληλοαποκλειόμενα γεγονότα. Όταν το καταλάβεις, θα καθαρίσεις το μυαλό σου από τις παιδιάστικες σκέψεις περί αλλαγής απόψεων, ηθικής στάσης των φίλων σου/δικές σου κλπ. Αυτός είναι ο στόχος σου δηλαδή; Να κάνεις φίλους επειδή θα τους αλλάζεις την άποψη; Ή επειδή θα σε σέβονται και θα σε εκτιμούν, ακόμα κι αν διαφωνούν με τις θέσεις σου/ενέργειές σου/σχέσεις σου/whatever και θα σε αποδέχονται ακριβώς όπως είσαι; Αν εμπίπτεις στην πρώτη κατηγορία, πάω πάσο διότι εγώ το θεωρώ παιδιάστικο, όπως προείπα. Εκτός αν με την ερώτησή σου εννοούσες αν γίνεται να τις κάνεις να καταλάβουν ότι σου λείπουν. Αυτό φυσικά και γίνεται, άσε που αν είναι ευφυείς και ευαίσθητες το ξέρουν ήδη. Ακόμα κι έτσι, μπορείς να τους το πεις με ένα από τα τόσα μέσα επικοινωνίας που η εποχή μας διαθέτει (τηλέφωνο, mail, text, skype, παραδοσιακό ταχυδρομείο κλπ.), αν δε γίνεται ή δε θέλεις δια ζώσης, δηλαδή.
Dazzling blinds
Dazzling blinds
#7 "πιστεύω ότι είναι ειλικρινής απέναντί μου και δεν νιώθω ότι με κερατώνει"Αφού έτσι νιώθεις, γιατί είσαι ανασφαλής; Είσαι σίγουρη ότι η ανασφάλειά σου δεν έχει σχέση με τα αντικρουόμενα ως προς το αρχικό σου συμπέρασμα (αυτό που τώρα σχολιάζω) μηνύματα που λαμβάνεις από την κοινωνική συμπεριφορά του αγοριού σου ή/και, εν γένει, από τη ναρκισσιστική του τάση; Αυτό, όπως καταλαβαίνεις, μόνο εσύ μπορείς να το πεις και κανένας άλλος που ούτε εσένα γνωρίζει προσωπικά ούτε εκείνον. Αυτές οι ανασφάλειες μπορεί να είναι καθαρά δικό σου θέμα που δε συσχετίζεται με το δεσμό σου, αλλά μπορεί και όχι. "όλα παρουσιάζονται υπό το πρίσμα μιας φυσιολογικότατης φιλίας, πράγμα που εγώ δεν αντιλαμβάνομαι σε κάποιες περιπτώσεις"Εάν εσύ δεν το αντιλαμβάνεσαι έτσι, κατ' εσέ, δεν είναι φιλία. Τί ψάχνεις παραπέρα; Να σου πει η Α, μπα ή οποιοσδήποτε άλλος αν είναι; Δηλαδή, αν σου πούμε εμείς ότι είναι φιλία, τότε θα το αντιληφθείς ως φιλία; Αν είναι έτσι, ok. Aν θες την ταπεινή μου γνώμη, λοιπόν, επ' αυτού, κατ' εμέ, δεν συνιστά φιλία να τσιμπάς πονηρά και να δαγκώνεις αισθησιακά (αισθησιακά εγώ κατάλαβα, αν τη δάγκωσε επιθετικά, αλλάζει το περιεχόμενο αλλά και πάλι δε συνιστά φιλία) τον άλλον. Ή, τουλάχιστον, δε συνιστά αμιγή φιλία. Επίσης, δεν πιστεύω - μα με καμία κυβέρνηση - σε αμιγείς φιλίες μεταξύ πρώην (αν δεν έχουν παρέλθει τουλάχιστον δέκα χρόνια από τον χωρισμό τους και εάν σε αυτό το διάστημα δεν κρατούσανε σαφείς αποστάσεις και δε διήγαν όλωσδιόλου ξέχωρες ζωές)."τι γίνεται όταν τα όρια του καθενός είναι τόσο διαφορετικά?" Αν δεν αλλάξει κάποιος από τους δυο τα όριά του (εσωτερικά και εξωτερικά) προκειμένου να συναντήσει τον άλλον, δεν ταιριάζετε στ' αλήθεια σα ζευγάρι. Τα υπόλοιπα, όπως το βλέπω εγώ, είναι φούμαρα."Είναι λογικό έχοντας δίπλα μου έναν άνθρωπο που λειτουργεί με αυτό τον τρόπο, να μου είναι όλο και πιο δύσκολο να διαχειριστώ την ανασφάλεια μου?"Τα λογικά και τα παράλογα μην τα ρωτάς. Θα ακούσεις ένα σωρό μπούρδες από τον καθένα και στο τέλος θα κάνεις αυτό που εσύ θεωρείς λογικό, ακόμα κι αν διαπιστώσεις ότι είναι παράλογο. Αν ακόμα δεν το αντελήφθης, είναι έννοιες σχετικές, πολυπρισματικές, πολυπαραγοντικές και αρκετά έως τελείως εξατομικευμένες σε κάθε περίπτωση.
Santinity
Santinity
#5 Θέλεις να κάνεις χαβαλέ με τις φίλες σου ή να σε θαυμάζουν γι'αυτό που κάνεις; Υπάρχει πολύ κόσμος που κάνει παρέα χωρίς να αναφέρετε στην δουλειά του. Επίσης όλοι γνωρίζουμε ίσως άτομα που μπορεί να μην είναι σωστοί επαγγελματίες όμως τους κάνουμε παρέα. Αν έχουν και κάποιο κύρος με συγκεκριμένες επιρροές κλείνουμε και τα δύο τα μάτια. Το ίδιο παρατηρείται και με άτομα που ασχολούνται με παρανομίες. Να πούμε και το αλλο ότι ένας ντήλερ π.χ. μπορεί να βοηθάει/πουλάει χασίς σε καρκινοπαθείς γιατί δεν έχει τις παρενέργειες ασε σχέση με τα παυσίπονα των φαρμακευτική εταιριών και δημιουργεί ευαισθησία και ανοίγει την όρεξη.
bangie
#5 Επιστήμονας άνθρωπος τι σου'λειψε από τις πυροβολημένες; Στο φινάλε ποιες είναι αυτές που θα σε κρίνουν, και τι είδους στήριξη σου παρέχουν σαν φίλες σου! Απλά η παρέα ίσως σου λείπει. Όχι η δική τους συντροφιά! Υπομονή..
bangie
#2 Αφού τα καταλαβαίνεις και μόνη σου. Ποια είναι η απορία; Παράτησες εσύ ποτέ γκόμενο που γούσταρες γιατί "βούλιαξες στα πρέπει, και τη ματαιοδοξία, και τη φοβία"; Όχι ρε πουλάκι μου. Απλά σταμάτησε να σε γουστάρει, ή σε γουστάρει λιγότερο. Αυτό δε σημαίνει ότι φταίς φυσικά, ούτε ότι φταίει εκέινος. Όσο συναισθηματικά ώριμη και να είσαι, δεν σου έχει συμβεί να ξε-γουστάρεις κάποιον κάπως απότομα; Μες στη ζωή είναι αυτά μωρέ.
Niki09
Κάθε χρόνο δηλητηριάζονται ,καίγονται, τυφλώνονται ,δέχονται γεννητικές μετατροπές , αλείβονται από φυτοφάρμακα , απολυμαντικά , κόβονται κομμάτια και επανακολλουνται γίνονται εξαρτώμενα από ναρκωτικά ,αποκοπουνται από τους γονείς τους για να διεξαχθούν ψυχολογικά τεστ κλπ 12 εκατ. Ζώα ποντίκια , πουλιά , σκυλιά άλογα , γαϊδούρια , πίθηκοι κ.αΜόνο το 25% των πειραμάτων σε ζωα εχουν σαν εφαρμογή την βασική έρευνα. Το να εξαπατουμε τον εαυτό μας λέγοντας οτι ολα αυτα γίνονται για το καλο της ανθρωπότητας δεν σημαίνει οτι ειναι κ ετσι απλα δικαιολογώντας το αφήνουμε ήρεμη τη συνείδηση μας. Η αληθεια όμως ειναι αλλη. Διαβάστε κ για τις χημο που γράφτηκε κ πιο πανω. Δυστυχώς η δυτική ιατρική προσκυνά το χρήμα.
Santinity
Santinity
Καταλαβαίνω από ποια οπτική περιγράφεις όλα αυτά. Συμφωνώ εν μέρει αλλά την μεγαλύτερη ευθύνη έχει ο καταναλωτής και όλοι μας θέλουμε να παίρνουμε καλές και σωστές αποφάσεις είτε αυτό αφορά την υγεία μας είτε τοις αγορές μας. -Κάθε ασθενείς έχει τον ιατρό που του αξίζει.
muse
muse
Να μην ξεχνάμε ο όμως οτι τα ποντίκια που χρησιμοποιούνται για αυτά τα πειράματα, εκτρέφονται και πολλαπλασιάζονται γι αυτόν τον λόγο στα εργαστήρια. Δηλ,δεν απειλούνται ως είδος προς εξαφάνιση.
Vasilis21
Vasilis21
#5 Πες στις "φίλες" σου τις δήθεν φιλόζωες αν θέλουν να γίνουν οι ίδιες πειραματόζωα και διάφοροι άλλοι ομοϊδεάτες του, όχι μόνο στη δική σου έρευνα αλλά και στα καινούρια φάρμακα που δοκιμάζονται. Προσπάθησε, όπως σού λέει η Λένα, να γεφυρώσεις το χάσμα εξηγώντας τους τη διαδικασία - μα τις γνώσεις τίς έχεις - και αν εξακολουθούν να έχουν την ίδια στάση, μην ξανασχοληθείς μαζί τους, γιατί δεν θα αξίζει.#6 Δεν θεωρώ θρασύτητα αυτό που είπε ο καθηγητής στην κοπέλα, αλλά θα τό ερμηνεύσω ως προτροπή για να έχει το θάρρος της γνώμης της. Στη σχολή μου, για παράδειγμα, σε πολλά μαθήματα οι καθηγητές ήθελαν ενεργή συμμετοχή των φοιτητών για να κυλήσει το μάθημα και αρκετές φορές μάς προέτρεπαν να μην ντρεπόμαστε να μιλήσουμε. Τώρα, βέβαια, δεν μάς εξηγεί κάτω από ποιες συνθήκες και για ποιο λόγο έγινε η συζήτηση, αν έγινε π.χ. σε κατ' ιδίαν συνάντηση ή κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αλλά δεν μπορώ να τό εκλάβω ως θρασύτητα.
επιπλέω
επιπλέω
#5 αμα ηταν αποτελεσματικα τα αποτελεσματα απο τις κυτταροκαλλιεργειες θα εμεναν εκει, γιατι πρωτα πρωτα ειναι πιο οικονομικο να συντηρεις πιατακια με κυττερα παρα ποσα κλουβια με ζωα και δευτερον απαιτει μακραν λιγοτερο χωρο. Λες οι εταιριες, τα εργαστήρια και τα πανεπιστήμια να εχουν κανενα βιτσιο να ξοδευουν τοοοοσα πολλα λεφτα για πειραματοζωα αμα υπαρχει εξίσου αποτελεσματική και συναμα φτηνοτερη λυση; Συνεχως γινεται ερευνα για νεα πειραματικα πρωτοκολλα και μαθηματικα μοντελα στατστικης αναλυσης ωστε να μειωνεται ο αριθμος των πειραματοζωων.
