16.5.2013 | 14:59
ΠΩ πω
ειναι κατι σκατομέρες που μου λείπεις αφορητα εκ των ουκ ανευκοινώς απο το πουθενα.δεν σε είχα, ούτε θα σε αποκτησω ποτε θαρρω και φανταζομαι καταλαβαινεις τον απροκαλυπτο συνειρμοδε πειραζει όμως, δε πειραζειμε αυτον το δρομο, το δρόμο της σιωπης, εμαθα κι εγω την απαντηση σου, δεν χρειαζεται να λεω ψεματα στον εαυτο μου, φτανειισως ερθω καποτε να μου πατησεις τη σφραγιδα πανω στο βουλοκερι ενος γραμματος που δε θα μαθουμε ποτε τι ειχε να μας πει, δε πειραζεικανε στον ηλιο νοημα να φερει το καλοκαιρι να σου ευχηθω να περασεις ομορφα, να ταξιδεψεις πολυ και να γνωρισεις ολα τα ωραιαεγω θα σε σκεπτομαι να παιζεις με τα διάφορά σου που τοσο μου αρεσαν παντακαι θα σε νοσταλγω χωρις αιτίαμιας και δεν ειχες τη θεληση να μου δωσεις καποιακι ουτε θα με πειραζει πια που σαν πρεζακι ονειρου απραγματοποιητου θα σου γράφω επανω σε λευκες σελιδες που χανονται στο απειροσυνηθισα βλεπεις και ελπιζω καταβαθος να σε επιασα -ενα μικρο ψήγμα της αληθειας σου -και να το ευχαριστιέσαι