Ήταν μια καλή χρονιά για την Άννα (Κοκκίνου). Ο Θουκυδίδης της θεωρήθηκε από πολλούς μια πρωτοποριακή και συγκινητική παράσταση που πλάγια φώτισε το σημερινό ελληνικό αδιέξοδο. Μια πολύτιμη στιγμή του θεάτρου.
Μόνη, χωρίς χρηματοδότες, χωρίς "άκρες", με μόνο σύμμαχο την φαντασία, την αδιαπραγμάτευτη ανεξαρτησία της, το πείσμα και τον ποιητικό τρόπο με τον οποίο αφοσιώθηκε στην Τέχνη της, η Άννα ποτέ δεν πρόδωσε τον εαυτό της ούτε τους άλλους.
Φωτογραφία χθεσινή.
σχόλια