Death row dinners: το χειρότερο concept εστιατορίου που δεν άνοιξε ποτέ

Death row dinners: το χειρότερο concept εστιατορίου που δεν άνοιξε ποτέ Facebook Twitter
0

«Τι θα διάλεγες για τελευταίο γεύμα;» είναι μια ερώτηση που μάλλον όλοι έχουμε σκεφτεί, ως παιχνίδι καθαρά θεωρητικό. Είναι ένα θέμα που συναρπάζει ξανά και ξανά, με αναπαραστάσεις επιλογών καταδικασμένων σε θάνατο, μέχρι βιβλία με δηλώσεις διάσημων σεφ.

Οι επιλογές κάποιου στο φαγητό ανοίγουν ένα παράθυρο στην προσωπικότητά του με έναν πολύ διεισδυτικό τρόπο – πόσες φορές έχουμε σχολιάσει τις παραξενιές κάποιου στο φαγητό ως ένδειξη για τον χαρακτήρα του – και αυτό, σε συνδυασμό με το μεγάλο Τέλος κάνει το θέμα συγκλονιστικό, από τον Μυστικό Δείπνο μέχρι σήμερα.

Την προηγούμενη εβδομάδα μια ομάδα με όνομα "Dirty Dishes" ανακοίνωσε τα εγκαίνια ενός pop up εστιατορίου στο Λονδίνο με θέμα "Death Row Dinners" με υπότιτλο «φάτε σα να είναι η τελευταία σας μέρα στη γη». Η ανακοίνωση έγινε viral αμέσως, αλλά μάλλον όχι με τον τρόπο που ήλπιζαν οι διοργανωτές. Η θεωρητική ερώτηση είναι ένα πράγμα. Η εκμετάλλευση της ιδέας με ένα εστιατόριο που χρεώνει, χρησιμοποιώντας ανθρώπους που πέθαναν εξαιτίας της θανατικής ποινής, μιας νομοθεσίας που αμφισβητείται έντονα και προκαλεί πολύ σοβαρές διαμάχες, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.

Death row dinners: το χειρότερο concept εστιατορίου που δεν άνοιξε ποτέ Facebook Twitter
Death row dinners: το χειρότερο concept εστιατορίου που δεν άνοιξε ποτέ Facebook Twitter

Το σάιτ της οργάνωσης (δεν υπάρχει πια) παρουσίαζε ασπρόμαυρες φωτογραφίες καταδικασμένων σε θάνατο και την περιγραφή των επιλογών τους, λίγες ώρες πριν πεθάνουν: «λαγός, ψωμάκια με σάλτσα λαγού, τάρτα με μαύρα μούρα», «μπέργκερ, δύο βραστά αβγά, ψητή πατάτα, τρία σφηνάκια Τζακ Ντάνιελς, καφές».

 

Death row dinners: το χειρότερο concept εστιατορίου που δεν άνοιξε ποτέ Facebook Twitter

Death row dinners: το χειρότερο concept εστιατορίου που δεν άνοιξε ποτέ Facebook Twitter

 

Το Death Row Dinners δήλωνε ότι δίνει στους «κατάδικους» την ευκαιρία «να ζήσουν μια νύχτα πίσω από τα κάγκελα ενός εστιατορίου στο Λονδίνο» και προειδοποιούσε τους ενδιαφερόμενους για το ενδεχόμενο να «καταδικαστούν». Η ανέμελη, προσβλητική αντιμετώπιση έκανε την Διεθνή Αμνηστία, η οποία παλεύει για την κατάργηση της θανατικής ποινής, να αντιδράσει. Ο Niall Cooper, εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας, δήλωσε ότι δεν μπορεί να σκεφτεί κάτι πιο απωθητικό. «Θεωρήσαμε ότι το Death Row Dinners είναι μια φάρσα, ήταν δύσκολο να πιστέψουμε ότι κάποιος διάλεξε αυτό το θέμα στην πραγματικότητα. Είναι τρομερά κακόγουστο.»

Οι οργισμένες αντιδράσεις του κοινού έκαναν τους διοργανωτές να υποχωρήσουν απρόθυμα, (αρχικά απάντησαν κάτι που συνοψίζεται σε «δεν χρειάζεται να έρθετε αν δεν σας αρέσει») δηλώνοντας «σοκαρισμένοι και θλιμμένοι». Μέσα στο Σαββατοκύριακο το σάιτ και το twitter του Death Row Dinners καταργήθηκαν και οι διοργανωτές επιβεβαίωσαν ότι η διοργάνωση ακυρώθηκε λόγω «πολύ επικίνδυνης συμπεριφοράς».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