________________
1.

A μπα γεια, σου έχω στείλει πολλές φορές, πρώτη φορά σου στέλνω με σκοπό να εκμεταλλευτώ το ότι αυτή η ερώτηση θα απαντηθεί μετά από πάρα πολλούς μήνες. Πρώτη φορά επίσης μου αρέσει αρκετά ένας. Μετά από 4 χρόνια.
Σπουδάζουμε μαζί γνωριζόμαστε ένα εξάμηνο είμαστε και οι δυο γύρω στα 30 και νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Μου κόβει τα πόδια το ότι δεν είμαι αδύνατη.
Με ταλαιπωρεί η σκέψη ότι δεν φαίνομαι στον άλλον φρέσκια.
Για τα υπόλοιπα κομμάτια του εαυτού ευχαριστημένη αρκετά, νομίζω ότι είμαι σε μια καλή πορεία αναζήτησης και δόμησης της προσωπικότητας μου.
Όμως η ικανότητα μου να φροντίζω εμένα στα πιο επιφανειακά κομμάτια μου ήταν πάντα ανεπαρκής και αυτό φοβάμαι πόσο πολύ ''ξερνάει'' στον άλλον την ανικανότητα μου να είμαι δυνατή και να με φροντίζω και εσωτερικά.
Λυπάμαι γιατι δε μου αξίζει αυτη η συμπεριφόρα προς εμένα από εμένα.
Λυπάμαι γιατί ο καιρός περνάει και τον αφήνω να περνάει και τώρα που έχω κάποιον που θα θελα να μοιραστώ μαζί του όμορφες στιγμές τώρα νιώθω πόσο φυλακή είναι το σώμα που μου επιτρέπω να χω.
Μαρέσει που και στο παρελθόν ήσουν κάθετη στο πόσο σημαντικη είναι κ η εξωτερική εμφάνιση και συμφωνώ μαζί σου, αλλα για μένα είναι πιο δύσκολο να με κρατάω σε φόρμα (ο,τι αυτό περιλαμβάνει) από το να διαβάσω 100 βιβλία σε εναν μήνα. Έχεις κάποια συμβουλή;- ισως κ ερωτευμένη

Στα 40 θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο και θα λες «τι ωραία και νέα που ήμουν στα 30 και δεν το καταλάβαινα» και στα 50 θα λες «τι νέα και ωραία που ήμουν στα 40 και δεν το καταλάβαινα» και μάντεψε τι θα λες στα 50 και στα 60 και στα 70 και στα 80.

Αντί να χάνεις δεκαετίες, κοίτα να εκμεταλλευτείς και να ζήσεις την νεότητα και την φρεσκάδα των 30 και να μη λες βλακείες.

Αυτό για το απίθανο όριο των 30 που έχουν οι γυναίκες και με κάνει έξαλλη.

Η φροντισμένη εξωτερική εμφάνιση είναι σημαντική επειδή έτσι δείχνεις στους άλλους ότι σέβεσαι τον εαυτό σου και τον φροντίζεις. Επίσης, είναι σημαντική επειδή όταν είσαι σε δημόσιο χώρο και γνωρίζεις ανθρώπους το να σκέφτεσαι «είναι εντάξει τα μαλλιά μου μήπως είμαι χοντρή μήπως φαίνεται η τρύπα στο καλσόν» σε κάνει να φέρεσαι διαφορετικά από αυτό που είσαι και δεν δίνεις στους άλλους την ευκαιρία να σε γνωρίσουν και να ακούσουν για τα εκατό βιβλία που έχεις διαβάσει.

Φυσικά και δεν είναι εύκολο να ασχολείσαι με την εμφάνιση σου. Το ότι είναι δύσκολο είναι επιχείρημα για ποιο πράγμα όμως; Για να μην ασχοληθείς;

________________
2.

ρε συ α μπα το παθαίνεις και εσύ αυτό με τις σειρές; να βλέπεις μέχρι κάποια τελικής πτώσης, να μην μπορείς να σταματήσεις στο ένα επεισόδιο και αν η σειρά είναι καλή να μετανιώνεις που την είδες τόσο γρήγορα, πόσο μάλλον όταν δεν έχεις βρει την επόμενη αντάξια που θα την αντικαταστήσει; θεωρείς ότι χάνεις την μισή απόλαυση με αυτόν τον τρόπο;;

House of Cards! Το βλέπετε; Όχι δεν το έχω, θέλω να τα δω όλα μαζί, σχεδόν ταυτόχρονα αν γίνεται και να τα καταβροχθίσω. Στενοχωριέμαι που πλησιάζει το τέλος αλλά ευτυχώς έχουμε ακόμα το Good Wife και σε λίγο έρχεται το Mad Men. Επίσης στα φαγητά τρώω πρώτα αυτό που μου αρέσει περισσότερο γιατί ενώ τρως, χορταίνεις, και προτιμώ να χορτάσω με το καλύτερο. Ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει αν κρατηθώ. Μπορεί να πέσει βόμβα στον server του Netflix. Ή να πέσει ένας μετεωρίτης πάνω στη γη. Δεν θέλω να το διακινδυνέψω.