Dazzling blinds
Dazzling blinds
Πραγματικά, δεν ήξερα πάνω σε ποια ερώτηση να πρωτοσχολιάσω σήμερα, αλλά επειδή ο χρόνος δεν περισσεύει, επέλεξα τον πιο σύντομο για 'μένα δρόμο. #4 "Τι κάνεις στις περιπτώσεις που δεν έχεις πρόχειρο έναν ανιχνευτή ψεύδους?"Έλα που δεν ξέρεις αν λέει αλήθεια ή ψέματα... (δεν το πολυχάφτω) Προς ενημέρωσίν σου, ούτε ο ανιχνευτής ψεύδους είναι απαραβίαστος ή εκατό τοις εκατό έγκυρος. Γι' αυτό και δεν χρησιμοποιείται από τις επίσημες διωκτικές αρχές και θεωρείται αθέμιτο μέσο ανάκρισης. "Μένεις και ρισκάρεις να σε παραμυθιάζουν και να σε πονάνε μια ζωή?" Αν έτσι εκλαμβάνεις τη στάση του, όχι."Φεύγεις χωρίς να κοιτάξεις πίσω ρισκάροντας ότι μπορεί να λέει αλήθεια και να χάσεις τα πάντα?"Αν υπάρχει μέσα σου περιθώριο ο γκόμενός σου να σου λέει αλήθεια, υποθέτω ότι πρέπει να το ερευνήσεις περαιτέρω. Άρχισε να παρατηρείς καλύτερα εν γένει τη συμπεριφορά του/κινήσεις του/γνώρισε εκ των ένδον τον σύντροφό σου, ερεύνησε βαθύτερα τα στοιχεία (απιστίας ή ό, τι άλλο είναι αυτά) που έχεις, έλεγξε αν είναι αποδείξεις ή απλές ενδείξεις. Σύγκρινε το χαρακτήρα του με αυτό το περιστατικό αλλά και με την πιθανότητα να σου λέει ψέματα. Αν παρά και μετά από αυτές τις ενέργειές σου, δε βοηθηθείς και δεν καταλήξεις σε ασφαλές συμπέρασμα, επιχείρησε να το μάθεις αλλιώς. Χρησιμοποίησε ψυχολογικές μεθόδους : πες του ήρεμα, όμορφα και εννοώντας το πως ξέρεις ότι σου λέει ψέματα για τότε, και ίσως πιθανόν και για άλλες φορές, αλλά τον αγαπάς, τον εκτιμάς και τον θέλεις και γι' αυτό θα το αντιπαρέλθεις διότι ο πιθανότερο είναι να μη σημαίνει και τίποτα το ιδιαίτερο, λάθη κάνουμε όλοι κλπ. Αφού δεις πως θα το εκλάβει και με ποιόν τρόπο θα σου αποκριθεί (και ενδεχομένως κουβεντιάσετε - εσύ σταθερή στη στάση σου), στη συνέχεια πες του ότι κατανοείς πως κι αυτός στη θέση σου, σε ανάλογη περίπτωση που προέκυπτε ή θα προκύψει, μάλλον θα έκανε ακριβώς το ίδιο γιατί σε αγαπά, εκτιμά και σε θέλει δίπλα του. Οι αντιδράσεις του θα σου δείξουν ένα δρόμο... Δεν μπορεί... Εκτός κι αν έχεις μπλέξει με κανέναν ηθοποιό μεγέθους Al Pacino ή De Niro. Αν κρίνω από τα ερωτηματικά που έθεσες, ούτε αν σου έλεγε ότι είχαν συμβεί αυτά για τα οποία τον υποψιάζεσαι θα το δεχόσουν σα να μην τρέχει τίποτα και θα συνέχιζες αρμονικά και ήρεμα μαζί του (το ότι λες πως θα το δεχόσουν επίσης δεν το πολυχάφτω). Μπορεί αυτός να είναι ο λόγος που το αρνείται πεισματικά - αν σε ξέρει καλά ή έχει τέτοια δείγματα εκ μέρους σου - σχεδόν ο καθένας στη θέση του το ίδιο θα έκανε, αν ήταν έτσι, και δεν ήθελε να σε χάσει ή να αναστατώσει τη σχέση σας. Οπότε, νομίζω πως εδώ προκύπτουν ερωτήματα που δεν έθεσες στην Α, μπα και που ίσως οφείλεις να απαντήσεις εσύ στον εαυτό σου, όπως "Τί σημαίνει για εμένα αυτό που μπορεί να συνέβη, αν όντως συνέβη;", "Θα μπορούσα να το ξεπεράσω ή όχι, με αποτέλεσμα οι ανησυχίες, οι ανασφάλειές μου και η σύγχυσή μου να αυξηθούν κατακόρυφα και να δηλητηριάσουν τόσο εμένα όσο και τη σχέση ή ακόμα κι εκείνον;", "Αν εξαιρέσω πέρα ως πέρα τα τελευταία στοιχεία που ανακάλυψα, πόσο πολύ εμπιστεύομαι και πόσο καλά γνωρίζω στην πραγματικότητα τον σύντροφό μου;", "Είμαι σίγουρη ότι δε με απατά ακόμα;", "Είναι ο τύπος του ατόμου που μπορώ να ακουμπήσω επάνω του και να έχω δίπλα μου, ακόμα κι αν με απάτησε; Ακόμα κι αν μου το ομολογήσει;". Άσε τα νεύρα. Καταλάγιασέ τα για το δικό σου καλό. Και κοίτα να βλέπεις καθαρά τί συμβαίνει γύρω σου. Πάρε το χρόνο σου, επιτέλους, αν αυτό χρειάζεται για να ηρεμήσεις. Και μην το κάνεις μεγάλο ζήτημα προς τα έξω - ακόμα κι αν είναι - γιατί με αυτό το χειρισμό δε θα κερδίσεις τίποτα. Get practical. Στην τελική, μπορεί να χρειαστεί να επαναπροσδιορίσεις πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις - πιθανόν και όλη την προσωπική σου ζωή, ακόμα -, δε θα τα καταφέρεις αν δεν επανακτήσεις την ψυχραιμία σου.
