ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...εγώ όμως τα έκανα όλα από φόβο και λίγο εγωισμό... Εσύ παίζεις μαζί μου, με ειρωνεύεσαι, πατάς στις ανασφάλειές μου, εκμεταλλεύεσαι ό,τι ξέρεις για μένα, πράγματα που ποτέ δε σου εξομολογήθηκα από μόνη μου, προσπαθείς να με τρελάνεις κυριολεκτικά... Οι ανακολουθίες σου μου γαμάνε την ψυχολογία, sorry κιόλας, αλλά τί διάθεση να έχεις μετά από όλα αυτά. Το μυαλό μου σε λίγο θα εκραγεί, δεν ξέρω τί μου γίνεται. Ώρες ώρες νομίζω πως μου κάνουν πλάκα κακομαθημένα 13χρονα παιδάκια. Είναι δυνατόν ρε φίλε να τα κάνεις όλα αυτά; Με ποιό σκεπτικό; Να με πληγώσεις, να με εκδικηθείς, να σπάσεις πλάκα; Δε σε καταλαβαίνω. Καθόλου όμως. Και ξέρεις κάτι. Θέλεις να μάθεις; Αυτή τη στιγμή δακρύζω. Ναι, και γιατί είμαι κυκλοθυμική, αλλά και γιατί δεν μπορώ να χωνέψω (πέρα από τα κουλούρια:P) το γεγονός ότι παίζεις με τις ανασφάλειες και τα ελαττώματά μου και ότι εγώ σαν ηλίθια σου δίνω ακόμη πατήματα, και συνεχίζω να σου γράφω, και να σε θέλω και από την άλλη να είμαι σίγουρη πως δε θέλω να σε φιλήσω αλλά να σε χαστουκίσω και να φύγω.