ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 7 μήνες ήμουν με ένα κορίτσι που μου άρεσε πολύ. Και οι δύο είμαστε 25-35 ετών Οι δυσκολίες αρκετές για κάποιον που θέλει μια στρωτή ζωή. Σχέση με μεγάλα διαστήματα από απόσταση (όταν ο άλλος σε χρειάζεται δίπλα του), διαφορετικές καθημερινότητες αλλά και στοιχεία που μας έδεναν, κοινά ενδιαφέροντα, όμορφα πράγματα και στιγμές που φτιάξαμε μαζί. Κάποια στιγμή αυτή αποφάσισε οτι το πράγμα είναι ασύμβατο και με άπατησε. Το έμαθα, τα ξαναβρίκαμε και μετά νεύρα, ανασφάλεια αλλά και στιγμές γλυκές, τρυφερές. Τώρα μου λέει οτι δεν είναι ερωτευμένη μαζι μου αν και της αρέσω. Χωρίσαμε. Εγώ έχω φύγει από την πόλη για αρκετές εβδομαδες και ενώ μιλάμε, μου είπε οτι βρίσκεται με αυτον, τον αλλο. Οτι δεν ειναι ερωτευμένη μαζι του αλλά με αυτόν είναι πιό απλά τα πράγματα. Έχουν την ίδια καθημερινότητα (είναι συνάδελφοι). Δε μπορώ να καταλάβω πόσο σκλήρα λογικός και πεζός είναι ο έρωτας. Μέσα σε λέξεις τρυφερές κρύβουμε τις ανάγκες μας και γύρω από αυτό φτιάχνουμε μια κρούστα από ψευδαισθήσεις. Και εγώ τώρα μόνος να αναρωτίεμαι αν με ερωτεύτικε ποτέ πραγματικά (μέσα στις τύψεις της, λέει δεν ερωτεύτικε ποτέ πραγματικά, κανέναν) και αν αξίζει που της μιλάω ακόμα.