ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Πώς να περάσεις νοστιμότατα στη Θεσσαλονίκη

Πώς να περάσεις νοστιμότατα στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
1

 

Πώς να περάσεις νοστιμότατα στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
KONSTANTINOS TSAKALIDIS / SOOC

Οι φίλοι και ανταποκριτές από τη συμπρωτεύουσα, μου μήνυσαν να ανέλθω πάραυτα, για να προλάβω καυτές και σπαρταριστές τις νέες αφίξεις, να δω που σκοτώνει φέτος η πόλη τη χειμωνιάτικη θλίψη της, που μεταφράζεται σε πολλά καντάρια βροχής και μια βαλκάνια, αγγελοπουλική γκριζάδα που φέρνει τη νύχτα από τις 4 το απόγευμα. Κάτω από τις ομπρέλες και ανάμεσα σε επικά μποτιλιαρίσματα, είδα τη Θεσσαλονίκη να επιμένει, να συναντιέται, να περνά καλά χωρίς να το κάνει θέμα, να έχει ένα κέντρο που μαζεύει όλες τις θλιμμένες ψυχές για να τις κεράσει ζεστασιά και γέλιο και παρ'όλο που τα συνεργεία δουλεύουν πυρετωδώς για να αποκεντρώσουν μια νέα διασκέδαση, ευχήθηκα να μην μεγαλώσει ποτέ.

Πώς να περάσεις νοστιμότατα στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Στο Meet the ball έχουν μια φρέσκια άποψη για τον κεφτέ, που όπως και να τον προτιμήσεις είναι στρουμπουλός, τραγανός, αλάδωτος, βελούδινος και ζουμερός στο μέσα του.

Meet the ball, Ζεύξιδος 6, 2301241141

Στη Ζεύξιδος του κέντρου, εκεί όπου συμβαίνουν όλες οι θαυμαστές συναντήσεις χωρίς συνενοήσεις και κινητά, μέχρι πρότινος ήταν κάτι σε all day bar-καφέ. Όμως, η οικογένεια του Καλούδη και του Κώστα Γιοβανίτσα, πριν τα νέα ήθη, είχε στο ίδιο μέρος ένα κλασικό, θεσσαλονικιό μαγέρικο, με τη μαμά Φανή, που μαγειρεύει ονειρεμένες πίτες και όλα τα σπιτίσια μαγειρευτά στο-δεν-έχεις-καλύτερο, στην κουζίνα. Μαθημένοι στους ρυθμούς και στην άλλη επαφή με τον κόσμο που έχει ένα εστιατόριο, τα δυό αδέλφια έπληξαν αφόρητα στη μονοτονία του καπουτσίνο και του τζιν-τόνικ, αποφάσισαν να ξαναχτίσουν τη γκρεμισμένη κουζίνα και να αφιερώσουν ένα καινούριο μαγαζί στον κεφτέ, σπεσιαλιτέ της μαμάς Φανίτσας. Γαλάζιο και κόκκινο, το meet the ball συναντά μια εγγλέζικη αισθητική, κάπου ανάμεσα σε ταχυφαγείο και καθημερινό, χαλαρό φαγάδικο και ταυτόχρονα μια θεσσαλονικιά χαλαρότητα. Στα δυό μεγάλα τραπέζια συναντιούνται μικρά και μεγάλα πνεύματα πεινασμένα για μαμαδίστικο κεφτέ, εδώ έρχεσαι μόνος σου, με τις παντόφλες ή με τα καλά σου, το σίγουρο είναι πως θα φας με παρέα. Ο Δ. Πέτκος, που για χρόνια έχει δουλέψει με τον Χ. Καραμολέγκο, έχει μια φρέσκια άποψη για τον κεφτέ, που όπως και να τον προτιμήσεις είναι στρουμπουλός, τραγανός, αλάδωτος, βελούδινος και ζουμερός στο μέσα του: μοσχαρίσιος, χοιρινός, με κιμά από λουκάνικο Τζουμαγιάς και χούμους από γίγαντες με ξινοτύρι, καπνιστός με μπέικον και φρέσκια σος από ντομάτα με ελιά και σταφίδα, πικάντικος με πέστο από σουμάκ και γιαούρτι. Υπέροχος ο αρωματικότατος, τραγανός πατζαροκεφτές με αγιολί ατζούγιας και φελάφελ με πίκλες. Για παρέα, τα πιο όνειρο σπιτικά, τραγανά τσιπς, το ίδιο εξαίσιες τηγανητές πατάτες, πουρές και κριθαράκι με λαχανικά. Από τις σαλάτες, σκίζει αυτή με την κινόα, τον φαγόπυρο, το ρόδι, τα ποπ-κορν αμάρανθου και σος από λεμόνι κονφί και η πατζαροσαλάτα με γιαούρτι, ξινόμηλο και σος από φρούτα του δάσους. Λουκουμάδες για το τέλος, όλα σε τσίγκινα πιατάκια που θυμίζουν παιδικές διακοπές και σε προσγειώνουν σε μια χαρούμενη, χαλαρή καθημερινότητα που μεταμορφώνει σε πάρτυ με φίλους την πείνα ανάμεσα σε δυό δουλιές.

