Τρεις επιστολές του Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν προς την Αθάνατη Αγαπημένη
Βρέθηκαν μετά το θάνατό του σ' ένα μυστικό συρτάρι μαζί με την αποκαλούμενη Διαθήκη του Χάιλιγκενσταντ (εξομολογητική επιστολή προς τα δύο αδέρφια του)
Σελίδα 1
'Εξι Ιουλίου, το πρωί. -
Αγγελέ μου, εσύ το 'Ολον μου, ο εαυτός μου - μόνο λίγα λόγια σήμερα, κι αυτά με μολύβι - (το δικό σου) - Κατά πρώτο λόγο, το διαμέρισμά μου έχει σίγουρα κρατηθεί μόνο μέχρι αύριο, τι άσκοπο χάσιμο χρόνου μ' αυτές τις λεπτομέρειες - γιατί αυτή η βαθιά θλίψη όταν η ανάγκη μιλάει - Μπορεί η Αγάπη μας να επιβιώσει αλλιώς παρά μόνο με θυσίες, χωρίς να απαιτούμε τα πάντα, μπορείς ν' αποφύγεις να μην είσαι ολότελα δική μου κι εγώ ολότελα δικός σου - Αχ, Θεέ
Σελίδα 2
Απόλαυσε την ωραία φύση ηρεμώντας το πνεύμα σου και αναλογίσου αυτά που πρέπει να γίνουν - ο έρωτας απαιτεί δικαίως τα πάντα, έτσι γίνεται για μένα με σένα και για σένα με μένα - μόνο που ξεχνάς τόσο εύκολα πως πρέπει να ζήσω για μένα και για σένα - αν ήμασταν εντελώς μαζί, θα ένιωθες αυτόν τον πόνο τόσο λίγο όσο κι εγώ - Το ταξίδι μου ήταν φρικτό, έφτασα εδώ χθες κοντά στις τέσσερις η ώρα το πρωϊ γιατί δεν είχαν αρκετά άλογα, η ταχυδρομική άμαξα ακολούθησε μιαν άλλη διαδρομή, αλλά τι
Σελίδα 3
απαίσιος δρόμος, στον προτελευταίο σταθμό μου συνέστησαν να μην ταξιδέψω νύχτα, επειδή θα διασχίζαμε ένα δάσος, αλλά αυτό με συνεπήρε περισσότερο - έσφαλα όμως γιατί η άμαξα τσακίστηκε σ' αυτό το κακοτράχαλο, φρικτό δρόμο, έναν απλό επαρχιακό δρόμο, και χωρίς τους δύο αμαξάδες μου, θα είχα μείνει εκεί.
Ο Esterhazi είχε την ίδια τύχη με μένα στον άλλον τον κανονικό δρόμο με 8 άλογα, ενώ τα δικά μου ήταν μόνο 4. - Ωστόσο, αυτό εν μέρει μ' ευχαρίστησε,
Σελίδα 4
όπως πάντα, όταν προσπερνώ με επιτυχία ένα εμπόδιο. -
τώρα, ας περάσουμε από τα εξωτερικά στα εσωτερικά, θα ιδωθούμε μάλλον σύντομα, γι' αυτό και δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σου τις σκέψεις που έκανα αυτές τις λίγες μέρες για τη ζωή μου - αν οι καρδιές μας ήταν πάντα σφιγμένες η μία δίπλα στην άλλη, δεν θα τις έκανα, τόσα πράγματα θα σου έλεγα μέσα από τα σωθικά μου - Αχ - υπάρχουν στιγμές που μου φαίνεται πως ο λόγος δεν είναι τίποτα - να είσαι χαρούμενη - μείνε ο πιο πιστός και μοναδικός θησαυρός μου, το παν για μένα, όπως είμαι κι εγώ για σένα, όσο για τα υπόλοιπα, θα πρέπει να μας στείλουν οι Θεοί αυτό που για μας θα πρέπει να αποτελεί υποχρέωση και καθήκον.