Dazzling blinds
Dazzling blinds
Αφήστε την αγόρευσή μου ήσυχη... Δε φτάνει που ο Άρειος Πάγος έχασε ένα σπουδαίο ταλέντο, το ίδιο πλήγμα θέλετε τώρα να υποστούν η Α, μπα και οι αναγνώστες της. Επιτέλους, σκεφτείτε για μια στιγμή και το γενικό καλό!
Ιζόλδη
Ιζόλδη
#2. Όλη η ερώτηση, αλλά πολύ περισσότερο η πρόταση «Να το ζουν όμως και οι δύο έντονα ως δύο εκκριτικοί χαρακτήρες», μού έφερε στο μυαλό την παλιά αλλά αξέχαστη επιτυχία «Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας».
claire underwood
claire underwood
3:Πρόσφατα συνέβη κάτι παρόμοιο και σε μένα,μάλιστα ήταν και ένας από τους λόγους που κόλλησα με τη στήλη αυτή,για να ξεχνιέμαι από τη στενοχώρια που έχασα την κολλητή μου.Και είμαστε και 40 χρόνων γαιδαρες,οπότε άντε βρες τώρα άλλη φίλη.Δεν είναι πάντα εύκολο να ελέγχεις τις συνθήκες στις οποίες συμβαίνουν τα πράγματα,ούτε να λειτουργείς μέσα στα όρια που θέλεις να υπάρχουν.Και ο πόνος της απώλειας αργεί να περάσει,τρεις μήνες τώρα και τίποτε...Αν και έκανα προσπάθειες επικοινωνίας ,έπεσα σε τοίχο.Σκέφτομαι βέβαια αν έχει νόημα πια,γιατίδεν νομίζω ότι υπάρχει επιστροφή στην επαφή που είχαμε και δεν νομίζω ότι σε βοήθησα και σε κάτι με τα λεγόμενά μου γιατί νιώθω όπως κι εσύ.Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορώ να αντικριζω την κατάσταση με πιο κριτικό μάτι για να δω αυτά που λέει η Α μπα.Τέλος εξομολόγησης.
Ιζόλδη
Ιζόλδη
#4. Συμφωνώ με De La Net. Η φίλη της ερώτησης παραλείπει να προσδιορίσει το διάστημα, ενώ έχει τεράστια σημασία αν επρόκειτο για τους πρώτους 1-2 μήνες ή για τον πρώτο χρόνο λόγου χάρη. Θεωρώ πως όταν λέει αρχή εννοεί το πολύ αρχικό διάστημα και βρίσκω υπερβολική την αντίδρασή της δεδομένου ότι τον πρώτο καιρό μιας σχέσης όλα είναι ακόμα ρευστά. Μπορεί να κρατάς πισινές και καβάτζες, μπορεί να μην έχεις κλείσει τους λογαριασμούς σου με το παρελθόν, μπορεί να μην είσαι σίγουρος ακόμα για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, πολλά μπορεί. Είσαι ακόμα με το ένα πόδι έξω από τη σχέση και προσωπικά δεν το θεωρώ εξαπάτηση ούτε το κρίνω ως ανήθικο. Σημασία έχει ποια είναι η συμπεριφορά σου από τη στιγμή που αποφασίζεις ότι με αυτό τον άνθρωπο βουτάς στα βαθιά και μετά. Αν η συγκεκριμένη κοπέλα δεν είχε καμία άλλη ένδειξη ατασθαλιών στην πορεία της σχέσης τους, οφείλει να το παραγράψει γιατί μετά από τόσα χρόνια, πώς να το κάνουμε, δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό που μου κάνει πραγματική εντύπωση είναι ότι «ξαφνικά πέσαν στα χέρια της στοιχεία». Τι σημαίνει αυτό; (Ρώτησε τρίτους, κι αν ναι, με τι κίνητρο τα έδωσαν; Χάκαρε τους λογαριασμούς του; Έψαξε το κινητό του;) Δε μπορώ να πιστέψω πως μετά από τριάμιση χρόνια σου έρχονται ουρανοκατέβατες οι πληροφορίες χωρίς να τις έχεις ψάξει, δηλαδή χωρίς κατά κάποιο τρόπο να τρώγεσαι με τα ρούχα σου.
Aloutero
Aloutero
Κι όμως Ιζόλδη!!! Μπορεί να πέσουν οι πληροφορίες στα χέρια σου χωρίς να ψάχνεσαι καθόλου.... Είναι λίγο σαν αυτό που λέει ο λαός, ο θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά αγαπάει και το νοικοκύρη. Έμαθα πριν πολλά χρόνια ότι ο σύντροφός μου με απατούσε, από άσχετη συζήτηση διπλανού τραπεζιού γυναικοπαρέας σε ταβέρνα. Χεχεχε....
zhufaded
βρε συ αμπα, σου έχω στείλει τουλάχιστον 2 ερωτήσεις και δεν έχω δει καμία αναρτημένη, εκτός αν δεν την πρόσεξα. Μου έχουν ξεφύγει σίγουρα κάποια :P. Νομίζω, είχα διαβάσει ότι τώρα πια λόγω του όγκου των "γραμμάτων", διαλέγεις σε ποια θα απαντήσεις. Έχεις κάποια κριτήρια στις επιλογές σου;
De La Net __________________ (╯°°）╯︵ ┻━┻
De La Net __________________ (╯°°）╯︵ ┻━┻
4: Δεν φαντάζομαι να εκπλαγεί κανένας μας να μάθει πως στην αρχή μιας σχέσης όπου ακόμα δεν γνωρίζει ο καθένας πως θα εξελιχθεί και αν θα είναι κάτι ιδιαίτερο και σοβαρό που θα κρατήσει, ένα μεγάλο ποσοστό των εμπλεκόμενων κρατάει μια "πισινή".Αν για παράδειγμα μια κοπέλα έχει 2 αγόρια να ενδιαφέρονται ταυτόχρονα και ανεξάρτητα, μπορεί να επιλέξει τον Α αλλά να μην αποκοπεί τελείως από τον Β για 1 ή 2 μήνες μέχρι να δει αν επέλεξε σωστά. Όποιον και να διαλέξει στο μέλλον, είναι απίθανο να τον ενημερώσει για αυτή την πισινή.
