Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πώς φτιάχνει κανείς μια παρέα;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πώς φτιάχνει κανείς μια παρέα; Facebook Twitter
61


________________
1.

πως μπορεί να φτιάξει κανείς μια παρέα; Με το στέκι τους, τα αστεία τους, τις συνήθειες τους, τις διακοπές τους και μέσα στα χρόνια να γίνεται μια δεύτερη οικογένεια;- κ.λ.


Για να γίνει αυτό πρέπει οι συμμετέχοντες να μην έχουν πρώτη οικογένεια δική τους (δηλαδή σύζυγο-παιδιά-πεθερικά), ή να βρίσκονται σε μια ηλικία που η πρώτη τους οικογένεια έχει σταματήσει να επηρεάζει τόσο τις ζωές τους, δηλαδή στην πρώτη ενηλικίωση. Όταν ξεκινάει η πρώτη δουλειά και οι σύντροφοι δεν είναι τόσο καθοριστικοί. Μετά δεν υπάρχει ανάγκη, ούτε χρόνος για δεύτερη οικογένεια.


________________
2.


Αγαπητή α μπα, τον επόμενο μήνα μπαίνω στο δεύτερο έτος της φοιτητικής μου ζωής ως φοιτητής ιατρικής όμως ακόμα δεν έχω βρει παιδιά από τη σχολή ή από άλλες σχολές που να περνάω καλά μαζί τους και να ταιριάζουμε σαν άτομα (με εξαίρεση ένα άτομο άντε 2)σε αντίθεση με την παρέα που έχω στην πόλη μου με την οποία περνάω πολύ ωραία. Στη σχολή έχω αρκετούς φίλους δηλαδή δεν έχω πρόβλημα να δικτυωθώ και πιστεύω ότι είμαι αρεστός στην παρέα. Στην παρέα της πόλης μου ουσιαστικά μπήκα το προηγούμενο καλοκαίρι διότι διάβαζα αρκετά όλες τις χρονιές, είχα και λίγο καταπιεστικούς γονείς, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά ήταν πάντα μαθητές κάτω του μετρίου και φοβάμαι μήπως άλλαξα σαν άτομο μέχρι τώρα (στο χαρακτήρα σίγουρα άλλαξα και μου αρέσω περισσότερο αλλά μήπως αυτό είναι πρόβλημα?) και γι' αυτό δεν κολλάω με τα παιδιά της σχολής και ούτε στη σχολή γενικότερα αφού χρωστάω κάμποσα μαθήματα ήδη (δεν πολυπαρακολουθύσα δεν διάβασα στις εξεταστικές). Υπάρχει πιθανότητα να ισχύει κάτι τέτοιο? Τι μου προτείνεις να κάνω για να βρω την παρέα που να με εκφράζει?


Αν άλλαξες ως άνθρωπος και τώρα σου αρέσεις περισσότερο, αυτός είναι ο λόγος, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Θα αλλάξεις κι άλλο, και θα μπαλαντζάρεις κι άλλο, και κάποτε θα ξέρεις καλύτερα ποιος είσαι και με ποιους ταιριάζεις. Μην σκας τόσο πολύ, είναι ρευστή η ηλικία που διανύεις τώρα στο θέμα της φιλίας. Όσο αλλάζει η ζωή σου, τόσο θα διαταράσσονται οι σχέσεις που δημιουργείς. Καλύτερα να ανησυχείς για τα μαθήματα που δεν πέρασες, παρά για την παρέα που δεν σε εκφράζει.

________________
3.


Αγαπητή Α,μπα
Οι απαντήσεις σου πάντα πιάνουν την καρδιά του προβλήματος.
Πριν από ένα χρόνο, ήταν αναγκαίο να αυξήσω κατά πολύ τις ώρες εργασίας μου και να αφοσιωθώ στα επαγγελματικά μου. Έτσι, προσπάθησα να "αποδομήσω" όσα μου έδιναν ευχαρίστηση. Το πρόβλημα είναι ότι τώρα που επέστρεψα σε κανονικούς ρυθμούς, δεν αντλώ καμία απόλαυση από όσα απομυθοποίησα, προκειμένου να μην με ενοχλεί η (πρόσκαιρη) στέρησή τους. Τι κάνω; Αναζητώ νέα ενδιαφέροντα ή υπομένω τη στωικότητα; -Στώα και αβλαβής


Εγώ λέω να βάλεις ένα τζιν τόνικ και να συγχαρείς τον εαυτό σου που μπορείς να τον ελέγχεις τόσο αποτελεσματικά. Μετά πιες κι ένα δεύτερο και αν σου αρέσει πολύ, πιες κι ένα τρίτο, γιατί ο υπερβολικός αυτοέλεγχος δεν είναι καλό πράγμα (όπως βλέπεις).


