5.7.2013 | 02:43
εξομολόγηση εκ βαθέων
Yπάρχουν στιγμές που πιστύω πως δεν θα τον ξεπεράσω ποτέ. Αυτό που είχαμε δεν ήταν τίποτα παραπάνω απο friends with benefits, γι αυτόν τουλάχιστον. Για μένα όμως ήταν αλλιώς, είχα απεναντί μου έναν ανθρωπο που θαυμαζα, που ερωτευόμουν κάθε στιγμή, που ονειρευόμουν στιγμές δίπλα του. Έφευγε και μαζί του έπαιρνε και τη χαρά μου. Έχασα τον έλεγχο, τον πίεσα και το σταμάτησε. Έχω να τον δω 6 μήνες και κάτι. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι, θάβω κάθε ανάμνηση και κάθε επιθυμία αλλά κάποιες φορές μου είναι αβάσταχτο. Σ αυτό το διάστημα έχουν προκύψει κι άλλες γνωριμίες αλλά κανένας δεν τον ξεπερνάει. Ανησυχώ για τις σκέψεις μου, ελπίζω ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να έιμαστε μαζί χωρίς να μου έχει δώσει κανένα δικαίωμα.ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.