________________
3.

Γιατί κλαίω συχνά όταν είμαι μόνη μου; Χωρίζω και είμαι ερωτευμένη, κλαίω, χωρίζω και δεν είμαι ερωτευμένη, πάλι κλαίω. Νοιώθω ότι μου λείπει ο σύντροφος, κλαίω, νοιώθω ότι δεν με ικανοποιεί η ζωή μου, κλαίω. Στεναχωριέμαι με όσες προβληματικές καταστάσεις στην κοινωνία βλέπω γύρω μου, κλαίω.

Πιστεύω ότι είμαι άνθρωπος που ξέρει να διασκεδάζει, να απολαμβάνει τη ζωή, να γελά και έχω πολλά ενδιαφέροντα. Επίσης θεωρώ ότι είμαι πολύ δυναμικός άνθρωπος και κοντινοί μου άνθρωποι με βρίσκουν και σκληρή.

Λες να είναι η έκφραση των συναισθημάτων που καταπιέζω όταν είμαι με άλλους ανθρώπους και να εκφράζεται με αυτό τον τρόπο;

Είναι φάση που περνάω, είναι ο χαρακτήρας μου και είναι οκ να είμαι έτσι; Πάντα πίστευα ότι, αφού δεν επηρεάζει τη ζωή μου αρνητικά, αποτελεί μέρος του χαρακτήρα μου και είναι οκ. Επίσης, πάντα το έβρισκα λυτρωτικό, αφού μετά το κλάμα, ηρεμούσα και χαλάρωνα, το έβγαζα από μέσα μου. Οντως είναι αποτοξινωτικό για μένα.

Τελευταία όμως άρχισα να προβληματίζομαι αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με μένα, μιας και δεν ξέρω πως αντιδρούν άλλοι άνθρωποι και αν αυτό είναι συχνό και λογικό φαινόμενο. Τι λες, είναι καλά να δω ψυχολόγο; Ή να περιμένω λίγο καιρό πρώτα να έρθουν οι άκλαφτες μέρες;- αθηναία

Αν θέλεις να δεις ψυχολόγο, δες, αλλά αν κάτι δεν σου δημιουργεί πρόβλημα στην καθημερινότητα ή με τους άλλους, δεν είναι πρόβλημα, είναι χαρακτηριστικό σου. Αφού λες ότι ανακουφίζεσαι, και ότι γελάς και έχεις ενδιαφέροντα, δεν έχει και πολλή σημασία αν είναι συχνό φαινόμενο ή όχι. Ούτε αν είναι «λογικό».

________________
4.

Αγαπημένη Α,Μπα, καλημέρα. Ευχαριστώ που μου δίνεις κάτι ωραίο να διαβάζω με τον πρωινό καφέ. Ήθελα λοιπόν να σε ρωτήσω το εξής: Διαβάζω τα βιβλία μου, βλέπω τις ταινίες μου και τα θέατρά μου, ακούω τη μουσική μου, όπως όλος ο κόσμος. Ενημερώνομαι επίσης όσο μπορώ, και έχω την άποψή μου για διάφορα πράγματα. Λοιπόν, μου συμβαίνει πολύ συχνά, ενώ κάτι μπορεί να το έχω λίγο ή πολύ τακτοποιημένο στο κεφάλι μου ως θέμα, ή ενώ έχω άποψη για ένα προσωπικό ζήτημα (π.χ. οικογενειακό ή γκομενικό) που μου εκθέτει ο συνομιλητής μου, να μπλοκάρω τρομερά στη συζήτηση. Στα θέματα κοινού ενδιαφέροντος μπορεί να θεωρώ ότι είναι πολύ λίγα αυτά που ξέρω, οπότε να ακούω τον άλλο με απόλυτη συγκατάβαση και να μην μπαίνω καν στη διαδικασία να τον ρωτήσω πράγματα από φόβο ότι θα με θεωρήσει άσχετη και ηλίθια (κακό, πολύ κακό βέβαια γιατί έτσι δεν καταφέρνω να "εκμεταλλευτώ" τον άλλο για να μάθω πέντε πράγματα παραπάνω), ενώ στα προσωπικά θέματα επίσης ακούω τον άλλο με απόλυτη συγκατάβαση και δεν μπορώ να πω πέντε λέξεις πέρα από το "δίκιο έχεις", οπότε, ακόμα και να συμφωνώ, νιώθω ηλίθια που δεν μπορώ να πω κάτι από αυτά που έχω στο κεφάλι μου ώστε τουλάχιστον να γίνει συζήτηση και να μη νιώθει ο άλλος ότι μιλάει σε ντουβάρι. Αυτό δεν το παθαίνω με όλους τους ανθρώπους, αλλά συνήθως με όσους θαυμάζω πολύ για κάποιο λόγο. Πώς παλεύεται; Δεν μπορώ να απολαύσω την παρέα των ανθρώπων που θαυμάζω, και αυτό με στενοχωρεί πολύ.

