"Αχ, καλή μου κυρία! Είστε νέα, όμορφη, ροδοκόκκινη, πρέπει να ζήσετε, να απολαύσετε τη ζωή σας... Η ομορφιά όμως δεν είναι παντοτινή! Ύστερα από δέκα χρόνια θα θελήσετε, βέβαια, να σεργιανάτε σαν την παγόνα και να κουνάτε την ουρά σας στους κυρίους αξιωματικούς, αλλά τότε θα είναι πια αργά".
Έτσι γράφει ο Τσέχωφ στην Αρκούδα, μια κωμική ιστορία σε μια πράξη με πρωταγωνίστρια την ροδομάγουλη χήρα νέα κτηματία Ελένα Ιβάνοβα Ποπόβα. Εμπνευσμένη από το θεατρικό έργο του Άντον Τσέχωφ είναι και η ομώνυμη όπερα του Βρετανού συνθέτη, William Walton. Πρόκειται για μια ευφυέστατη μεταφορά του θεατρικού έργου η οποία ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στη σκηνή χάρη στην συνδρομή του λιμπρετίστα Paul Dehn.
Kρατώντας αναλλοίωτους τους καρικατουρίστικους χαρακτήρες του έργου Walton και Dehn εμπλούτισαν μουσικά το έργο με νότες και συνθέσεις που φλερτάρουν με την κινηματογραφική μουσική και το καμπαρέ.
Ο ίδιος ο Walton ονόμασε το έργο του "extravaganza σε μια πράξη" ,θέλοντας να τονίσει την ακρότητα και την συναισθηματική φόρτιση των χαρακτήρων.
Η ιστορία έχει ως εξής:
Η χήρα Πόποβα θρηνώντας το χαμό του όχι και τόσο πιστού συζύγου της, κάτω απ διερευνητικό βλέμμα του πιστού υπηρέτη Λούκα , δέχεται την επίσκεψη του Σμύρνοφ που ζητά τα χρήματα τα οποία του οφείλει ο μακαρίτης. Η έντονη αντιπαράθεση Σμυρνόφ και Πόποβας οδηγείτε σε ακρότητες, με μοναδική λύση την μονομαχία. Τα πιστόλια δεν αργούν να βγουν. Μόνο που τη θέση του μίσους παίρνει ο παθιασμένος έρωτας.
Γιατί η Αρκούδα ανεβαίνει ως όπερα και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία αφού επαναλαμβάνεται για ακόμα δυο παραστάσεις σήμερα και στις 24 Νοεμβρίου;
“Οπερα γιατί είναι νταντά”, μας λέει ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής. “Οπερα στο θέατρο γιατί είναι πρωτοπορία,είναι το απόλυτο θέατρο. Αυτό με κέντρισε από την πρώτη στιγμή. Ακρίβεια και καθαρότητα. Η αναρχική τρελλή κωμωδία του Walton ήταν καθαρό θέατρο. Είχε μιά τρέλλα ,μιά διαφάνεια , ήταν ένα μικρό αριστούργημα,που χρησιμοποιώντας το έργο του Τσέχωφ ,την Αρκούδα ,πρότεινε μιά σουρεαλιστική στυλάτη κωμωδία. H σχέση των δύο φύλων μέσα από την ανατρεπτική λογική του Walton οδηγείται στα άκρα,στα όρια της μονομαχίας. Οι χαρακτήρες του έργου του Walton πλέον , είχαν μιά συμπεριφορά που φλέρταρε έντονα με τον βωβό κινηματογράφο ,με τον Μπάστερ Κήτον,με το καρτούν… Ολο το έργο είναι ποτισμένο με φλεγματικό εγγλέζικο χιούμορ που θυμίζει ώρες ώρες Μόντυ Πάιθονς”.
Ιnfo:
Η Αρκούδα του Τσέχωφ
Θέατρο Σημείο, Χαρ.Τρικούπη 4 (Πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο)
17 και 24 Νοεμβρίου
Σκηνοθεσία - φωτισμούς: Νίκος Διαμαντής
Μουσική: William Walton και λιμπρέτο των Paul Dehn-William Walton
Μουσική διδασκαλία και ζωντανή εκτέλεση της μουσικής: Νίκος Βασιλείου
Τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Ειρήνη Αθανασίου [Πόπποβα], Αρκάδιος Ρακόπουλος -Μιχάλης Ψύρας [Σμυρνόφ], Μιχάλης Κατσούλης [Λούκα]
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου
σχόλια