Πώς να περάσεις νοστιμότατα στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Στο Τιτάνια για υπέροχα μηλοπιτάκια με άχνη ζάχαρη, τραγανά ροδίνια, στριφτά κριτσίνια με παπαρουνόσπορο και σουσάμι, δανέζικο κρουασάν και κρουασάν με σοκολάτα.

Τιτάνια, Καρ. Ντηλ 22, 2310279879

Την εποχή που το ψωμί έχει καταντήσει ένας προκατεψυγμένος αφρός με συντηρητικά χωρίς προσωπικότητα, η οικογένεια Χατζηιωαννίδη συνεχίζει δυό γενιές τώρα τη δική της, χειροποίητη παράδοση και επεκτείνεται με ένα καινούριο μαγαζί στην Καρόλου Ντηλ. Ο μπαμπάς Δημήτρης ξεκίνησε το 1935 κάνοντας μόνο ψωμί και το καλύτερο σιμίτικο κουλούρι. Η δεύτερη γενιά του Νίκου, τιμά την παραδοσιακή συνταγή του ανυπέρβλητα τραγανού, νόστιμου κουλουριού, το κάνει και γεμιστό με φέτα ή με σοκολάτα. Αξίζει να δοκιμάσεις επίσης το μακεδονικό, αληθινό ψωμί με προζύμι, το βουνίσιο, το ψωμί της Λήμνου και το υγιεινό με ζέα. Υπέροχα μηλοπιτάκια με άχνη ζάχαρη, τραγανά ροδίνια, στριφτά κριτσίνια με παπαρουνόσπορο και σουσάμι, δανέζικο κρουασάν και κρουασάν με σοκολάτα. Με τις ίδιες συνταγές από τον παππού στον εγγονό και τα κουρκουμπίνια, τα τουλουμπάκια, ο μπακλαβάς και το καταϊφι.

Πώς να περάσεις νοστιμότατα στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Το φαγητόστο Β του Βυζαντινού Μουσείου, το λες αστικό. Το λες του καλού κόσμου. Το λες και γαλλικό και λίγο fusion. Όπως θες πες το, ό,τι και να πάρεις, θα νοιώσεις μια μεγάλη, βιωμένη κουζίνα.

Β Βυζαντινό Μουσείο, 2310869695

Με μαμά από τη Σμύρνη και μπαμπά από την Πόλη, η κυρία Κονιόρδου, είναι η grande dame του θεσσαλονικιού κέτερινγκ- για όσους ξέρουν να τρώνε- εδώ και πολλά χρόνια. Υπέρκομψη και πανέμορφη, δύσκολα τη φαντάζεσαι σε μια κουζίνα και όσο τη βλέπω να τελεί χρέη οικοδέσποινας με τόση χάρη και ήθος γαλλικό, αναρωτιέμαι πότε κρύβεται στην κουζίνα της και πώς άραγε να τη διευθύνει. Το Β, μπορεί να είναι το εστιατόριο του Βυζαντινού Μουσείου, είναι όμως, ο δικός της απόλυτος ναός, διόλου απρόσωπος και απολύτως προσωποκεντρικός.