________________
4.

Α,μπα καλησπέρα. Αντιμετωπίζω το εξής πρόβλημα με τον άνθρωπο που αγαπώ και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Με το παιδί είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο, και περνάμε πολύ καλά μαζί, ωστόσο έχει μια
συνήθεια που με ενοχλεί απίστευτα. Την "πίνει" που και που...
Στην αρχή απλώς με ενοχλούσε και χαλιόμουν όταν μάθαινα πως θα πήγαινε να το σκάσει... Έτσι και αυτός για να μην με στεναχωρεί, δεν μου το έλεγε, ή μου έλεγε ψέματα ότι δεν κάνει... Όμως έμαθα την αλήθεια και με πείραξε πολύ.
Τη μισώ τόσο πολύ αυτή τη συνήθεια που δεν μπορώ να κάνω τα στραβά μάτια. Του έθεσα το δίλημμα "ή μπάφος ή εγώ", και δεν είναι διατεθειμένος να το σταματήσει, όπως και εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να σκάω κάθε φορά που πάει και το "σκάει"... Μπορείς να σκεφτείς κάποια λύση? Κρίμα δεν είναι να χωρίσουμε για ένα ναρκωτικό?- matR

Κρίμα είναι, αλλά ο λόγος είναι μια χαρά λόγος. Το «ένα ναρκωτικό» δεν είναι μια συνήθεια, όπως να τρώει με το στόμα ανοιχτό. Δεν έχω όμως καταλάβει τι είναι αυτό που σε ενοχλεί απίστευτα, γιατί έτσι όπως τα γράφεις είναι σα να εκνευρίζεσαι που τρώει με το στόμα ανοιχτό.


________________
5.

Το αγόρι μου είχε μια πολύ ρομαντική (αφελές-παρωχημένη?) άποψη για τις σχέσεις και μεγάλωσε με την ιδέα ότι πρέπει να περιμένεις ένα ξεχωριστό άνθρωπο και να του τα δώσεις όλα (συναισθηματικά και σωματικά). Για το λόγο αυτό δεν μπορεί να αποδεχτεί πως είχα ολοκληρωμένη σχέση με άλλον πριν τον γνωρίσω. Αναγνωρίζει πως αυτό είναι θέμα εγωισμού και πως δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στη σχέση μας και προσπαθεί να το αντιμετωπίσει. Μαζί με αυτό όμως αλλάζει και ο ίδιος σαν άνθρωπος, γιατί όπως μου είπε νιώθει ότι απαρνιέται κάτι που είναι σημαντικό για εκείνον και το είχε ως αξία. Πιστεύεις πως η στάση του είναι παράλογη και δείχνει ανασφάλεια? Επιπλέον, νομίζεις πως με τον καιρό μπορεί να αλλάξει κάτι ή πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν και η μόνη λύση είναι ο χωρισμός? (τσακωθήκαμε πάρα πολλές φορές για το θέμα αυτό, όποτε πίστευα πως είχε ξεπεραστεί αυτό επανερχόταν στην επιφάνεια). Οι απαντήσεις σου με βοήθησαν να προβληματιστώ, σ΄ ευχαριστώ!- Lost

Παράτα τον. Το λέω απολύτως σοβαρά. Παράτα τον για να βρει την παρθένα, να την σημαδέψει και με πυρωμένο σίδερο και να την κλείσει στο σπίτι. Αυτή η άποψη από πίσω της έχει δύο χιλιάδες χρόνια καταπίεσης, δεν θα του φύγει επειδή διαφωνείς εσύ. Είναι ολόκληρη κοσμοθεωρία, δεν είναι μια προτίμηση στο πράσινο χρώμα.


Η άποψη δεν είναι ούτε ρομαντική, ούτε αφελής, ούτε παρωχημένη. Είναι συντηρητική. Αν εσύ δεν είσαι συντηρητική, δεν θα ταιριάξετε ποτέ.

________________
6.


Γιάτί δεν νιώθω ποτέ καλά με τον εαυτό μου οταν βρίσκομαι σε παρέα, είτε είμαι με συγγενείς, είτε με φιλους, με άτομα που θαυμάζω, ή με άτομα που δεν με ενδιαφέρουν; Πάντα σταματώ να μιλώ, και άμα πάω να μιλήσω δεν λέω κάτι ιδιέτερο,(και νομίζω οτι στους άλλους φαίνομαι ηλίθια, που δεν ξέρω αν όντως είμαι) και αρχίζω να σκέφτομαι ότι δήποτε κακό για τον εαυτό μου, και πάντα καταλήγω να σκέφτομαι ότι δεν είμαι ενδιαφέρον, και ότι θα πρέπει να κάνω περισσότερα πράγματα και να περνώ χρόνο με κόσμο που θαυμάζω (όλα αυτά τα σκέφτομαι οταν είμαι με άλλους, και αργότερα οταν είμαι μόνη). Γιατί για όλους γύρο μου είναι τόσο εύκολο να ζούν, και να απολαμβάνουν γενικά, ενώ εγώ τα σκέφτομαι όλα τόσο πολύ; Η μήπως δεν προσπαθώ εγώ αρκετά; Νιώθω οτι χάνω χρόνο. Κατα περιόδους απολαμβάνω κάποια πράγματα, νιώθω να χάνομαι στον κόσμο μου, να απομακρύνομαι απο την πραγματικότητα, και να βλέπω τον κόσμο με εντελώς άλλα μάτια. Αλλά δεν νομίζω να είναι κοντά στην πραγματικότητα, και οταν μου περνάει πέφτω πάλι σε αδιέξοδο..