Nayia
Συμφωνώ, δεν ζουν οι άνθρωποι σε κλουβί μέχρι να βρούνε το μεγάλο έρωτα, πιθανότατα βγαίνουν και με άλλους. Και επίσης μέχρι να μονιμοποιηθεί η σχέση δεν πιάνεται και για γκράντε προδοσία ότι και να έκανε. Κορίτσι της ερώτησης 4 εγώ στη θέση σου δε θα έδινα τόση σημασία σε πράγματα που έγιναν στην αρχή της σχέσης σας, δλδ περίπου 3 χρόνια πριν όταν η σχέση σας ήταν σε εντελώς διαφορετική φάση. Τώρα μένετε μαζί και είστε για 3+ χρόνια μια χαρά, γιατί να το χαλάσεις; Κάνε παραγραφή του αδικήματος και ζήσε το τώρα της σχέσης σου.
Allure
#1:"ουτε εγω ηθελα να παντρευτω, αλλα ηθελε ο αντρας μου"... κατ' αρχας, πολλα μπραβο στην α-μπα για την απαντηση. Κατα δευτερον, τι διαβαζουν τα ματακια μου..ουτε στη δεκαετια του 60 να ημασταν...λυπαμαι που εκφραζομαι ετσι, αλλα ποση ανωριμοτητα..
kori
υπάρχει και το ενδεχόμενο, επειδή δεν έχει κάποιο λόγο λέει για να εναντιώνεται στο γάμο κι επειδή ο άντρας της σίγουρα έχει πιο ουσιαστικούς λόγους που τον θέλει, να γίνει ένας συμβιβασμός που στην τελική ούτε θυσία δεν απαιτεί, αλλά θα κάνει τον έναν πολύ χαρούμενο. δεν νομίζω ότι η αγάπη είναι ανώριμη.
Allure
ωριμη ομως, πρεπει να ειναι η αποφαση να παντρευτει κανεις. Τη τελετη, τη διαλεγεις, οπως σημειωνει και η Α-Μπα. Αν θελεις, κανεις μια τελετη μονο με τον κουμπαρο ή αν θελεις, κανεις υπερπαραγωγη. Το συζητας και αποφασιζετε απο κοινου. Επισης, συμφωνα με το νεο νομο, ο καθε συζυγος ετοιμαζει τη δικη του φορολογικη δηλωση, και οχι πλεον απο κοινου. Δεν παντρευεσαι ομως για να κανεις τον αλλο χαρουμενο...ο γαμος εχει χαρες αλλα και ευθυνες, και το αληθινο παρτυ ξεκινα την επομενη μερα του γαμου..γι' αυτο και πρεπει να ειναι καποιος-α συνειδητοποιημενοι για το βημα αυτο.
Ro_xy
Ro_xy
#7 Διαφωνώ εν μέρει με την απάντηση, αλλά συμφωνώ στο ότι δεν υπάρχει «πρέπει» σε αυτά που ανέχεται κανείς μέσα στη σχέση. Η φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών υπάρχει, παρότι στην Ελλάδα έχουμε ταμπού με αυτό το θέμα. Και ναι, μπορεί να εξυπηρετεί και μια ανάγκη επιβεβαίωσης, αλλά κι αυτό ανθρώπινο είναι. Ο φίλος σου ίσως όντως να έχει μέσα του κάτι που τον τρώει, αλλά και ποιος δεν έχει; Αυτοί που δεν επιδιώκουν να αρέσουν μπορεί επίσης να είναι βαθιά προβληματικοί και κατά πάσα πιθανότητα άκρως αντικοινωνικοί. Για μένα η κοινωνικότητα είναι χάρισμα κι αν τίποτα δε γίνεται κρυφά, δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος ανησυχίας. Από την άλλη, εσύ ξέρεις μόνο πως είσαι και τι είδους σχέση θες. Αν πχ εσύ δεν έχεις κανέναν άντρα φίλο, είναι λογικό να αισθάνεσαι μια κάποια ανισότητα. Αν κι εσύ η ίδια είσαι αντικοινωνική, σου προτείνω να βρεις έναν αυτιστικό και θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Αν θες μια σχέση 100% αφοσίωσης, μπορείς να βρεις έναν που να ψάχνει μαμά. Πέρα από την πλάκα, νομίζω ότι πρέπει να ερευνηθεί η φιλία λίγο πιο βαθιά. Αν οι κοπέλες αυτές είναι άνθρωποι που ξέρει καιρό και του έχουν σταθεί σε δυσκολίες, θα ήταν τουλάχιστον αχαριστία να σταματήσει να τις κάνει παρέα επειδή βρήκε γκόμενα. Επίσης λες ότι κάνει παρέα κυρίως με γυναίκες, αλλά είναι όντως έτσι; Δηλαδή τι ποσοστό των φίλων του είναι γυναίκες; Αν η απάντηση είναι 90%, μπορώ να καταλάβω την ανησυχία.
bagle
bagle
Αυτοί που δεν επιδιώκουν να αρέσουν μπορεί επίσης να είναι βαθιά προβληματικοί και κατά πάσα πιθανότητα άκρως αντικοινωνικοί Πηγή: www.lifo.grOh really?Μεγάλο λογικό άλμα,αν θέλεις τη γνώμη μου.Μπορεί να μην επιδιώκουν να αρέσουν σε όλους,ας πούμε.Μπορεί να επιδιώκουν να είναι αρεστοί μόνο στη μαμά τους.Μπορεί να θέλουν να είναι αρεστοί,αλλά να μην τροποποιούν τη συμπεριφορά τους για να το καταφέρουν.
technicolor
Αν κι εσύ η ίδια είσαι αντικοινωνική, σου προτείνω να βρεις έναν αυτιστικό και θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Πηγή: www.lifo.gr Και αν σκέφτεσαι και μιλάς έτσι, να βρεις έναν απο μια ανώτερη φυλή.
