ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχει περάσει ενας χρόνος απο τότε που χωρίσαμε μετά απο τρία χρόνια σχέση γεμάτη αμοιβαίο έρωτα, αγάπη, πάθος, ευτυχια κλπ. (χωρίσαμε λόγο απόστασης, συγκεκριμενα τεράστια απόσταση) Απο τότε δεν ξαναμιλήσαμε, δεν έκανε κανεις μας την κίνηση εστω για ενα τηλέφωνο. Να επισημάνω οτι εκείνη με χώρισε, εκεινη έφυγε. Είμαι ακόμα ερωτευμένος μαζί της την σκέφτομαι κάθε μέρα συνέχεια, θέλω να της μιλήσω να ακούσω τη φωνή της να δω τι κάνει χωρίς να αναστατώσω τη ζωή της, χωρίς να της ζητήσω χωρις να την πιέσω για κατι να επιστρεψει να ειμαστε μαζί κλπ. αλλα κάθε φορα που πάω να πατήσω την κλήση δειλιάζω, φοβάμαι και τα παρατάω, περιμένω κάθε φορά ελπίζω ότι θα κανει εκείνη την κίνηση αλλα μάταια. Δεν ξέρω τι έχει κάνει στη ζωή της αν προχώρησε αν ειναι καλά, αν ειναι μόνη, δεν ξέρω τίποτα. Κουράστηκα να περιμένω αυτο το τηλέφωνο. Κουράστηκα απλα να φαντάζομαι. Σκέφτομαι να κάνω εγω την κίνηση να πάρω τηλέφωνο, αυτες οι μέρες και γενικα οι μέρες των χριστουγέννων και της προτωχρονίας είναι μέρες αγάπης, χαράς, είναι ευκαιρία να μιλήσουμε και λεω να το ρισκάρω, δεν θέλω να περιμένω αλλη μια χρονια μεχρι τα χριστουγεννα μήπως και με πάρει εκείνη! Εσείς τι λέτε να κάνω; Να κάνω εγω την κίνηση να παρω τηλέφωνο και αν ναι πότε; Χριστουγεννα Πρωτοχρονιά; Να στείλω μήνυμα; Να πω τι;;; Ή να περιμένω να με πάρει εκείνη; Και πως θα το πάρει, θα χαρεί ή όχι, ή μήπως είναι καλύτερα για εκεινη να ξεχάσουμε οτι είχαμε και να συνεχίσει ο καθένας το δρόμο του; Εσεις τι θα κάνατε; ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΙ=ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΛ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΙ=ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΩