ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι δύσκολο μερικές φορές να ευχαριστηθώ κάτι, ακόμα και κάτι που θέλω/ήθελα πολύ.Πόσο αληθές για μένα κάτι που διάβασα σε άλλη στήλη: όταν κάτι τελειώνει, κάτι για το οποίο πάλεψα πάρα πολύ νιώθω τόσο κενή και λυπημένη. Σε όλες τις ορκωμοσίες μου μέχρι τώρα είμαι τόσο θλιμμένη, σχεδόν δακρυσμένη. Και δεν είναι από συγκίνηση. Νιώθω ξεκρέμαστη. Τι θα κάνω τώρα; Αυτό που με απορροφούσε σχεδόν ολοκληρωτικά τελείωσε και δεν έχω τίποτα. Σκέφτομαι αμέσως να βρω κάτι άλλο να συμπληρώσω αυτό το κενό. Με φοβίζει να μην έχω κάτι να κάνω --διάφορα πράγματα που θα μου γεμίζουν όλο το χρόνο, να μην σκέφτομαι. Τι είναι αυτό το μυαλό, πάντα να σε πηγαίνει εκεί που δεν πρέπει (ή πρέπει;)