Α, μπα; ρίξε μου λίγο φώς!
Να'σαι πάντα καλά και να μας μαθαίνεις ωραία πράγματα! Σ'αγαπάμε!- Gande Gratto

Όλοι αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας. Όλοι νιώθουμε άσχημοι ή απωθητικοί ή βαρετοί κατά καιρούς, με ανθρώπους που συμπαθούμε ή ακόμη και με ανθρώπους που μας είναι αδιάφοροι. Για κανέναν δεν είναι πανεύκολη η συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους. Η αμφιβολία είναι ένδειξη επικοινωνίας με το περιβάλλον. Όταν αμφιβάλλεις για το πόσο σημαντικό είναι ένα πρόβλημα συμπεριφοράς που έχεις, το ερώτημα που πρέπει να απαντήσεις είναι «αυτό μου δημιουργεί προβλήματα σε σχέση με τους άλλους;» Έχεις φίλους, γνωστούς, τα πας καλά με την οικογένεια σου, με τους συναδέλφους σου; Θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα, αλλά έχεις γύρω σου ανθρώπους που θέλουν να σε βλέπουν; Αν ναι, είσαι κάπου στον μέσο αποδεκτό όρο. Αν όχι; Κάτι πρέπει να αποκωδικοποιήσεις. Και αν δεν μπορείς, γι' αυτό υπάρχουν οι ψυχολόγοι.

________________
7.

 

Πρώτα σκούπισμα κ μετά ξεσκόνισμα ή πρώτα ξεσκόνισμα κ μετά σκούπισμα;- Di_si


Υποθέτω ότι πρώτα ξεσκόνισμα, για να κατακαθίσουν κάτω οι σκόνες και να σκουπιστούν, το καλύτερο από όλα όμως είναι πρώτα ένα τζιν τόνικ.