Στο εσωτερικό σου κάνει πιο chic, περισσότερο επίσημο αλλά και διόλου φοβιστικό, η έξω καταπράσινη αυλή σε χαλαρώνει σε πιο καθημερινές καταστάσεις, εντός των τειχών ενός παράλληλου σύμπαντος τόσο μέσα στην καρδιά του κέντρου. Το φαγητό εδώ, το λες αστικό. Το λες του καλού κόσμου. Το λες και γαλλικό και λίγο fusion. Όπως θες πες το, ό,τι και να πάρεις, θα νοιώσεις μια μεγάλη, βιωμένη κουζίνα που έχει μετρήσει χρόνια πείρας και σε ταϊζει με μια απόλυτη σιγουριά, την τελειότητα μιας συνταγής.

Που μπορεί να είναι τα πιο κλασικά γιαπράκια αλλά και ένα ποίημα, βουτυράτος σολομός με μαύρο ρύζι και σος από wasabi και ταραμά ή η πιο απόλυτη, παριζιάνικη entrecote με σος ολαντέζ και σπαράγγια αλλά και ένα ονειρεμένο λαυράκι με σελινόριζα ή το πιο κλασικό φιλέτο με πιπέρια. Και τα γλυκά, το ίδιο μαγικά: τσιζ-κέικ μανταρίνι, μηλόπιτα, κρεμ-μπριλέ. Για τις ώρες που δεν θες να πειραματιστείς αλλά να βουλιάξεις σε μια ώριμη κλασικότητα με μπόλικο στυλ.

Πώς να περάσεις νοστιμότατα στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Στο Bonjour Café ακόμη και το απλό κέικ που κερνάει ο καφές είναι άπαιχτο, το ίδιο και τα ολόφρεσκα τραγανά σιμίτικα, οι πίτες με το χειροποίητο φύλλο, τα κρουασανάκια, τα cup cakes και τα εντελώς σπιτικά σάντουιτς

Bonjour Café, Λ. Γρηγορίου 29, 2311286831

H Ειρήνη και η Λιάννα είναι δυό πρόσχαρες φιλενάδες, από κείνες που θέλεις να κλέψεις το πρώτο χαμόγελο της μέρας για να σου πάει αίσια και ευνοϊκά. Από τότε που άνοιξαν το μικρό τους καφέ, που ξεχωρίζει στο κέντρο-απόκεντρο μιας γειτονιάς κοντά στο πανεπιστήμιο όλη η Τριανδρία εδώ κάνει ουρά για τον καφέ τους, που δεν ξέρω πως τον μαγεύουν, αλλά πραγματικά είναι διαφορετικός από τους άλλους, στις αλυσίδες. Λίγο γαλλικό μπουντουάρ, με τις απλίκες, τα φούξια καναπεδάκια και τις παστέλ ταπετσαρίες, το Bonjour σε βάζει ένα θηλυκό σύμπαν από δυό new age Λωξάνδρες, που ξέρουν να φτιάχνουν τα νοστιμότερα, σπιτικά γλυκά και να σου τα σερβίρουν σε ροζουλί, στάιλινγκ από σελίδες περιοδικών στα πιο γιορτινά τους. Ακόμη και το απλό κέικ που κερνάει ο καφές είναι άπαιχτο, το ίδιο και τα ολόφρεσκα τραγανά σιμίτικα, σκέτα, με σταφίδες ή σε αλμυρά σάντουιτς, οι πίτες με το χειροποίητο φύλλο, τα κρουασανάκια, τα cup cakes και τα εντελώς σπιτικά σάντουιτς. Η πιο bonjour της Θεσσαλονίκης.

1

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια