ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω φάει κόλλημα μαζί του, τον σκέφτομαι συνέχεια! Δεν ξέρω τίποτα άλλο για αυτόν πέρα του ότι εμφανώς δεν είναι ελληνικής καταγωγής και δούλευε σε εκείνο το ίντερνετ καφέ που είναι γκετοποιημένο με μετανάστες. Πόσες ώρες "παίζαμε" με τα μάτια... Κι εκεί που λέω δε μπορώ, θα πιάσω να του μιλήσω σήμερα, τουλάχιστον να ανταλλάξουμε μια κουβέντα, εξαφανίζεται! Εκεί που δούλευε πάνω από 10 ώρες, έχει έρθει ένας άλλος στην θέση του, οι κλασικοί πελάτες παρέμειναν οι ίδιοι αλλά αυτός πουθενά, ούτε καν να περάσει από το μαγαζί! Δεν ξέρω τι να κάνω - προσπαθώ μάταια να ψάξω έστω διαδικτυακά να τον βρω αλλά δεν έχω κανένα στοιχείο πέρα από το που δούλευε μέχρι πρότινος. Τώρα τι να κάνω; Σκέφτηκα μήπως να πάω να ρωτήσω το νεαρό που δουλεύει τώρα στην θέση του αλλά φοβάμαι λιγάκι. Είναι καθημερινά στην ίδια παρέα πάνω από 10 άντρες εκεί και σίγουρα θα είναι κάτι σαν "γεγονός" αν μια ελληνίδα ξαφνικά ρωτάει να μάθει για έναν δικό τους. Δεν θέλω να μπω σε ένα χώρο με τόσους άντρες των οποίων τη γλώσσα δε μιλάω και δεν καταλαβαίνω και να δείξω το ερωτικό ενδιαφέρον μου για έναν φίλο τους, το λιγότερο που θα κάνουν είναι να με "πειράξουν". Αλλά θέλω απεγνωσμένα να τον βρω - κι αν έφυγε τελείως, να το μάθω τουλάχιστον, να το πάρω απόφαση και να συνεχίσω την ζωή μου...