Ερωτευμένη Τσούχτρα
Ερωτευμένη Τσούχτρα
Άλλο να έχεις φίλες, και άλλο να κάνεις εμφανή σημεία φλερτ μπροστά στην κοπέλα σου, του στυλ "δαγκώνω την άλλην, έλα μωρέ φιλαράκια είμαστε". Αυτό δύο μηνύματα μπορεί να μου δώσει, είτε α)θέλει η κοπέλα να τον θέλει β)θέλει να προκαλέσει τη ζήλια της κοπέλας του. Δεν είναι κέρατο, όχι, αλλά είναι πράξη αγένειας και ασέβειας, και όχι κοινωνικότητας, ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Μπορείς μια χαρά να έχεις φίλους του άλλου φύλου, χωρίς να αγωνίζεσαι να προκαλέσεις. Γιατί, εκτός αν είστε 15 χρονών ή είχατε πιεί καναδυο μπουκάλες ουίσκυ, το φιλικό "τσιμπιμα-δάγκωμα" είναι κάτι που στο 99,9% του κόσμου ΔΕΝ εντάσσεται σε φιλική ή κοινωνική επαφή. Εντάσσεται σε φλερτ και μάλιστα άμεσο. Αν μάλιστα συμβαίνει και συχνά μου φαίνεται μάλλον λογικό να νιώθει όπως νιώθει η κοπέλα της ερώτησης.
Ro_xy
Ro_xy
Πωπω η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να κάνω (προσωπικό) ρεκόρ αρνητικών σχολίων και ψήφων. Χαλαρώστε λίγο ρε παιδιά, πολύ στην τσίτα είστε μερικοί :-P@ bagle: Κανένα λογικό άλμα γιατί είπα «μπορεί» να είναι βαθιά προβληματικοί και «κατά πάσα πιθανότητα» άκρως αντικοινωνικοί. Στο «μπορεί» χωράει όσο μεγάλο ή μικρό ποσοστό θέλει να βάλει ο καθένας. Αυτό που ήθελα να πω στην ουσία είναι ότι όλοι έχουμε θέματα και κάτι που μας τρώει κι όχι μόνο αυτοί που θέλουν να αρέσουν. @ technicolor: Διευκρίνησα αμέσως μετά ότι έκανα πλάκα με την έννοια ότι είπα κάτι τραβηγμένο από τα μαλλιά. Νόμιζα ότι ήταν προφανές... @ τσούχτρα: Ο κώδικας επικοινωνίας είναι διαφορετικός για τον κάθε άνθρωπο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η κοινωνική ομάδα, η κουλτούρα, ακομη και η ηλικία και ο χαρακτήρας φυσικά. Όταν λες το 99,9% του κόσμου, ποιον κόσμο εννοείς ακριβώς, με τι συμπέρασμα έβγαλες αυτό το ποσοστό και το κυριότερο, πώς ξέρεις που ανήκει ο γκόμενος της κοπέλας ; Δεν πιστεύω ότι υπάρχει καθολικό πρωτόκολλο φιλικής επαφής και φλερτ, αλλά ούτε και είπα ότι δεν είναι λογικό να αισθάνεται η κοπέλα όπως αισθάνεται και μάλιστα το διευκρινησα στην πρώτη μου φράση: «συμφωνώ στο ότι δεν υπάρχει «πρέπει» σε αυτά που ανέχεται κανείς μέσα στη σχέση». Το μόνο που είπα ήταν να το ψάξει λίγο βαθύτερα.
bagle
bagle
Ro_xy,όχι,θα υποφέρεις!Ευτυχώς που έβαλες το «μπορεί»,αυτό τ΄αλλάζει όλα!Τεσπα ρε συ Pro_xy,γιατί να είναι κάποιος αντικοινωνικός όταν δεν τον ενδιαφέρει να γίνεται αρεστός από διάφορα γκομενάκια;Ή μήπως όταν θέλεις να γίνεσαι αρεστός είσαι ταυτόχρονα και pro-κοινωνικός;Δε βγάζω άκρη,στο λέω.Ισως το να θέλεις συνεχή αναγνώριση να είναι το άρρωστο και όχι το ανάποδο.Υο!