Ο πολύ πιστός σου
Ludwig
Σελίδα 5
Υποφέρεις εσύ η μονάκριβή μου - μόλις συνειδητοποιώ πως τα γράμματα θα πρέπει να παραδοθούν το χάραμα. Τη Δευτέρα - την Πέμπτη - οι μόνες μέρες που πηγαίνει η ταχυδρομική άμαξα από δω ως το Κ. - υποφέρεις - Αχ, όπου βρίσκομαι είσαι κι εσύ μαζί μου, μαζί μου και με σένα μιλάω και επέτρεψε να μπορέσω να ζήσω μαζί σου, τι ζωή !!!! έτσι !!!! χωρίς εσένα - ενώ με καταδιώκει εδώ κι εκεί η καλοσύνη των ανθρώπων, την οποία ούτε θέλω να κερδίσω ούτε πιστεύω πως αξίζω - Ταπεινότητα του ανθρώπου απέναντι στον άνθρωπο - με πονάει - κι όταν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου
Σελίδα 6
μέσα στο Σύμπαν, τι είμαι και ποιος είναι αυτός - που τον ονομάζουμε υπέρτατο κι όμως - εδώ έγκειται το θεϊκό της ανθρωπότητας - κλαίω καθώς σκέφτομαι πως δεν θα λάβεις πιθανόν νωρίτερα από το Σάββατο τα πρώτα νέα μου - όσο κι αν μ' αγαπάς - σε αγαπώ πάντως ακόμη πιο δυνατά - αλλά μην κρύβεσαι ποτέ
Σελίδα 7
Από μένα - καληνύχτα - ως λουόμενος (*) πρέπει να πάω να κοιμηθώ - (σβησμένο : ω, έλα μαζί, έλα μαζί -) Αχ Θεέ, τόσο κοντά, τόσο μακριά ! Η αγάπη μας μήπως δεν είναι ένα ουράνιο οικοδόμημα - αλλά το ίδιο στέρεο με τον ουράνιο θόλο. -
Νωρίς το πρωί, 7 Ιουλίου.
'Ηδη από το κρεβάτι οι σκέψεις μου τρέχουν προς εσένα, αθάνατη αγαπημένη μου, κάποτε χαρούμενες, κι έπειτα πάλι λυπημένες, προσδοκώντας από τη μοίρα να μάθουμε αν θα μας ακούσει - μόνο μαζί σου μπορώ να ζήσω πλήρως, αλλιώς καθόλου,
Σελίδα 8
Ναι, αποφάσισα να περιπλανηθώ μακριά μέχρι να μπορέσω να πετάξω στην αγκαλιά σου και να πω ότι δίπλα σου είμαι στο σπίτι μου, μέχρι να μπορέσω να στείλω τη ψυχή μου στεφανωμένη από σένα στη Βασιλεία των πνευμάτων - ναι δυστυχώς αυτό πρέπει να γίνει - θα το καταλάβεις καλύτερα γνωρίζοντας πόσο πιστός σου είμαι, ποτέ καμία άλλη δεν θα μπορέσει να κατακτήσει την καρδιά μου, ποτέ - ποτέ - Ω Θεέ γιατί πρέπει να αποχωριζόμαστε αυτούς που αγαπάμε τόσο πολύ, και πράγματι η ζωή μου στο V. όπως τώρα είναι μία άθλια ζωή - Ο ερωτάς σου με κάνει τον πιο ευτυχισμένο και πιο δυστυχισμένο ταυτόχρονα - στην ηλικία μου θα μου ήταν αναγκαία μία ζωή ομοιόμορφη και επίπεδη - αυτό.
Σελίδα 9
μπορεί να συμβεί, δεδομένης της σχέσης μας ; - 'Αγγελε, μαθαίνω μόλις πως το ταχυδρομείο φεύγει κάθε μέρα - κι επομένως πρέπει να σταματήσω για να λάβεις αμέσως το γράμμα - να είσαι ήρεμη, μόνο αν δούμε την ύπαρξή μας νηφάλια θα μπορέσουμε να πετύχουμε το σκοπό μας να ζήσουμε μαζί - μείνε ήρεμη - αγάπα με - σήμερα - χθες - πόση επιθυμία λουσμένη με δάκρυα για σένα - σένα - σένα - η
Σελίδα 10
ζωή μου - το παν για μένα - Αντίο - Ω, συνέχισε να μ' αγαπάς - μην παραγνωρίζεις την τόσο πιστή καρδιά του αγαπημένου σου
L.
για πάντα για σένα
για πάντα για μένα
για πάντα για μας
(*) Ο Μπετόβεν έγραψε τα τρία αυτά γράμματα το 1812 ενώ βρισκόταν για θεραπεία στα ιαματικά λουτρά του Toeplitz στη Βοημία. Η ταυτότητα της "Αθάνατης Αγαπημένης" παραμένει ως σήμερα άγγνωστη.
[μετάφραση από τα γαλλικά Σ.Σ. Βλ. lvbeethoven.com]
σχόλια