Δεν το έχεις καταλάβει, αλλά κατά κάποιο τρόπο είσαι η ιδανική συνομιλήτρια. Δεν μιλάς πολύ, ακούς και δεν διαφωνείς. Ο κόσμος λατρεύει να ακούει τον ήχο της φωνής του. Το πιο πιθανό είναι ότι απολαμβάνουν την συνομιλία μαζί σου κι ας δεν εκφράζεσαι. Ένα μικρό βήμα πρέπει να κάνεις, και το ντόμινο θα ξεκινήσει. Να κάνεις ερωτήσεις. Μην φοβάσαι τίποτα. Κάνε ερωτήσεις, οι συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου λατρεύει να λέει τη γνώμη του, αγαπάει τις ερωτήσεις, και δύσκολα θα σε κακοχαρακτηρίσει, ακόμα και αν ρωτήσεις το πιο βασικό πράγμα του κόσμου.

ΥΓ. Νομίζω ότι δεν έχεις καταλάβει τη σημασία της λέξης «συγκατάβαση».

________________
5.

Γεια σου βρε Α μπα! Σχέση 4 χρόνων με πολλά διαλείμματα καθώς από την αρχή θέλαμε άλλα. Με πολύ κόπο κατάφερα να κατανοήσω ότι δεν γίνεται να περιμένω χωρίς να ζω το πότε θα επιστρέψει για να είμαι χαρούμενη για λίγο και μετά να ξανα αρχίσω να νιώθω ζορισμένη και ότι δεν παίρνω αυτό που χρειάζομαι. Το θέμα δεν είναι αυτό. Με αυτό τον άνθρωπο καλώς ή κακώς ζήσαμε πράγματα. Άφησα λοιπόν ένα εύλογο για μένα διάστημα από τη στιγμή που είπα οριστικά δεν μπορούμε και επικοινώνησα για να δω απλά τι κάνει. Χωρίς υπόνοιες για να τον δω, χωρίς μελοδραματικά σε σκέφτομαι και τερτίπια επανασύνδεσης. Καμία απάντηση. Υποθέτω πως ίσως είναι ακόμη νωρίς για εκείνον. Αφήνω πάλι κάποιο διάστημα και ξανά στέλνω ένα μήνυμα λίγο μελοδραματικό αυτή τη φορά λέγοντας πως θα ήθελα ειλικρινά να μάθω αν είναι καλά καθώς αποτελεί κομμάτι της ζωής μου. Είναι πραγματικά αυτό που σκέφτομαι και με πληγώνει που έχουμε γίνει δυο ξένοι. Πάλι καμία απάντηση. Και έρχομαι να ρωτήσω : είναι παράλογο που θέλω να μάθω τι κάνει; Σέβομαι ότι μπορεί να μην θέλει επαφή αλλά με στεναχωρεί. Πάνε 4 μήνες από την τελευταία φορά που μιλήσαμε. Ευχαριστώ για το χρόνο σου-Ntri ntri

Θα σου πω εγώ τι κάνει: καλά είναι.