Ερωτευμένη Τσούχτρα
Ερωτευμένη Τσούχτρα
Ναι, η στατιστική είναι αυθαίρετη. Τη μαγείρεψα στην κατσαρόλα μου, είναι αλήθεια. Προφανώς δεν υπάρχει πρωτόκολλο, για αυτό και η κοπέλα είναι προβληματισμένη, για αυτό και ο άλλος κάνει ότι κάνει (αφού σ'αρέσουν οι υπερβολές: αν ζούσαμε στο μεσαίωνα, στοίχημα ότι δε θα το έκανε;). Αν υπήρχε σαφές πρωτόκολλο, θα ήξεραν και οι δύο που βαδίζουνε. Αλλά, μεταξύ μας, το να επιζητάς σωματική επαφή με τον άλλο (και μάλιστα τόσο έντονη), δείχνει ότι θέλεις παραπάνω οικειότητα. Ναι, δεν είναι το ίδιο για όλους, ναι είναι θέμα επικοινωνίας, αλλά είναι καλό να καταλαβαίνουμε ότι για πολλους/ες αποτελεί μήνυμα, και είναι καλό από τη στιγμή που είμαστε ενήλικες να ξέρουμε πώς φαίνεται αυτό που κάνουμε (άσχετα αν φυσικά είναι επιλογή μας να εξακολουθήσουμε να το κάνουμε-αναγνωρίζοντας όμως τις τυχόν συνέπειες, λ.χ νευριασμένη κοπέλα, μπερδεμένη φίλη)
Ro_xy
Ro_xy
Έλα ρε bagle, χτύπα κι άλλο!Δεν κατάλαβες την ουσία αυτού που είπα (ότι είτε κοινωνικός, είτε αντικοινωνικός είναι κανείς, θέματα έχουμε όλοι) και μάλλον γι' αυτό δεν καταλαβαίνω κι εγώ τίποτα από την απάντησή σου. Τέλος πάντως μάλλον δεν καταλαβαινόμαστε γενικότερα, αλλά it’s ok, no hard feelings :-)Μη με ξαναπείς pro_xy όμως γιατί με πληγώνεις :-P
bagle
bagle
Το κατάλαβα μια χαρά αυτό που εννοούσες Ro_xy!Εφερες όμως ένα παράδειγμα που φαίνεται να το πιστεύεις κιόλας,εκεί έχω ένσταση.Πώς σου΄ρθε ότι δεν καταλαβαινόμαστε;Σε ψηφίζω έτσι κι αλλιώς πάντως.Αστειευόμουν,φυσικά,με το Pro_xy και αν πληγώθηκες,σου άξιζε,λίγο.Εύχομαι να καταλαβαίνεις απ΄το κείμενο ότι τα έλεγα με ευχάριστη διάθεση.CheerioPs παρακαλώ να αισθάνεσαι άνετα να κάνεις λογοπαίγνια ή/και να κοροϊδεύεις το username και το avatar μου οποιαδήποτε ώρα.
Ερωτευμένη Τσούχτρα
Ερωτευμένη Τσούχτρα
Τί ωραίες ερωτήσεις σήμερα; Δεν ξέρω ποια να πρωτοαπαντήσω. Ως "ερωτευμένη τσουχτρα" θα διαλέξω τη #2. Για εμένα λοιπόν, ο έρωτας φαίνεται στις πράξεις, διότι είναι από τη φύση του ο πόθος που γίνεται αγάπη. Καλό είναι να έχεις και παρόμοιες απόψεις με τον άλλο -αλλά αν δείχνει και είναι ερωτευμένος μαζί σου, λίγη σημασία έχει- ας το πει και τσιχλόφουσκα αυτό που του συμβαίνει, ποιά η διαφορά;. Το θέμα των ορίων και του ελέγχου στον έρωτα, είναι άλλο. Πιστεύω ότι ενώ δε μπορούμε πάντα να επιλέξουμε ποιόν ερωτευόμαστε, γιατί ερωτευόμαστε με όλο μας τον εαυτό, και όχι μόνο με τα λογικά κομμάτια μας, μπορούμε να επιλέξουμε *τι θα κάνουμε* με τον έρωτά μας. Θα φέρω ένα ακραίο παράδειγμα, γιατί δε μας μιλάς καθόλου για συνθήκες, αν του ζητάς να πουλήσει όλη την περιουσία του και να πάτε μαζί σε άλλη χώρα, καταλαβαίνεις πως δε φταίει ότι δεν είναι αρκετά ερωτευμένος μαζί σου, αλλά ότι, αντίθετα με τα όσα διδάσκει το Χόλυγουντ, ο έρωτας δεν είναι το μοναδικό μέτρο και σταθμό στη ζωή μας. Αν πάλι βάζει σαν "δικαιολογία" κάτι του στυλ "δεν είμαι αρκετά ερωτευμένος μαζί σου για να συζήσουμε, και μου ξεπερνά τα όρια να έρχομαι σπίτι σου", τότε να τον πιστέψεις: Όντως δεν είναι αρκετά ερωτευμένος, γιατί αν ήτανε, θα κοπτόταν -και ας του ξεπερνάς τα όρια- να βρει κάποιου είδους λύση, και σίγουρα θα ήταν διατεθειμένος, ακόμα και να μην έκανε πίσω στα όριά του, να διαπραγματευτεί.
Πλήττω
Αν κατάλαβα καλά, η wannabe scientist λέει το εξής : "μπορεί εγώ να βασανίζω συνειδητά μαϊμούδες αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω, το κοψιδάκι σας δεν φύτρωσε στη γη. Οπότε μη μου δημιουργείτε και πολλές ενοχές εμένα. Αντε" Γουστάρω εκλαΐκευση
Parisios
Parisios
Όχι ακριβώς. Πιο πολύ λέει "Μου τη λέτε που κάνω πειράματα σε ζώα για να σώσω συνανθρώπους μου, ενώ εσείς βασανίζετε (εδώ πάει το βράσιμο του αστακού) ή συμμετέχετε στη δολοφονία ζώων (κρεατοφαγία) μόνο και μόνο για να ευχαριστήσετε τον εαυτούλη σας. Άσε που στην τελική επωφελείστε από την ιατρική πρόοδο που προκύπτει από τα πειράματα (εδώ πάνε τα εμβόλια και οι ασπιρίνες). Μήπως είστε λίγο υποκριτές;"
Πλήττω
Πάνω κάτω το ίδιο λέμε, μόνο που εγώ δίνω έμφαση στο οτι η αναφορά στην υποκρισία αυτών που την κρίνουν, σαν επιχείρημα, δεν αναιρεί το ότι η ίδια βασανίζει συνειδητά μαιμούδες. Και φυσικά, στο ότι παίρνει θέση για ένα σοβαρό ζήτημα όχι ως wannabe scientist αλλά κλαιγόμενη "οι-φίλες-μου-με κατηγορούσαν" με επιχειρήματα 5χρονου τύπου γίνε χορτοφάγος.