61

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#5 Ε, αφού απαντήσατε όλοι στην 5, ας απαντήσω και εγώ, τώρα που τη σκέφτηκα την εξυπνάδα μου.Λοιπόν το δικό μου πρόβλημα είναι, δεδομένου ότι δεν είσαι πια παρθένα, ποιό είναι το αντικείμενο των τσακωμών;Αν θα σε αφήσει, επειδή δε σε βρήκε απέιραχτη, ή θα σε γυρίσει πίσω στους γονείς σου για περισσότερη προίκα;Αν θα σε παντρευτεί στο μέλλον;Δηλαδή, εντάξει, μαλώνετε, εσύ λές "είσαι ένας εγωιστής που μου λες τι έπρεπε να έχω κάνει με το σώμα μου", αυτός απαντάει "ναι, αλλά εγώ έτσι ξέρω, έτσι έχω μάθει, ήταν υπέρβαση για μένα να παραβώ τις πατροπορδατες *συγνώμη πατροπαράδοτες αρχές μου και να κάνω σχέση με γυναίκα πειραγμένη", και τί; Μετά τί γίνεται; Ποιό είναι το συμπέρασμα; Τί σου ζητάει; Να κάνεις παρθενορραφή, που λένε και οι υπόλοιποι; Γιατί, δε μπορεί, όποιος τσακώνεται κάτι θέλει. Με μισό μάτι τον κοιτάω (άσχετα από το ότι είναι έτσι και αλλιώς βλαμμένος). Σίγουρα κάτι θέλει.
#5 Άντε και να πω πως δεν μου κάνουν εντύπωση οι περασμένων δεκαετιών απόψεις ενός κατά πάσα πιθανότητα νέου άντρα! Το γεγονός όμως πως ενώ έχει αυτές τις απόψεις διατηρεί σχέση μαζί σου καυγαδίζοντας για τη χαμένη σου παρθενία πως εξηγείται; Τι ακριβώς περιμένει από σένα; δήλωση μετανοίας ή να κάνεις μηδενισμό στο κοντέρ και επανακίνηση;
#5 ωραια και αποδεχομαι οτι αυτος θελει την ασπιλη και αμολυντη και ας πω μπραβο και καλα κανει. γιατι δεν παει να την βρει; οι τσακωμοι γιατι γινονται ακριβως; μηπως μετα απο τσακωμο θα αποκτησεις ξανα παρθενια; μηπως περιμενει να κανεις παρθενοραφη; μηπως περιμενει να πεσεις στα ποδια του να ζητησεις ταπεινα συγγνωμη; ή μηπως ειναι ενας χειριστικος μαλακας που θελει να σε εχει του χεριου του και να μην κανεις βημα παραπερα; εχω γνωρισει κι εγω τετοιους, τον ενα τον ειχα και γκομενο, καθολου αφελης και καθολου ρομαντικη δεν ειναι η συμπεριφορα τους, ειναι πληρως συνειδητη συμπεριφορα για να σε εχει υπο.
#5 Συμφωνώ με τα περισσότερα απ'οσα ειπώθηκαν,απλώς μου δημιουργήθηκε η εξής απορία:ο ίδιος παρέμεινε αμόλυντος περιμένοντας να γνωρίσει το μεγάλο του έρωτα πριν κάνει σεξ ή το απαιτεί μόνο από σένα;
#4 Βρε συ Λένα, κάθε απάντηση σου με γοητεύει, εκτός από την απάντηση που έδωσες στην δική μου ερώτηση... Δεν πήρα καν κάποια απάντηση, εκτός αν μου είπες κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω...
Για την εξάλειψη της μάστιγας της νεολαίας μας που λέγεται "μπάφος",το Γενικό Επιτελείο Στρατού έχει φροντίσει παρουσιάζοντας το ακόλουθο αριστούργημα,το οποίο όποιος δεν έχει δει είναι άξιος της μοίρας του:https://www.youtube.com/watch?v=oGbIYT8ECb4
#5 Πάλι καλά που δεν απαίτησε να κάνεις παρθενορραφή. Η' μήπως δεν το σκέφτηκε;Σύμπτωση,πριν λίγες μέρες σε παρέα είχε έρθει ένας γνωστός φίλου μας. Συζήτηση στη συζήτηση, ξεφούρνισε οτι ψάχνει παρθένα γύρω στα 25 (αυτός 30+). Γέλασα πάρα πολύ, όταν όμως κατάλαβα οτι το εννοούσε ήθελα να βάλω τα κλάματα. Μέσα μου έλεγα: κοίτα ένα μ@λ@κ@. Και να που υπάρχει και δεύτερος. Γονείς σταματήστε να καταστρέφετε τα παιδιά σας!
#4. Οι σημερινοί σχολιαστές, και είναι πολλοί... μ έχουν ανησυχήσει, με την ανοχή τους στις ναρκωτικές ουσίες, μπαφοι η οτι άλλο είναι αυτές. Φαίνεται και από την φρασεολογία τους κι απο τα ''ναι'', η εξοικείωση τους με το θέμα..πέρα απο το χιουμοράκι και την ''άνεση'' τους με το θέμα. Παιδιά, στα παιδιά σας το ίδιο θα λέγατε; .. μόνο αυτό.. (και είμαι έτοιμη για τα ''όχι''σας) Για μένα δεν έχει σημασία ποιά ουσία προτιμάει κανείς για να νιώσει καλά, αλλά καθεαυτό το γεγονός ότι εναποθέτει σε ουσίες την διάθεσή του.
