Ο Βάρναλης απέναντι στον φεμινισμό
"Η διεθνής φλυαρία - αι γυναίκες των δύο ημισφαιρίων - έδωσε το ραντεβού της στο Παρίσι. Πεντακόσιες άσχημοι αντιπρόσωποι του "ωραίου φύλου" εκράτησαν το λόγο τους κι ευρέθηκαν όλες μαζί, ως μια ψυχή εις εν σώμα, στην ίδιαν ώρα, στον ίδιον τόπο, τη μεγάλη αίθουσα των τελετών της Σορβόννης. Αλλά πως κατόρθωσαν τόσες γυναίκες να βρεθούν σύμφωνες και ακριβείς, αυτό δεν πρέπει να μας ξενίσει. Από της εποχής του Αριστοφάνους οι γυναίκες είναι πάντοτε σύμφωνες, όταν πρόκειται να συνωμοτήσουν εναντίον των ανδρών. Και οι νέες λοιπόν "Εκκλησιάζουσαι" έδειξαν μίαν αξιοθαύμαστην ενότητα σκοπών και αποφάσεων.
Αλλ' εάν όλες αυτές οι γυναίκες δεν είχαν, όπως λέγει μια κοινή έκφρασις, "τη γλώσσα τους στην τσέπη τους", τους έλειπαν όμως τα δυνατότερα επιχειρήματα - τουλάχιστον από τις περισσότερες - η ομορφιά και τα νιάτα. Κι ο Γάλλος, που είναι πολύ εύθυμος, ώστε να διασκεδάζει με όλες τις παραδοξότητες και πολύ ανεκτικός, ώστε ν' ακούει ευχαρίστως τ' ακίνδυνα λόγια, που ξεθυμαίνουν, είναι όμως και ο πιο καλαίσθητος λαός του κόσμου. 'Ετσι, όταν όλο αυτό το πλήθος των σουφραζετών παρήλασε από τις κυριότερες αρτηρίες της κοσμοπόλεως επάνω σε ατέλειωτη σειρά "οτοκάρ", κρατώντας σημαίες και λάβαρα υπέρ της ψήφου, ο κόσμος παραμέρησε μεν ευγενώς, για να περάσουν, όμως εγέλασε και δεν εχειροκρότησε (...)
Εάν από ιστορικήν ανάγκην θεωρητικής ισοτιμίας των δύο φύλων, αι γυναίκες πρέπει να πάρουν αργά ή γρήγορα ψήφον, ας την πάρουν. 'Ομως τότε θα ήσαν πραγματικά προδευτικές, αν ζητούσαν πρώτα τη χειραφέτηση των ανδρών. 'Αλλωστε στις χώρες, που έχουν αποκτήσει ψήφον, δεν βλέπω κατά τι εκαλυτέρευσε η θέσις των, -ή η δική μας. 'Εχουμε αρκετές αμαρτίες στο παθητικό μας εμείς οι άνδρες. Δεν μας χρειάζονται και συνένοχοι !"
Το Φεμινιστικό Συνέδριο *, από τη σειρά χρονογραφημάτων για την εφημερίδα Πρόοδο, που συνέλεξε και παρουσιάζει ο Νίκος Σαραντάκος στο βιβλίο Κώστας Βάρναλης, Γράμματα από το Παρίσι των εκδόσεων Αρχείο (Αθήνα, 2013).
* Πρόκειται για το 10ο Συνέδριο της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Γυναικεία Ψήφο (1926).
σχόλια