Parisios
Parisios
Πρώτα πρώτα, μη μπερδεύεις το μέσο με το σκοπό. Δεν "βασανίζει συνειδητά μαιμούδες", κάνει έρευνα και είναι αναγκαίο για την έρευνά της να κάνει πειράματα και σε ζώα. Η αναφορά στην υποκρισία αυτών που την κρίνουν, αναιρεί το δικαίωμά τους να την κρίνουν. Και στην ουσία αυτό την ενοχλεί, ότι δεν κοιτάνε την καμπούρα τους αλλά θέλουν να το παίξουν και ανώτερες ηθικά.
Vernedead
Vernedead
Ότι κάποιος για να περιγράψει και να ερμηνεύσει τις σχέσεις του με τους φίλους του οφείλει να το κάνει μέσω της επιστημιολογίας.Περισσότερο για καγκουριά θα μου έκανε αυτό.Η θέση της πάνω σε αυτό το ζήτημα θα αποτυπωθεί σε μια ενδεχόμενη μελέτη ή σε κάποιο συνέδριο ή σε μια συνέντευξη ή σε μια συζήτηση με τέτοιο περιεχόμενο.Για την ώρα την κατηγορούν ως δολοφόνο,δεν ζητούν να τους μιλήσει για την επιστήμη της.
Πλήττω
Θεωρώ ότι ως επιστήμονας οφείλει να απαντήσει στην όποια κριτική, -την οποία θα δεχτεί αναπόφευκτα- και να χειριστεί το θέμα με κάποια σοβαρότητα όχι κατινίστικα για τις άχαριστες ως προς την επιστήμη και υποκρίτριες φιλενάδες. Το "μη με κρίνεις γιατί εσύ δεν είσαι καλύτερος" εν προκειμένω απλά δεν στέκει. Γνώμη μου! Και δεν έχει σχέση με το τι πιστεύω για τα πειράματα.
Vernedead
Vernedead
Άιντα...διάβασα το πρώτο σχόλιο,μου'βγαλε το μάτι.«Επιστημολογία» όχι «επιστημιολογία».Καμιά επιλογή για edit στα σχόλια είναι στα σχέδια,αντί να γράφουμε ξεχωριστό σχόλιο για να διορθώσουμε λάθη στο προηγούμενο;
De La Net __________________ (╯°°）╯︵ ┻━┻
De La Net __________________ (╯°°）╯︵ ┻━┻
Ο γιατρός δεν είναι επιστήμονας - είναι απλά γιατρός. Κάποιοι γιατροί είναι ΚΑΙ επιστήμονες εξαιτίας της οδού που επέλεξαν να εξασκήσουν την ιατρική (συνήθως έρευνα όπως η κοπέλα της ερώτησης) - αλλά οι περισσότεροι δεν είναι. Αν θέλετε να μάθετε γιατί, διαβάστε αυτό το εξαιρετικό άρθρο από το British Medical Journal:http://www.bmj.com/content/328/7454/0.9
Ιζόλδη
Ιζόλδη
Δεν είναι όλοι οι γιατροί επιστήμονες, ναι. Να το επεκτείνω λίγο ακόμα: δεν είναι ούτε όλοι οι ερευνητές επιστήμονες, τουλάχιστον όχι αυτοί που κάνουν ακόμα τα πρώτα τους βήματα όπως η κοπέλα της ερώτησης. Δεν είναι ξερή γνώση η επιστήμη, δεν είναι μηχανική εκτέλεση των τεχνικών, αλλά τρόπος σκέψης και έκφρασης που καλλιεργείται με πολύ κόπο και χρόνο. Αν -λέω αν- για να πείσει τις φίλες της χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα που διατύπωσε και στην ερώτηση, τότε καταλαβαίνω γιατί δεν τις πείθει. Κι ο λόγος είναι ότι παρασύρεται κι η ίδια σε συναισθηματική και "μπακάλικη" επιχειρηματολογία ενώ παίζει στην έδρα της. Όταν λες πχ. ότι η αποκλειστική χρήση κυτταροκαλλιεργειών είναι μια καραμέλα που πιπιλίζει η κάθε κοντοχωριανή, αποδυναμώνεις τη θέση σου. Αυτό δεν είναι επιστημονικό επιχείρημα, δεν είναι καν εκλαικευμένο επιστημονικό επιχείρημα. Ούτε μπορείς να ξεμπερδέψεις με ένα "δεν ισχύει αυτό". Οφείλεις να εξηγήσεις (γιατί εσύ ξέρεις, ο άλλος δεν ξέρει) σε ποιες περιπτώσεις και για ποιους λόγους κάποια πειράματα πρέπει να επεκτείνονται και σε in vivo μοντέλα. Όταν ο άλλος σε κατηγορεί για τα πειραματόζωα, πρέπει να απαντήσεις για τα πειραματόζωα, όχι για τα κακόμοιρα τα αρνάκια που τα τρως το Πάσχα.
kori
5χρονο την είπες, ότι κλαίγεται το είπες, κατίνιασμα την ερώτηση την είπες. Η μόνη εκλαίκευση εδώ είναι τα σχόλιά σου. Σταματήστε να κατηγορείτε την κοπέλα ότι δεν υπερασπίζεται καλά την άποψή της, μια στήλη είμαστε εδώ, όχι δικαστήριο, οπότε προφανώς η λεπτομερής και σοβαρή συζήτηση έγινε με τις φίλες όταν έπρεπε, κάτι που αποδείχτηκε μη αρκετό για να μην κάνουν παρέα πλέον! Και απλά θέλει να μας πει ότι ρε γαμώτο είναι άδικο να κρίνεσαι από τους ίδιους σου τους φίλους τόσο αυστηρά και τυφλά, όταν αυτό το κάνει άνετα όλος ο υπόλοιπος κόσμος!!! (βλ σχόλια εδώ ένα πράμα)