Παρά τη γενικά καλή εικόνα από τη χθεσινή «γιορτή της δημοκρατίας» στην πρώτη εκλογή για ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας, χωρίς παρατράγουδα και μεγάλες εκπλήξεις, υπήρξε ένα περιστατικό που έκανε πολλούς να αναρωτηθούν –ακόμα μια φορά- για την ποιότητα του πολιτικού μας συστήματος.
Ο Παναγιώτης Μελάς, ανεξάρτητος βουλευτής Πειραιά, πρώην βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων και πιο παλιά της Νέας Δημοκρατίας, ψήφισε παρών (δηλαδή «όχι») στη διαδικασία. Αρχικά το πρόβλημα εντοπίζεται στην ανακολουθία του, καθώς τις προηγούμενες ημέρες ο κύριος Μελάς είχε δηλώσει ότι θα ψηφίσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σχεδόν όλοι μας όμως είμαστε συνηθισμένοι πια στις πολιτικές «κωλοτούμπες» και δεν θα μας άγγιζε τόσο μια ακόμη. Τον κλαυσίγελο προκάλεσαν οι δηλώσεις του αμέσως μετά, έξω από τη βουλή: «Είχα πει ότι είμαι 80%. Σήμερα υλοποίησα το 20% και το 80% θα το υλοποιήσω στις επόμενες ψηφοφορίες. [...] Στις άλλες εκλογικές αναμετρήσεις που θα έχουμε, θα είμαι προς θετική κατεύθυνση».
Υποθέτω ότι οι περισσότεροι επικριτές του Μελά που τον ανάγουν σε εκπρόσωπο του «πολιτικού συστήματος» δεν ασπάζονται τη μαρξιστική θεωρία και δεν έχουν πρόβλημα με την αστική δημοκρατία, το Προεδρευόμενο (αντιπροσωπευτικό) Κοινοβουλευτικό πολίτευμα και το φιλελεύθερο κράτος. Η κριτική λοιπόν θα πρέπει να στοχεύει το πολιτικό προσωπικό της χώρας και όχι το πολιτικό της σύστημα.
Μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε για την ανάγκη –ή όχι- αλλαγής πολιτικής. Το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα όμως με αφορμή και τη χθεσινή κωμικοτραγική συμπεριφορά του κυρίου Μελά είναι ότι εκτός της οικονομίας έχει πτωχεύσει και το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ένα από τα κύρια ζητήματα των ερχόμενων εκλογών θα πρέπει να είναι λοιπόν η ανανέωσή του με όπλα την περισσότερη πολιτική ενσωμάτωση, μεγαλύτερη διαφάνεια, αύξηση του γενικού ενδιαφέροντος για τα κοινά, ενδυνάμωση ανεξάρτητων πηγών ενημέρωσης, αλλαγή στον τρόπο εκλογής των βουλευτών κ.ά. Σίγουρα υπάρχουν και πιο σοβαροί άνθρωποι για να μας αντιπροσωπεύσουν.
σχόλια