ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μαλακα, ΜΑΣ ΕΧΕΙΣ ΓΑΜΗΣΕΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ τοσα χρονια! μια ζωη το μονο που θυμαμαι ειναι φασαριες, τσακωμοι, φωνες, βρισιες και εντασεις. μετα απο καθε καβγα σε πιανουν τυψεις και τετοιες παπαριες και μας το παιζεις καλος και γλυκος. αλλες φορες το παιζεις αδικημενος και θυμα και παντα μα παντα φταινε οι αλλοι και ποτε εσυ! με εχεις γεμισει με ενα σωρο ψυχολογικα. μικρη δε μιλαγα σε ανθρωπο, δεν ειχα παρεες, ημουν το πιο απομονωμενο και φοβισμενο παιδι. αλλα ρε πουστη, δε με νοιαζει τοσο για μενα. εγω τωρα ξεκιναω τη ζωη μου, θα λυσω τα προβληματα μου και θα ζησω οπως θελω εγω, φροντιζοντας να μην πεσω στην ιδια λουμπα. για τη μανα μου στεναχωριεμαι, για τη μανα μου κλαιω που κατεστρεψε τη ζωη της μενοντας μαζι σου. επρεπε να σε χωρισει, μα ηταν αδυναμη... αν δεν ημουν εγω ολα θα ηταν διαφορετικα. θα σε ειχε παρατησει, θα ειχε φτιαξει τη ζωη της και θα ηταν ευτυχισμενη. και νιωθω τυψεις...ξερω οτι δε φταιω εγω, εγω και η μανα μου ειμαστε τα θυματα, αλλα δεν παυω να σκεφτομαι οτι αν δεν ειχα γεννηθει, δε θα τα περναγε αυτα. απο την αλλη σκεφτομαι οτι δεδομενων των συνθηκων, ειμαι το μονο καλο που υπαρχει στη ζωη της. μικρη ελεγα οτι οταν παω 18, θα φυγω απο το σπιτι. θελω τοσο πολυ να σου πω ποσο μαλακας, αρχιδι και γαμημενο κωλοπαιδο εισαι και να σηκωθω να φυγω, αλλα δεν το κανω, αφενος γιατι δεν μπορω να αφησω τη μανα μου και αφετερου γιατι δεν εχω δουλεια, αρα δεν μπορω να συντηρησω τον εαυτο μου. ωρες ωρες σε σιχαινομαι, νιωθω μισος και απεχθεια. . ειμαι γεματη φοβιες και ανασφαλειες και φταις ΕΣΥ! πηρες τον πιο γαματο, καλο, τρυφερο ανθρωπο για συντροφο και τον καταντησες δυστυχισμενο, μιζερο, με τεραστια συναισθηματικα κενα. τι μας προσεφερες;;; εκανες ποτε τιποτα καλο και χρησιμο στη ζωη σου; σαν πατερας απετυχες. σαν συζυγος απετυχες. εισαι ικανοποιημενος; αλλα τι λεω, δεν εχεις παρει χαμπαρι τι μας εχεις κανει. δεν ξερω αν εισαι απλα κακος ή ψυχασθενης και δεν ξερω για ποσο θα αντεξω ακομα. δε μας αξιζει τετοια ζωη.δεν εχω μιλησει σε κανεναν γι αυτα... σας γραφω γιατι νιωθω την αναγκη να με ακουσει καποιος. καποιος αγνωστος που δε θα με κοιταξει με συμπονια και λυπηση. μονο εσεις και ο ψυχολογος που θα επισκεφθω. Υ.Γ. πριν απο λιγο η μανα μου με μια ασημαντη αφορμη μου ειπε ''τι θα εκανα χωρις εσενα ψυχη μου; '' γραφω και κλαιω. καληνυχτα.