To ίδιο είναι τί θα λέγαμε στα παιδιά μας σε μια σοβαρή συζήτηση και το ότι αστειευόμαστε σε ένα blog;Το οτιδήποτε μπορεί σου κάνει κακό,ανάλογα με τη χρήση.Δεν είναι μόνο οι ουσίες,όπως λες,αλλά και η προκατάληψη.
bagle, κι όπως τα λες νάναι, διαμορφώνεται-ε άποψη, ακόμα και σ'ένα τέτοιο blog που ανταλλάσονται γνώμες, ανώνυμα. Κάποιος σχολιαστής ανέφερε περι καμμένων εγκεφαλικών κυττάρων και δεν νομίζω νάναι καθόλου αστείο το γεγονός.
Είμαι μητέρα και ανεκτική στους χρήστες μπάφων και με αυτά τα δύο χαρακτηριστικα θέλω να σου απαντήσω τα εξής:λέμε για κακές συνήθειες αλλά δεν λέμε ότι οι συνήθειες γίνονται κακές από τη συχνότητά τους. κακή συνήθεια είναι και η υπερβολική κατάναλωση αλκοόλ (νόμιμο), η υπερβολική κατανάλωση junk food (νόμιμο), το υπερβολικό κάπνισμα τσιγάρων (νόμιμο), η ηλιοθεραπεία χωρίς αντιηλιακό (ελεύθερα από τη φύση) και πάει λέγοντας. Το χιουμοράκι για το θέμα του μπάφου -και οχι γενικευμένα των ναρκωτικών ουσιών, κακώς μπαίνει στην ίδια ομπρέλα- εκτιμώ ότι προέρχεται από ανθρώπους που έχουν επίγνωση ότι ο μπάφος θα προκαλέσει κάψιμο εγκεφαλικών κυττάρων όσο και το αλκοόλ κήρωση του ήπατος, ήτοι ναι, σε καθημερινή αλόγιστη χρήση.Αυτό λοιπόν που θα απαντήσω στο παιδί μου- όταν θα είναι σε ηλικία να καταλάβει ότι δεν υπάρχει μόνο άσπρο ή μαύρο, καλό ή κακό, αλλά και γκρίζο και σχετικό, είναι ότι το δημιουργείται από εμμονές, καταχρήσεις και υπερβολές. όμως, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ικανότητα αυτοσυγκράτησης. Για το λόγο αυτό σε κάποια πράγματα λέμε ένα απόλυτο ΟΧΙ χωρις καμία περαιτέρω διάθεση πειραματισμού ή ικανοποίησης της περιέργειας. Σε αυτήν την κατηγορία θα ενέτασα όλες τις ναρκωτικες ουσιες και σε αυτές δεν συγκαταλέγω τον μπάφο, όπως προείπα.
Το ότι κάποιος πίνει χόρτο μια στο τόσο δε σημαίνει ότι εναποθέτει τη διαθεσή του σ'αυτό η οτι εναποθέτει το οτιδήποτε σ'αυτό.Δε μιλάμε για καθημερινή χρήση,ούτε εθισμό.Είναι όπως το casual drinking.Γιατί το να πίνεις τζιν τονικ για χαλάρωση είναι οκ ας πούμε;.Βέβαια ένα σχόλιο για δράκους που είδα πιο πάνω,εξηγεί πολλά.Παιδιά μην πιστεύετε ο,τι βλέπετε σε αμερικάνικες εφηβικές ταινίες,το χόρτο δεν είναι lsd,δε δημιουργεί παραισθήσεις,ούτε θα σε μετατρέψει αυτόματα σε loser με λαδωμένο μαλλί που μένει στο υπόγειο της μάνας του τρώγοντας doritos μπροστα στο playstation μέχρι τα 45.
#3 Συγχαρητήρια, μεταμορφώθηκες! (Ελπίζω σε κάτι ωραίο αν όχι σε πεταλούδα). Αν πράγματι τα όσα απολάμβανες δε σου προσφέρουν πιά, άσχετα από τον λόγο και τον τρόπο με τον οποίο συνέβη, σημαίνει ότι η ζωή σου προσφέρει μία ευκαιρία να δεις τα πράγματα με άλλα μάτια, και να αναζητήσεις εντελώς αλλού αυτά που σε γεμίζουν. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχεις ούτε τα άλλα μάτια, ούτε ξέρεις που είναι το Αλλού (εκτός απ'το Αλλού Φαν Παρκ), και μένεις με τη δυσαρέσκεια και τη σύγχυση. Εδώ η συμβουλή είναι: Δοκίμασε πράγματα, και δώσε άνεση στον εαυτό σου να ψαχτεί, σα να ήσουν παιδάκι που αναρρωτιέται ποιό παιχνίδι του αρέσει να παίζει. Και, ρίξε-ρίξε λάσπη στον τοίχο, λίγη θα κολλήσει.
#5 Δεν μπορώ να καταλάβω από αυτά που γράφεις αν η άποψη του φίλου σου είναι ίδια και για τα δύο φύλα. Αν όχι, τότε συμφώνω με την αμπα. Αν, όμως, η γνώμη του είναι κοινή για άντρες-γυναίκες και με δεδομένο οτι "Αναγνωρίζει πως αυτό είναι θέμα εγωισμού και πως δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στη σχέση μας και προσπαθεί να το αντιμετωπίσει" τότε ίσως θα μπορούσατε να κάνετε ακόμα λίγη κουβέντα. Έχεις προσπαθήσει να του αλλάξεις τη γνώμη με επιχειρήματα? Θα μπορουσες να του εξηγήσεις οτι είναι δύσκολο-αδύνατο να αναγνωρίσεις τον "ξεχωριστό άνθρωπο", οτι απαιτεί να "ζυμωθείς" μαζί του συναισθηματικά και σωματικά. Επίσης, ενίοτε θέλουμε απλώς σεξ, όπως φαγητό και ύπνο(άλλο είδος είναι αυτος?). Νομίζω θα σου κάνει καλό να κάτσεις να σκεφτείς για ποιους συγκεκριμένους λόγους έχει άδικο ο φίλος σου, γιατί αισθάνομαι ότι κρυφά χαίρεσαι που έχεις βρει καλο-συναισθηματικό-σοβάρο αγόρι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της συζήτησης.
#4 Νομίζω πως το πρόβλημα δεν είναι ο μπάφος, αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης. Σου είπε ψέμματα, προκειμένου να κάνει κάτι που δεν το ενέκρινες, και τώρα δυσκολεύεσαι να τον εμπιστευτείς για τα αυτονόητα. Όμως: Πριν από αυτό σκέψου λίγο τη δική σου θέση: 1) Του ζητάς να αλλάξει μια δική του συνήθεια (την οποία είχε πριν σε γνωρίσει), για ποιό λόγο; Φοβάσαι ότι θα πέσει στα βαριά; Σε χαλάει η μυρωδιά του μπάφου και δεν τη θέλεις στο σπίτι σου; Οι μπάφοι είναι παράνομοι άρα κακοί; Μήπως απλά ήθελες να επιβεβαιώσεις ότι έχεις αρκετή δύναμη επάνω του ώστε αυτός να κάνει ότι του λες; Δεν ξέρω την απάντηση, όμως θα σου πρότεινα εσύ να τη σκεφτείς σοβαρά, γιατί ανάλογα με την αλήθεια σου, οδηγούμαστε στο 2) Του δίνεις τελεσίγραφο, (τελεσίγραφο στον άνθρωπο που μας λες ότι αγαπάς) ή οι μπάφοι ή εγώ. Ξέρεις πως μου ακούγεται αυτό; Σαν κάτι τύπους/τύπισσες που λένε στο έτερον ήμισυ: Ή οι φίλοι σου ή εγώ. Ή η οικογένειά σου ή εγώ. Ή θα βγαίνεις/θα βάφεσαι/θα ντύνεσαι ή εγώ. Και κοντολογίς, εκτός και αν υπάρχει βαθύτερος και πραγματικός λόγος, (ο οποίος πρέπει να συζητηθεί και όχι να εννοείται), το να ζητάς από κάποιον να αλλάξει τον τρόπο που υπάρχει-συμπεριφέρεται-σκέφτεται-συνηθίζει, είναι εκτός από βαθύτατα εγωιστικό, και πολύ καλός λόγος να λήξει μία σχέση, γιατί απλώς δείχνει στον απέναντι ότι δεν ξεκινάτε από την αποδοχή, αλλά από παιχνίδι αλληλοελέγχου.
Το να σταματήσει να κάνει μπάφο (δηλαδή ένα είδος ναρκωτικών), δεν σημαίνει να αλλάξει κάτι από την προσωπικότητά του, είναι μία κακή συνήθεια που κάνει κυρίως κακό σ αυτόν (γιατί εντάξει όλοι λένε θα το κόψω όταν κάνω παιδιά, αλλά ακόμα και στο άκουσμα γελοίο ακούγεται, λες και τα παιδιά είναι η αστυνομία) και σ αυτήν γιάτι πρέπει να τρώει στα μούτρα κάποιον που ο μπάφος του έχει μειώσει σημαντικά τα εγκεφαλικά κύτταρα, και μερικές φορές είναι αδύνατο να συνεννοηθεί. Δεν ξέρω βέβαια, πόσο συχνά κάνει πίνει, αλλά στις μέρες μας είναι της μόδας να πίνεις κάθε μέρα, ειδικά σε ηλικίες 18-30, και ειδικά στην Ελλάδα.
Επαναλαμβάνω: Το θέμα (όπως το βλέπω εγώ) δεν είναι ο μπάφος. Φυσικά και είναι καλύτερο να μην έχουμε κακές συνήθειες από το να έχουμε. Είτε πρόκειται για τσιγάρο, είτε για συναισθηματική εξάρτηση από την οικογένεια, είτε ό,τι θέλεις βάλε. Όμως είμαστε άνθρωποι. Μπορούμε να κάνουμε debate για το ποιές συνήθειες είναι επιτρεπτές, το ποιές δεν είναι, ποιές είνα χαριτωμένα ελαττώματα, και ποιές προβλήματα, αν ο μπάφος καίει περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα από το έκσταση, αλλά πάλι αυτό δεν είναι το θέμα. Το θέμα είναι το πώς συμπεριφέρεσαι στο έτερον ήμισυ, και πόσο συνειδητός είσαι στο λόγο για τον οποίο το κάνεις.
Μπάφο δεν έκανε όταν τον γνώρισα, τον ξεκίνησε κάπου στην πορεία επειδή έκαναν και κάποιοι φίλοι του.Ο λόγος που με ενοχλεί είναι γιατί είναι ναρκωτικό, δεν νομίζω πως χρειάζονται περισσότεροι λόγοι...
Αγαπητέ, τα "ναρκωτικά" δεν είναι όλα το ίδιο: Ο καφές, το αλκοόλ, το τσιγάρο, η ζάχαρη, είναι ψυχοτρόπες ουσίες, όπως επίσης και η κάνναβη, το peyote, το LSD, η ηρωίνη. Ποιά σχέση έχουν μεταξύ τους, πέρα από το ότι επιδρούν στον ανθρώπινο εγκέφαλο; Καμία. Υπάρχουν ναρκωτικά που είναι εξαρτησιογόνα και βλαπτικά (π.χ ηρωίνη, κοκαϊνη). Άλλα, που είναι μεν εξαρτησιογόνα, αλλά δεν βλάπτουν άμεσα και τόσο πολύ, πέραν κατάχρησης (π.χ τσιγάρο, αλκοόλ). Άλλα, για τα οποία οι απόψεις διίστανται (π.χ κάνναβη, ψιλοκυβίνη, κλπ). Υπάρχουν τέλος και ναρκωτικά τα οποία είναι φάρμακα (π.χ iboga, ayahuasca). Και ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Ενημερώσου λίγο για την κάνναβη, κατάλαβε τί πάει να πεί "ναρκωτικό" και τί παράνομο, και, όταν πρόκειται για έναν άνθρωπο που θέλεις κοντά σου, και βέβαια χρειάζονται, και καλύτερη ενημέρωση, και περισσότεροι λόγοι, ειδάλλως, φυσικά και ο άλλος θα νιώθει λες και θέλεις να κόψει τη φράντζα του ή να πάψει να μασάει με το στόμα ανοιχτό, που λέει και η Α, μπα.
''Ή οι φίλοι σου ή εγώ. Ή η οικογένειά σου ή εγώ. Ή θα βγαίνεις/θα βάφεσαι/θα ντύνεσαι ή εγώ.'' Έλα τώρα, ή επίτηδες δεν το ανέφερες για να το κάνει κάποιος άλλος, ή είσαι γεννημένη μετά τη δεκαετία του '80, που και πάλι δεν δικαιολογείσαι μιας και μιλάμε για τεράστιο άσμα: ''Ή το τσιγάρο ή εγώ, τέλεσίγραφόοο..!'' Ν. Καρβέλας.
#4 τελικα ειναι παρα πολλοι αυτοι που κανουν μπαφο...και ο δικός μου κάνει, με ενοχλει λιγο αλλα δεν ηθελα να το τραβηξω πολυ γιατι μετα κ εμενα θα μου το εκρυβε...βασικα το εχει ελαττώσει πολυ τους τελευταιους μηνες αλλα το ειχαμε συζητησει και λεει οτι το ελεγχει κ ειναι κατι που του αρεσει και θα συνεχισει να κανει λιγο ακομα κ οταν μεγαλωσει κ εχει παιδια...πλεον εχω σταματησει να το σκεφτομαι αλλα νομιζω οτι δεν υπαρχει λυση, αν δεν σου αρεσει φευγεις αλλιως δεν μπορεις να του το απαγορευσεις....
#2. Ιδού τα αποτελέσματα της γονεικής καταπίεσης. Βρίσκεσαι σε ένα άγαρμπο μεταβατικό στάδιο, από το χρόνιο στενό μαρκάρισμα της οικογένειας σε αυτό της αίσθησης απόλυτης ελευθερίας που σου προσφέρουν οι σπουδές μακριά της. Βιάζεσαι να ζήσεις όσα στερήθηκες, αλλά αμελείς αυτό που υποτίθεται επέλεξες. Ρε ντόκτορ, τη σχολή τη διάλεξες εσύ ή οι γονείς σου;  Ξεκίνα από αυτή την ερώτηση.
Συμφωνώ και επαυξάνω. Και επίσης, δε θεωρώ καθόλου χάσιμο χρόνου να ψάχνεσαι για παρέες που σου ταιριάζουν. Τα μαθήματα θα τα περάσεις, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μια εξεταστική αργότερα, μία εξεταστική νωρίτερα, δε σου λέω να το χέσεις και τελείως, αλλά μου φαίνεται ότι το να αξιοποιήσεις το χρόνο σου πατώντας στα πόδια σου, σε αυτά που σου αρέσουν (είτε πρόκειται για παρέες είτε πρόκειται για ασχολίες) πρέπει να είναι η προταιρεότητά σου.
#5 ''Το είχε ως αξία''? Ε λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι που ετεροπροσδιορίζονται από την αξία του άλλου δεν λέγονται ρομαντικοί, λέγονται χειριστικοί, σεξιστές και μισογύνηδες. Επίσης μου αρέσουν κι αυτοί που πέφτουν από τα σύννεφα όταν συνειδητοποιούν τον σεξισμό στην σύγχρονη κοινωνία στην οποία έχουν πειστεί ότι ζουν.cheers!
Just_Distracted μίλησα σε τρίτο πληθυντικό γιατί δεν σε ξέρω προσωπικά απλά ξέρω ένα αξιοσέβαστο ποσοστό μελών της κοινωνίας μας που σοκάρεται και προσποιείται ότι προβλήματα(sic. Ασχήμιες) δεν υπάρχουν. Δεν σε κρίνω, συμφωνούμε στο γενικό απλά σοκάρομαι που σοκάρεσαι.Χρησιμοποίησα τη λέξη συνειδητοποίηση κι όχι συνήθεια! Το πρώτο μπορεί να εμπεριέχει κριτική σκέψη το δεύτερο σίγουρα όχι. Η συνειδητοποίηση και η παραδοχή της ύπαρξης του προβλήματος είναι σημαντικό κομμάτι για τη λύση. Σε προσωπικό επίπεδο το να θέλει κάποιος να ζει με παρωπίδες είναι σεβαστή επιλογή αλλά όταν μιλάμε για κοινωνικά ζητήματα (που καταπιέζουν άλλους ανθρώπους) πολλές φορές είναι επικίνδυνο και υποκριτικό. Η άποψή μου είναι ότι αυτός που σοκάρεται απλά κι αυτός που δεν παίρνει χαμπάρι όπως λες έχουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα στη κοινωνία, δεν βοηθούν ιδιαίτερα στον εκσυγχρονισμό της. Η κατάσταση σοκ που αναφέρεις είναι μια κατάσταση αδυναμίας να ανταπεξέλθεις εξ'ορισμού νομίζω πως θα ήταν πιο χρήσιμο''Να ξεπεράσουμε το σοκ μήπως βρούμε καμιά λύση...''
#5 Εν τω μεταξύ ο "αφελής-ρομαντικός" μια χαρά βολεύεται με τη γυναίκα της οποίας το " παρελθόν" τον ενοχλεί. Έχει έτσι ξεκαθαρίσει και τη θέση του ότι η σχέση δεν θα πάει παραπέρα και όλα καλά! (για εκείνον).
Νομίζω ότι το "αφελές" αναφέρεται στο ότι χαρακτηρίζει αυτή την άποψη "ρομαντική", γι'αυτό αμέσως μετά το διορθώνει σε "παρωχημένη". Δηλαδή λέει "έχει μια ρομαντική (μπα.. αυτό που είπα είναι αφελές, μάλλον παρωχημένη είναι) άποψη..."Δε χαρακτηρίζει την άποψη ως αφελή, άρα δε νομίζω ότι έκανε λάθος στην κλίση του επιθέτου. Όχι τίποτα άλλο, αλλά κάτι τέτοια μ'ενοχλούν σε σημείο να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω τελικά, και στη συγκεκριμένη ερώτηση δε θυμόμουν να κόλλησα τόσο :P
Μπάφοι, λάβδανα,τζιν τόνικ, ΟΚ, αλλά σκόνες επάνω, σκόνες κάτω, σκόνες στροβιλίζουσες... φταίω εγώ μετά που θυμήθηκα τον Αλ Πατσίνο στο Scarface να βουτά τα μούτρα του στη "σκόνη" (α, εκεί να δεις "νοικοκυροσύνη", σ'αυτήν την ταινία πέφτει γενικώς τρελό "καθάρισμα")Προσέξτε, παιδιά, το βλέμμα του Πατσίνο, αυτό τα λέει όλα http://youtu.be/HJUt_x0gwug:)
#5: Τί ρομαντικός καλέ, εμείς στην παρέα μου τους λέμε "κουραδόμαγκες". Ξέρεις, από εκείνους που θεωρούν ότι οι γυναίκες είναι αυτοκίνητα και ότι από τη στιγμή που βγαίνουν από το εργοστάσιο και κάνουν τα πρώτα χιλιόμετρα χάνουν αυτομάτως ένα μέρος της αξίας τους. Ίσα ρε. Μακριά.
Εγώ νομίζω ότι πρέπει να πει στο αγόρι ότι αποδέχεται πλήρως τις "ρομαντικές" αξίες του περί σχέσεων και γι' αυτό θα πρέπει να επιστρέψει στον πρώτο άντρα που δόθηκε, στον οποίο και ανήκει δικαιωματικά.
Κι εξηγούμαι λίγο περισσότερο: η όλη στάση του νεαρού δείχνει τρομερή ανασφάλεια πασπαλισμένη με έναν κακώς εννοούμενο αντρικό εγωισμό. Δεν φταίει τόσο ο ίδιος, όσο το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε. Για αυτό λοιπόν εκφράστηκα στη γλώσσα του περιβάλλοντός του."Κουραδόμαγκας", ναι. Διότι αν ήταν πραγματικός "μάγκας", δεν θα είχε ανασφάλειες, μα τί λέω, ούτε καν θα ασχολιόταν με το παρελθόν της κοπέλας. Κι αν ήταν πραγματικά ρομαντικός, θα ασχολιόταν αποκλειστικά με το κοινό τους μέλλον! ;)
#5Ρομαντική άποψη είναι να σου πει οτι θέλει να παντρευτείτε υπό το φως της πανσελήνου σε μια όμορφη παραλία.. όχι οτι θα προτιμούσε να είσαι "ανέγγιχτη"..! Επιπλέον, μου κάνει εντύπωση το γεγονός οτι εσύ εκλαμβάνεις ως "ρομαντική" την άποψη ενός ανθρώπου που σου λέει κατάμουτρα οτι όχι μόνο δεν είστε "ίσα και όμοια", όχι μόνο η δική σου η ¨αξία" συναρτάται με τις σεξουαλικές σου εμπειρίες αλλά, και αυτο είναι το κορυφαίο! συμβιβάζεται κιόλας (ως προς τις αξίες και τις αρχές του) για να είστε μαζί!! Με συγχωρείς, αλλά νομίζω πως άλλος είναι ο αφελής στην ιστορία..Επίσης, κάτι μου λέει οτι αυτή η συμπεριφορά του συντρόφου σου δεν είναι μεμονωμένη.. Συνεπώς, πιστεύω οτι η συμβουλή της Λένας είναι, ως συνήθως, ορθότατη.. Παράτα τον!! και μετά τρέχα όσο πιο γρήγορα μπορεις γιατί οι πλειοψηφία τον ανθρώπων με αυτές τις υπέροχες αντιλήψεις, σπανίως επιτρέπουν στις γυναίκες που τους "ανήκουν", να φύγουν έτσι εύκολα..
Επισης, αυτες οι αντιληψεις συνοδευονται και απο αλλες, παρομοιες, οπως π.χ. κατι χρυσαυγιτικες χαριτωμενιες, κατι καφριλες περι νοικοκυριου και ανατροφης παιδιων κλπ. Μην ξαφνιαστεις οταν τις δεις, σε προειδοποιω. Ερωτηση: τα περι παρθενιας μεχρι να βρεις τον τελειο ερωτα αφορουν και τον ιδιο;Εχει δικιο η Λενα, παρατα τον, οσο περναει ο καιρος θα γινεται και προσβλητικοτερος.