Ο πατέρας μου θα ψήφιζε ΚΚΕ. 'Οπως πάντα.
'Εγγραφο του 'Ερυθρού Σταυρού από το γερμανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου του Münster πιστοποιεί πως ο Παναγής (Τάκης) Στάβερης ήταν μέλος του ΕΑΜ από τις 20.10.1941 ως τις 23.02.1944 και μέλος του ΕΛΑΣ από τις 23.02.1944 ως τις 15.05.1944.
Ο πατέρας μου συνδέθηκε πολύ νωρίς με το ΕΑΜ, σε ηλικία 15 χρονών, με τη βοήθεια ενός ξαδέλφου του μάγειρα, και παράλληλα εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ του Γκύζη που πρωτοστάτησε στις μεγάλες πορείες του 1943 ενάντια στην επιστράτευση και την πείνα. Για να τον προστατεύσει από μία επικείμενη σύλληψη, η οργανωσή του αποφάσισε να τον φυγαδεύσει στο βουνό. Με το πράσινο φύλλο πορείας του ΕΛΑΣ ξεκίνησε το Φλεβάρη του 1944 με μία μικρή ομάδα νέων συναγωνιστών και φίλων για να συναντήσει το τάγμα του καπετάν Ορέστη στην Παρνασσίδα. Αυτός όμως φαίνεται να τους αντιμετώπισε με το χειρότερο τρόπο, αφηνωντάς τους χωρίς φαγητό και χωρίς συνδέσμους. Συνεχίζοντας την πορεία τους στον Παρνασσό, συλλαμβάνονται κοντά στους Δελφούς από μία ιταλική περίπολο. Παρ' όλο που πρόλαβαν να ξεφορτωθούν ό, τι ενοχοποιητικό είχαν πάνω τους, οι Ιταλοί δεν πείθονται ότι πάνε για εκδρομή και τους παραδίδουν στους Γερμανούς στη Λιβαδειά. Εκεί τους επισκέπτεται ο Δεσπότης. Τους ζητάει να αποκυρήξουν τις ιδέες τους και φεύγει έξαλλος όταν ο πατέρας μου του λέει : " Καλά είναι αυτά που λες Πατέρα, μήπως έχεις όμως κανένα καρβέλι ψωμί γιατί πεθαίνουμε της πείνας ;"
Από την εκτέλεση τους γλύτωσε το νεαρό της ηλικίας τους. Οι Γερμανοί αποφάσισαν να τους στείλουν με τρένο στα τάγματα εργασίας του στρατοπέδου του Münster στην Βεστφαλία που δεχόταν αιχμαλώτους πολέμου. Εκεί οι νεαροί έλληνες αντάρτες γνωρίζονται με σοβιετικούς στρατιώτες και εντυπωσιάζονται από την κομματική τους οργάνωση και πειθαρχία. Σε κάθε θάλαμο των σοβιετικών λειτουργούσε κομματική οργάνωση βάσης, με προεδρείο και τακτικές συνεδριάσεις. Γιόρταζαν και με χορωδίες την επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης και της ίδρυσης του Κόκκινου Στρατού.
Το στρατόπεδο απελευθερώθηκε από τους 'Αγγλους. Στην Ελλάδα, ο πατέρας μου επέστρεψε στα τέλη του καλοκαιριού του 1945, μετά τα Δεκεμβριανά.
σχόλια