Πίθοι
Πολιτισμικό στοκ.
"Από τη Νεότερη Νεολιθική Εποχή εώς και τα μέσα του 20ου αιώνα, με αδιάκοπη συνέχεια τόσο στην κατασκευή όσο και στη χρήση, βασικός τρόπος οικιακής αλλά και δημόσιας αποθήκευσης ήταν η τοποθέτηση της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής σε πήλινα ευρύστομα αγγεία διαφόρων μεγεθών.
Χαρακτηριστικά αγγεία αυτής της κατηγορίας είναι οι πίθοι, αγγεία ευρείας τυπολογίας και χωρητικότητας, των οποίων η χρήση ουδέποτε, από τη στιγμή που εμφανίζονται στην αρχαιολογική έρευνα, δεν περιορίστηκε μόνο στην αποθήκευση αγαθών. Πίθοι ίδιων τύπων, χωρητικότητας και κεραμικής ύλης χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες περιόδους σε ταφές, σε βιοτεχνικές εργασίες (κατεργασία χαλκού, επεξεργασία υφασμάτων, παραγωγή κρασιού, λαδιού, κλπ.), ως αφιερώματα σε ιερά, για τη συγκέντρωση νερού, ως κυψέλες μελισσιών, ως στόμια πηγαδιών, σε θρησκευτικές τελετές και γιορτές, ακόμη και ως δοχεία, μέσα στα οποία τοποθετούνταν μικρότερα πως πώληση αγγεία."
Απόσπασμα από τη μελέτη της αρχαιολόγου Μιμίκας Γιαννοπούλου : Η έρευνα των ελληνιστικών πίθων : διαπιστώσεις και προοπτικές.
σχόλια