Αφού είχατε πολλά πέρα δώθε στο παρελθόν, δεν ξέρει γιατί στέλνεις μήνυμα τώρα. Εσύ λες ότι δεν θέλεις κάτι πέρα από το να μάθεις αν είναι καλά. Οκ, σου κάνω μια ερώτηση. Αν σου απαντούσε ένα ξερό «καλά είμαι» και έκοβε εκεί την κουβέντα, θα ένιωθες καλύτερα;

Όχι. Γιατί αυτό που θέλεις είναι να ξεκινήσει πάλι ένας διάλογος. Θέλεις να μάθεις τι κάνει, και πώς το κάνει και με ποιον το κάνει. Και δεν θέλει να σου πει. Δεν είναι παράλογο που θέλεις να κρατήσεις μια χαραμάδα ανοιχτή, αλλά δεν είναι παράλογο που αυτός δεν θέλει ούτε αυτή την χαραμάδα. Ναι, είναι στενάχωρο. Αλλά όπως είπες, από την αρχή θέλατε άλλα πράγματα. Ακόμη και τώρα, άλλα πράγματα θέλετε.

________________
6.

Καλησπέρα σας, πίστευα πάντα ότι η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι οι ανθρώπινες σχέσεις και όχι ακίνητα κτλ, πολλές φόρες έχουν βρεθεί σε καταστάσεις πάρα πολύ δύσκολες τους βοήθησα ανεξαρτήτως κόστους χρηματικής-προσωπικής-συναισθηματικής υγείας χωρίς να ξέρω καν ποιός είναι ο τερματισμός, αισίως όλα τέλειωναν περίφημα αλλά όταν έρχεται η μέρα που πρέπει να τονίσεις τα λάθη της προσωπικότητας του τότε γίνεσαι κακός και πάντα μένεις μόνος-η. Δεν μιλάμε για μια περίπτωση αλλά για πάνω απο 10α, κάτι θέλω να σε ρωτήσω αλλά δεν ξέρω τι είναι αυτό... :/

Δεν κατάλαβα τι ακριβώς λες (ούτε κι εσύ) αλλά θα σου πω τι παρατήρησα, από τον τρόπο που τα έγραψες, κι εννοώ την παράθεση σκέψεων και την αλληλουχία. Όπως τα γράφεις είναι σα να ζητάς υποταγή επειδή έδωσες σε ώρα ανάγκης. Αν πιστεύεις ότι το να βοηθάς τους άλλους σου δίνει περισσότερα δικαιώματα για να σχολιάζεις μετά τον χαρακτήρα τους, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Και αν πιστεύεις ότι η προσφορά βοήθειας ισούται με «επένδυση στις ανθρώπινες σχέσεις», κάνεις ακόμη μεγαλύτερο λάθος. Για να δημιουργήσεις ουσιαστικές σχέσεις με τους άλλους πρέπει να είσαι έτοιμος να παραδεχτείς ότι κι εσύ είσαι ευάλωτος.

________________
7.

Α, μπα και τελικά....γιατί γιά όλους/όλες (οκ έναν κ μία μέχρι στιγμής) μετα από 2-3 χρόνια αμφιβάλλω αν είναι ερωτευμένοι και χωρίζω; Φοβάμαι οτι μέχρι να καταλάβω αν έγκειται σε δική μου ανασφάλεια και μόνο,η αν όντως έχω αυτά τα ακράδαντα στοιχεία οτι ο έρως πέταξε, θα διώχνω ανθρώπους που ίσως είχαμε να μοιραστούμε πολλά ακόμα... Για την αγάπη βέβαια δεν αμφέβαλα ποτέ..Αλλά γιατί να μη μπορώ να αρκεστώ μόνο σε αυτό το μοναδικό και δυσκατάκτητο συναίσθημα που γαληνεύει την ψυχή μας και να κρέμομαι από τα μάτια του έρωτά μου για να ανιχνεύσω έστω ένα κλάσμα του δευτερολέπτου λάγνου και καψούρικου βλέμματος;

Ευχαριστώ.- M. που ήμουν και πριν

Επιτέλους και ένας που παραδέχεται ότι όταν λέει 'όλοι' εννοεί ΔΥΟ ΑΤΟΜΑ.

Ας το προσπεράσουμε αυτό. Το πιστεύεις επειδή ισχύει. Μετά από 2-3 χρόνια ο έρωτας με την έννοια την μεθυστική έχει φύγει. Αν δεν το καταλαβαίνεις και δεν προσπαθείς να μετουσιώσεις αυτό το προσωρινό συναίσθημα σε κάτι άλλο που κρατάει περισσότερο, τότε χωρίζεις. Στη θέση σου για την αγάπη θα αμφέβαλλα. Αν υπήρχε αγάπη δεν θα την άφηνες τόσο εύκολα.